Doorgaan naar hoofdcontent

Op Gods tijd

God weet wanneer het tijd is
 Maar wij kennen de tijden van Hem niet. Zijn wij klaar? Als het Gods tijd is, ben jij gereed voor de ontmoeting met Hem?

Foto is eigendom van Petrina Haak

Ik ben er afgelopen tijd vaak bij stilgezet. Mijn moeder overleden eind maart 2018, mijn oma overleden in april 2019 en nog geen 2 weken later mijn oom. Door zijn verhaal, ervaring en de rouwdienst heb ik dit zo duidelijk en helder mogen ontvangen. Ik wilde dit uitwerken in mijn Bijbel Journaling die deel ik hierboven. Toch wil ik het ook nog hier delen. Want het is zo'n belangrijke boodschap.

Waar leg je de aandacht op

Ik heb getekend bij Jona, dat was het laatste waar ik mijn oom over had gesproken en ook het Bijbelgedeelte van zijn rouwdienst. Vaak wordt er bij dit Bijbelgedeelte stil gestaan bij:
  • Jona en zijn handelen
  • De storm 
  • De zeelieden waarmee Jona de zee op was gegaan
  • De walvis 
Wanneer je hier de aandacht op leg? Dan kijk je eigenlijk nog steeds naar al het aardse. Maar eigenlijk gaat dit hele Bijbel gedeelte ten diepste over iets heel anders. Wij mogen ons perspectief verleggen. 

Weten wie God is

Ik wil je aandacht meenemen naar de grootheid en de genade van God. Hij gaf Jona een opdracht, uit liefde voor de mensen in Ninevé. Jona weigerde, wilde niet dat die ellendige zondige stad van God zou horen. Hij wist dat als de mensen in de stad zich tot God zouden keren dat.... God ze zou vergeven. Hij kende Gods grote werk van genade. 

Herken je dat? Je kent Gods werk en dan zijn er mensen, die je die genade eigenlijk niet gunt.

Je vindt dat die mensen die genade niet verdienen. Ergens zit er nog boosheid, pijn of verdriet in je hart. Waaruit je leeft. 

God werkt door alles heen

Hij stapte aan boord van een schip naar Tarsis, de hele andere kant op dan God had gevraagd. Toch wilde God de mensen in Ninevé de kans geven om Zijn roep te mogen horen. Daarvoor was Jona nodig. Het was God die ervoor zorgde dat er storm kwam. Een storm de de zeelieden nog nooit hadden meegemaakt. Het was God die in Jona's hart bekend maakte dat hij de oorzaak was van deze storm. Dit werd duidelijk zichtbaar, want Jona gaf aan gooi mij overboord en de storm zal stoppen. En... dat gebeurde ook zo! 

Jona was nodig, mocht niet sterven in de zee, we lezen dat Jona afdaalde tot het diepste van de zee. De vis ving Jona niet uit de lucht. Maar was wel op tijd om Jona in leven te houden. De vis was op Gods tijd.

Dat lezen we in hoofdstuk 2 heel duidelijk in het gebed dat Jona uitspreekt in de vis:

4) U slingerde mij de diepte in,
naar het hart van de zee.
Door kolkend water ben ik omgeven,
zwaar slaan Uw golven over mij heen.

5) Ik dacht: Verstoten ben ik, verbannen uit Uw ogen.
Maar eens zal ik opnieuw
Uw heilige tempel aanschouwen.

6) Het water stijgt tot aan mijn lippen,
muren van water storten op mij neer,
zeewier om mijn hoofd verstikt mij.

7) Ik zink tot de bodem, waar de bergen oprijzen,
naar het rijk dat zijn grendels voorgoed achter mij sluit. 
Maar U trekt mij levend uit de dood omhoog,
o Heer, mijn God

Het is de Heer die redt

Op Gods tijd werd Jona gered. God wil ook jou redden. Zo klopt Hij elke dag opnieuw. Geeft Hij ons ook genade op genade. We hebben allemaal Zijn redding nodig. God redde ook mij. En roept nog steeds:

Het is Zijn verlangen dat je leeft! En blijft leven. Dat je de tweede dood niet hoeft te sterven. Dan mag je eeuwig leven. 

Als Gods tijd is gekomen


Ben jij dan klaar? Dan kan je vertrouwen op Zijn tijd. Dan ben je veilig, ook als het om jou heen onveilig is. God weet wanneer het tijd is!


Reacties

  1. Dank je wel Petrina! Weer een helder stukje. Het kan zo wisselen per mens ook. Soms lijkt de één een beetje op Jona terwijl de ander is als Lydia (van wie de Heere haar hart opende). Daarom hebben we elkaar nodig op te helpen, te troosten en op te scherpen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi Aritha, dat je dit deelt. Het klopt inderdaad ook zo. Soms lijk ik, in verschillende fases van mijn leven, toch weer op een ander Bijbels personage. Dat geeft herkennen en verdieping. Maar ook moed en een voorbeeld. Bijzonder hoe we dit hebben mogen ontvangen van God.

      Dank je wel voor je reactie! Waardevol voor mij...

      Verwijderen
  2. Het niet gunnen uit boosheid staat ver van mij af. Maar ik ken wel andere gevolgen van boosheid. Ik vind Gods genade in dit verhaal zo mooi. En dat we mogen leven ipv overleven. Dat proef ik ook in deze Blog. Sterkte in je verdriet om de dierbaren.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Prachtig he die genade, zo oneindig groot! Zo heerlijk om daaruit te mogen leven inderdaad. Dat geeft alles wat ons ook werkelijk kan laten leven....

      Lief je reactie! Dank je wel. En jij ook sterkte dappere vrouw

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ik wens je een Pinksterfeest...

Waarbij jij in vuur en vlam mag gaan staan voor God! Er verschenen aan hen (= de discipelen) een soort  vlammen , die zich als  vuurtongen verspreidden  en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de Heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun  door de Geest  werd ingegeven. (Handelingen 2:3-4) Een Bijbeltekst die verteld over de uitstorting van de Heilige Geest. Vandaag vieren christenen, over de hele wereld, dat God Zijn Heilige Geest schonk aan ons allen! Lees maar in de toespraak die Petrus hield waarin hij Joël, de profeet, aanhaalt:  Aan het eind der tijden, zegt God, zal Ik over  alle mensen  Mijn Geest uitgieten. (Handelingen 2:17)  Pinksteren mogen we vieren! Want wat een feest dat Heilige Geest bij ons wilt wonen. Geest van verandering Het is een feest van verandering. Misschien vraag jij je af, welke verandering dan? Ik zet er een paar op een rij, als de Heilige Geest jou mag raken dan: Ben je niet langer

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld. Een keuze Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn? Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren? We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met