Doorgaan naar hoofdcontent

In een liefelijk dorpje

Ja dat betekend de naam van het dorpje, liefelijk, ik heb het over Naïn.
Er gebeurde daar zoiets bijzonder!

Een vrouw verloor na haar man ook nog haar zoon.
Ze liep met de stoet op weg naar de begraafplaats.
Daar wachtte de grafdelver.
Zie je hem staan?
Denkend dat hij het laatste woord heeft, niet God, maar hij.
Alle doden vinden hun laatste plaats door hem.
Wat er ook gebeurd, alle bewoners van het dorp Naïn zullen met hem te maken gaan krijgen.
Hij weet dat er een jongen overleden is.
Druk heeft hij vanmiddag gegraven, net voor de avond valt zal de jongen hier begraven worden.
Dit gebeurde in Israël altijd dezelfde dag, langer kon het niet wachten.
Zie je de stoet lopen?

Aan de andere kant komt ook een groep mensen aan.
Veel kleiner als de stoet dat wel.
Het is Jezus met zijn discipelen.
Hij ziet de vrouw, Zijn hart raakt bewogen om deze vrouw.
Het verdriet, de ellende, de dood die het laatste woord alweer in haar leven heeft laten horen.
Wat zegt Hij: Huil niet!
Wie zegt zoiets tegen een moeder die haar kind verloren heeft?
Tegen een vrouw die het verlies van haar kind moet zien te verwerken zonder man aan haar zijde?
Jezus!
Want Hij stopt niet.
Als Hij gaat praten, dan begint het pas:

Hij zegt tegen de jongen: sta op!
Daar gebeurd.
De dood, die spreekt het laatste woord niet.
Gelijk staat de jongen namelijk op.

Weet je wat de moeder nu voor altijd mee mag nemen?

Er was een mens, die ons tegemoet liep op de weg naar de begraafplaats.
Hij zei: sta stil!
Hij was met ontferming over mij bewogen, ik weet niet eens waarom.

Weet je wat Hij mij liet zien!
Wees niet bang voor de dood.
Nooit meer hoeven wij bang te zijn voor de dood.
Misschien heeft Hij het juist aan mij laten zien omdat ik eigenlijk maar niemand ben.
Doodgewone mensen zijn wij maar.
Wie kent ons nu?
Hij!

Iedereen mag nu weten, Christus is sterker dan de dood, sterker dan onze dood!
Ja de grafdelver mag ooit voor ons aan het werk.
Maar Christus liet zien, dat de grafdelver niet het laatste woord heeft.
Die zal nooit meer het laatste woord hebben.
Neem dat van mij aan.
Deze doodgewone vrouw!

Wat een liefde!
Voor de doodgewone mensen, voor jou, voor mij.
Hij ziet ons!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld. Een keuze Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn? Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren? We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

Donker in je hoofd

Zo af en toe overvalt mij het weleens. Dan klinkt er aanklacht door mijn hoofd. En eigenlijk is de altijd aanwezige factor: Het gevoel van afnemen van mijn verkregen vrijheid. Heb jij dat weleens? Dan word je herinnerd aan je verleden. Alles wat je deed, wat je dacht, zei, het kan op een nare manier opeens in je gedachten komen. Jij, je verdiend het niet want weet je nog...... Zo kan dat klinken. Of als ze weten wat je toen dacht dan ben je niks meer waard voor hen. Zo eenzaam kan het je maken. Het kan ook continu herhalen dat je schuldig bent (geweest) aan iets. Zo kan het jouw vrijheid afnemen. Daal niet af in de duistere kelder die in je hoofd gelegd kan worden! Blijf telkens in het Licht, bij de waarheid. Al die aanklachten, ze bevatten allemaal leugens, hoe echt het ook kan klinken. Dat komt omdat het altijd je zwakke plek, je eigen angst/schaamte aan zal spreken. Gisteren was het er opeens weer. Afgelopen weken staan in het kader van voorbereidingen voor het