Ik ben zo dankbaar en trots.
Wat ben ik blij, dat ik nog hele belangrijke en mooie dingen tegen mijn moeder kon vertellen gisteren.
En wat is het heerlijk om dat ook terug te krijgen.
Want wat is het spannend als je moeder zo ziek is.
Je weet dat het er aan gaat komen dat je echt elkaar voor het laatst ziet.
Toch blijkt het ondanks dat soms moeilijk om dingen naar elkaar te spreken.
Emoties, en vooral ervaringen in het verleden, ze spelen daarin een grote rol.
Maar wat voel ik mij rijk.
Mama en ik?
Afgelopen jaren hebben we allebei veel geleerd.
Van elkaar, met elkaar ook vooral.
Dat maakt dat ik zo ontzettend trots ben.
Omdat dit ook wel eens heel anders was voor het gevoel.
Het is heerlijk te merken dat we elkaar gevonden hebben, er kunnen zijn voor elkaar.
Elkaar kunnen vertellen dat we van elkaar houden.
Wat een heerlijke woorden om te horen.
En ik kan mij niet voorstellen hoe fijn dit voor haar is, om dat te kunnen horen van haar kind(eren)!
Te horen dat er van je gehouden word als je zo ziek bent...
Al zolang is ze ziek.
Niet alleen lichamelijk heeft ze het heel zwaar, maar ook psychische ziekte maakt het niet makkelijker.
En ik zie dat het niet eens een strijd is tegen enkel haar ziektes.
Maar misschien nog wel het meest tegen de oordelen die mensen erbij hebben.
De manier waarop er daardoor met haar omgegaan is en ook nog word.
Als ik er doorheen zit, als ik het moeilijk had?
Dan denk ik aan haar.
Want als iemand er doorheen kan zitten met recht, dan is het mijn moeder.
Het helpt mij, om mijn kracht te vinden en om door te gaan.
Heel vaak zegt mijn moeder tegen mij, hoe ze haar best gedaan heeft, altijd.
En ik weet het, ik voel het en het is echt zo.
Hoe het soms door het leven ook anders leek, hoe makkelijk is het om daarin mee te gaan.
Mijn opdracht kwam al op mijn twaalfde, een hele bijzondere opdracht, die mij niet liet kijken naar de wereldse dingen, maar de dingen die van boven zijn:
Mama ik heb altijd geweten dat u van mij houd, en ik zal altijd van u blijven houden.
Er zijn moeilijke dingen gebeurd, maar wat er ook gebeuren zal, de liefde wint.
En daar zijn wij het bewijs van.
Liefde voor elkaar, het heeft gewonnen!
Ik ben zo ongelofelijk trots op je ma.
Dat we samen nog zoveel mooie nieuwe herinneringen hebben kunnen maken.
Dankbaar dat ik een paar jaar geleden mijn vragen aan u gesteld heb.
Vragen die ik nog had, die nog niet duidelijk waren beantwoord.
Ze waren enkel ingevuld door het beeld dat ik zelf gevormd had.
Wat was het heerlijk om te merken dat we samen over het verleden konden stappen.
Wisten hoe we naar elkaar keken en dat we openstonden voor een mooie toekomst samen.
Gisteravond was een heel waardevol geniet moment!
Hopelijk op nog een mooie toekomst, maar één ding zal nog ophouden.
Ik zal van u blijven houden!
Hoe de toekomst er ook uit zal zien.
Wat ben ik blij, dat ik nog hele belangrijke en mooie dingen tegen mijn moeder kon vertellen gisteren.
En wat is het heerlijk om dat ook terug te krijgen.
Want wat is het spannend als je moeder zo ziek is.
Je weet dat het er aan gaat komen dat je echt elkaar voor het laatst ziet.
Toch blijkt het ondanks dat soms moeilijk om dingen naar elkaar te spreken.
Emoties, en vooral ervaringen in het verleden, ze spelen daarin een grote rol.
