Doorgaan naar hoofdcontent

Loslaten

Kan jij goed loslaten?
Bij dit thema word eigenlijk direct gedacht aan ouderschap.
Want daar word je echt bewust gemaakt dat loslaten belangrijk is, dat het hoort bij het leven.
Zoals een boom, die zijn bladeren verliest in de herfst, om de winter te kunnen overleven.
En ja ouderschap leert en traint het loslaten.
Maar ook als je geen vader of moeder bent, is loslaten zo belangrijk.
Er zijn naast kinderen, nog zoveel meer dingen die ons vast willen houden aan de aarde.
Denk maar aan de gelijkenis waar iemand een grote feestmaaltijd ging houden.
Hij nodigde hiervoor mensen uit.
Toen de maaltijd gereed was en het juiste moment gekomen was, werd er naar deze mensen die genodigd waren een slaaf gestuurd:

Komt, want het is nu gereed!

En daar kwamen allemaal verontschuldigingen.
Ik heb een akker gekocht en wil daar gaan kijken.
Hoor jij jezelf?
Met je net gekochte stuk  land of  huis, wat je wilt bezichtigen en opmeten om in je hoofd een plaatje te maken van hoe het allemaal worden moet?
Het kan zomaar een hindernis zijn naar Zijn maaltijd.
Een ander had net ossen gekocht en wilde die keuren.
Net een huisdier gekocht of een paard waar je van droomde.
En dan is het nu tijd?
Moet je afscheid nemen en je geliefde dier alleen laten?
Nou dat is loslaten hoor.
Heb je het over voor Zijn maaltijd?
Weer een ander vertelde dat hij net getrouwd was.
Relaties, er gaat tijd in zitten.
Dat is ook goed, want we zijn gemaakt voor elkaar, zoals we in Genesis kunnen lezen.
Maar meer nog zijn wij gemaakt voor de relatie in een driehoek.
God, de bovenste punt, mooi tussen de twee andere punten in, onder links de man en onder rechts de vrouw.
Met elkaar verbonden, alsof God jullie omarmt.
Het kan je van de maaltijd houden, een liefdesrelatie.
Wanneer de slaaf terug kwam moest hij alle verontschuldigingen overbrengen van deze mensen.
De excuses, de dingen die ze belangrijker vonden als tijd hebben voor hun Heer.
Stel er komt een afgezand van God bij jouw langs, kan jij loslaten?
Ben jij klaar voor de maaltijd?

Dat is loslaten, vertrouwen.
Ja dan kan je de dingen van nu 'verliezen'.
Maar dan weet je, wat er komen gaat is zoveel groter en heerlijker.
Zo heerlijk dat het niet te beschrijven is.
Kan jij loslaten wat je hebt?
Wat je bezighoud?


Bron: Patrick Mundus van coach met je hart

Reacties

  1. Mooi verwoord, maar best moeilijk: echt loslaten en vertrouwen. Ik merk wel dat het me beter lukt, wanneer ik er om bid en Hem vraag te leren loslaten en vertrouwen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja lastig iets he! We mogen er in groeien zolang als ons levensadem gegeven is.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met

(Zelf)compassie

Dit is Mijn gebod: dat u elkaar liefhebt, zoals Ik u liefgehad heb. Johannes 15:12 Het is één van de nieuwe en belangrijke lessen die Jezus op aarde bekend heeft gemaakt. Jezus die bewogen was met de mensen. Zo bewogen dat Hij Zijn leven gaf voor de mensheid. Hij leert mij de noodzaak van compassie! Stop je oordeel Compassie met de mensen om je heen, met al je naasten. Maar vergeet ook niet, Jezus leerde ons nog iets moois: zelfcompassie. Hij was het die uitsprak: Heb je naaste lief  als  jezelf. Toon de ander net zoveel liefde, als dat je die jezelf schenkt. Die beide mogen in balans zijn. (Zelf)compassie begint voor mij precies daar...waar oordelen stopt. Het begint bij Jezus, bij God. Het begint met open, vriendelijk en begripvol zijn. Zowel naar jezelf als naar anderen. Geen compassie met mezelf Voor mij is dit een enorme les! Afgelopen week werd ik overmand door emoties en heb ik gehuild. Terwijl ik huilde zei en dacht ik veroordelend over mezelf. Bijvoorbeeld:

Levensles van Jozef

I edereen kent het, tegenslag. Er is niet voor niets de spreuk:  elk huis heeft z'n eigen kruis.  In dit aardse leven lopen we allemaal tegen dingen aan die pijn doen, die je verdrietig of bang maken. En dan moet ik denken aan Jozef, geliefd met een bijzondere liefde door zijn vader Jakob, zijn broers bemerkte dat en voelde het onrecht en gingen vanuit dat gevoel met hem om. Jozef's eerste ervaring met tegenslag Ze kregen de kans in hun schoot geworpen toen ze de 'dromenkoning' Jozef aan zagen lopen, 17 jaar was hij, ze beraamde onder elkaar een plan om hem om het leven te brengen, kom laten we hem doden en hem in deze put werpen. Dan zullen we eens zien wat er van zijn dromen terecht zal komen. De broer van Jozef, Ruben, probeerde zijn broertje te redden, er mocht geen bloed vloeien maar gooi hem gewoon levend in de put. Hij wilde zo Jozef redden en weer terug naar zijn vader brengen. Daar lag Jozef in de put. Een lege put en zijn broers gingen lekker zitten eten.