Maar wat voel ik mij rijk.
Geleerd
Mama en ik?
Afgelopen jaren hebben we allebei veel geleerd.
Van elkaar, met elkaar ook vooral.
Dat maakt dat ik zo ontzettend trots ben.
Omdat dit ook wel eens heel anders was voor het gevoel.
Het is heerlijk te merken dat we elkaar gevonden hebben, er kunnen zijn voor elkaar.
Elkaar kunnen vertellen dat we van elkaar houden.
Wat een heerlijke woorden om te horen.
En ik kan mij niet voorstellen hoe fijn dit voor haar is, om dat te kunnen horen van haar kind(eren)!
Te horen dat er van je gehouden word als je zo ziek bent...
Onzichtbaar ziek
Al zolang is ze ziek.
Niet alleen lichamelijk heeft ze het heel zwaar, maar ook psychische ziekte maakt het niet makkelijker.
En ik zie dat het niet eens een strijd is tegen enkel haar ziektes.
Maar misschien nog wel het meest tegen de oordelen die mensen erbij hebben.
De manier waarop er daardoor met haar omgegaan is en ook nog word.
Als ik er doorheen zit, als ik het moeilijk had?
Dan denk ik aan haar.
Want als iemand er doorheen kan zitten met recht, dan is het mijn moeder.
Het helpt mij, om mijn kracht te vinden en om door te gaan.
Heel vaak zegt mijn moeder tegen mij, hoe ze haar best gedaan heeft, altijd.
En ik weet het, ik voel het en het is echt zo.
Hoe het soms door het leven ook anders leek, hoe makkelijk is het om daarin mee te gaan.
Mijn opdracht kwam al op mijn twaalfde, een hele bijzondere opdracht, die mij niet liet kijken naar de wereldse dingen, maar de dingen die van boven zijn:
Laat je niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade met het goede.
Mama ik heb altijd geweten dat u van mij houd, en ik zal altijd van u blijven houden.
Er zijn moeilijke dingen gebeurd, maar wat er ook gebeuren zal, de liefde wint.
En daar zijn wij het bewijs van.
Liefde voor elkaar, het heeft gewonnen!
Ik ben zo ongelofelijk trots op je ma.
Dat we samen nog zoveel mooie nieuwe herinneringen hebben kunnen maken.
Dankbaar dat ik een paar jaar geleden mijn vragen aan u gesteld heb.
Vragen die ik nog had, die nog niet duidelijk waren beantwoord.
Ze waren enkel ingevuld door het beeld dat ik zelf gevormd had.
Wat was het heerlijk om te merken dat we samen over het verleden konden stappen.
Wisten hoe we naar elkaar keken en dat we openstonden voor een mooie toekomst samen.
Gisteravond was een heel waardevol geniet moment!
Hopelijk op nog een mooie toekomst, maar één ding zal nog ophouden.
Ik zal van u blijven houden!
Hoe de toekomst er ook uit zal zien.
Knuffel haar maar zolang het nog kan en ook eentje van mij..
BeantwoordenVerwijderenDank je lieve lieve Lineke. Dit vind ik zo bewonderingswaardig. Ik zal de knuffel overbrengen!
VerwijderenKnuffel haar maar zolang het nog kan en ook eentje van mij..
BeantwoordenVerwijderenGeniet van de liefde, die God tussen jullie geeft��
BeantwoordenVerwijderenDat doen we zeker Mariëlle,heerlijk he. Wat is het leven zonder liefde??
VerwijderenDank je wel voor je reactie!
Mooi om te lezen over jullie liefde voor elkaar ondanks alles. Ik herken er veel van. Mijn moeder overleed 6 jaar geleden.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor je reactie Heleen! Bijzonder en mooi dat je het herkent, dat liefde zo sterk is dat het overwint. Wat verdrietig dat je je moeder al weer zolang moet missen. Knuffel voor jou!
Verwijderen