Doorgaan naar hoofdcontent

Woorden en daden

Ja het is beide, woorden en daden die laten zien wie je bent.
Wanneer je enkel dingen telkens verteld en je doet ze zelf niet, dan verlies je geloofwaardigheid!
Mensen letten niet alleen op hoe mooi je praat.
Veel meer nog wat er gekeken naar wat je doet.
Het is mooi om eens op te letten op wat je zegt en of je handelen en wandelen daar ook bij past.
Overigens is het niet dat we perfect kunnen leven.
Op die manier bedoel ik het kijken naar je daden absoluut niet.
Al is het wel een mooi verlangen om uit jezelf te halen wat er in je zit.
Mag je weten dat we altijd terecht kunnen bij God, die kwam voor mensen die wisten dat ze Hem nodig hadden.
Maar het kan soms interessant zijn om bewust te zijn van de combinatie tussen deze twee.
Het spreken en het doen.
Je word betrouwbaar en ook duidelijk als ze overeenkomen en niet botsen.
Als je zegt iets graag te willen, en je hebt gelegenheid en je doet het niet, dan geef je een signaal af.
Het roept vragen op, hoe sterk wil je het dan eigenlijk echt?
Is er iets waardoor je toch niet durft?
Maar niet iedereen zal kijken naar de achtergrond van je keuze.
Een oordeel ligt al snel klaar in deze maatschappij.
Toch overkomt niet alles ons.
Kan het verschil maken als je doet wat je zegt!

Het klinkt wel heel eenvoudig, maar we vallen allemaal wel eens in de kuil.
We beloven iets maar het is niet haalbaar en het gebeurd toch niet.
Of ik zeg dat ik iets zou willen maar stel het uit met excuses.
En wat ook nog kan is, ik zeg dat ik iets wil maar dat is meer omdat mensen om mij heen dat verwachten.
Dat laatste heb ik een lange tijd gehad.
Ik ging helemaal mee in wat ik voelde dat er verwacht werd.
Hierdoor raakte ik niet alleen kwijt wat ik wilde, maar andere mensen raakten hierdoor ook van de wijs.
Petrina, waar sta je nu echt voor?
Wat vind jij?
Ik was onduidelijk en dat is niet fijn in het omgaan met elkaar.
Nu mocht ik leren om achter mijn woorden te gaan staan.
Als ik iets zeg dat ik dat ook mag doen.
En dat is fijner in contacten, maar ook voor mezelf.
Samen leven en verbinding met iemand maken is toch het makkelijkste als je weet waar je aan toe bent bij elkaar.
Als je weet hoe de ander in elkaar steekt.
Er moet vertrouwen en geloof in de ander aanwezig zijn.
Afgelopen jaren ben ik hiermee bezig geweest.
Geïnspireerd door mijn Vader in de Hemel die mijn oog liet vallen op de volgende tekst:

Jacobus 5:12b

Maar laat uw ja ja zijn en uw nee nee, opdat u niet onder enig oordeel valt. 

Als je ja zegt, doe dan ook ja.
Ga achter jezelf staan en laat zien wie je bent.
Dat was wat deze tekst bij mij opriep.




En wat een belofte kleeft eraan: Opdat u niet onder enig oordeel valt.
Als je daden en woorden overeenkomen, dan zal je minder aanklacht hebben.
Dan kunnen mensen je wel proberen te veroordelen maar het raakt kant nog wal.
Want je handelen en spreken komen overeen.
Het geeft juist heel veel rust.
Daarnaast hebben Christenen nog een mooie taak hierbij.
We kunnen niet alleen laten zien wat wij zelf spreken, maar ook wat God zegt.
Heel vaak luisteren we er naar, en als ik dat dan doortrekt van laat je ja een ja zijn.
Als je ja zegt tegen God, waarin word dit dan zichtbaar?
Was dat enkel een woord, is het alleen voor de kerk, of nemen we dit ook mee in ons leven?

Als je merkt dat je woorden en daden niet overeenkomen kan dat best moeilijk zijn.
En ik kan mij voorstellen dat er mensen zijn die dit lezen en het ook echt wel willen veranderen.
Maar vaak val je terug in de patronen die je zolang hebt geleefd.
Wat ik merk dat mij geholpen heeft bij mijn valkuil: is mensen die mij bemoedigde om achter mezelf te blijven staan.
Die telkens toch even vroegen is dat wat je gaat doen ook wat je zegt tegen jezelf.
Wat je zelf wil?
Want ja zo mag je het ook doortrekken, als je ja zegt tegen jezelf, geef je jezelf dan ook een ja?
Is dat wat jij tegen jezelf zegt ook hetzelfde als wat jij doet?
Het gaat met vallen en opstaan, maar echt telkens als ik opsta was ik wel weer iets gegroeid.
Mooi is het ook om van mensen om mij heen te horen dat ze dit ook zien.
Dat ik duidelijker ben.
Het geeft ze rust te weten dat als ik iets zeg dat ik dat ook doe.
En.... ook heel belangrijk, dat ze merken dat ik er zelf ook achter sta dat ik dit doe.
Ik zeg geef jezelf de uitdaging ook eens.
Komt dat wat je zegt overeen met wat je doet?



Reacties

  1. Dank je wel. Goeie les voor mij. Om duidelijker te zijn ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Is lastig he. Daardoor voel ik mij weleens klem zitten door mijn eigen onduidelijkheid. We mogen leren en groeien.. leuk dat je reageert op mijn blog!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Durf te delen!

Want angst dat is toch wat we vaak hebben. Op het moment dat iemand iets nodig heeft, iets vraagt, dan willen we tijd om te kijken of we dit ook kunnen, maar nemen we dan niet vooral de tijd om eens goed te kijken of we dan niet tekort komen? Soms is de vraag onterecht, is de behoefte ongegrond, dan is het logisch dat je iemand daar op wijst. Het kan ook zijn dat je de hulpvraag anders beantwoord, dat je gaat delen van je kennis, zodat de mensen met de hulpvraag zichzelf kunnen gaan voorzien in hun behoefte. Toch merk ik vaak dat we dus als mensen angst hebben. Die sluimerende angst: als ik maar niets tekort kom, of de angst dat mensen misbruik maken van je goedheid (wat ook echt gebeurd helaas). Toch denk ik zelf dat we die angst los mogen laten. Hoe erg is het werkelijk dat iemand jou gebruikt? En waarom zou je tekort komen? Hebben we niet gewoon veel te veel? Wat heb je nu echt nodig? Daarnaast is er deze mooie belofte: Lukas 12:6-7 (naardense bijbel) worden niet vi

Brandstof voor de mens

Wat is het fijn als je mensen om je heen krijg Krijg wat je allemaal zo nodig hebt samen zijn en liefde Liefde op de juiste manier geuit is wat zorgt voor energie Energie en een volle liefdestank maken het leven een feest Feest om te mogen ervaren en ook weer om te delen

Veroordeeld of vergeven?

Ooit las ik van een collega schrijfster de blog:  Zussenliefde: Als je (niet) gescheiden bent Vandaag kreeg ik een herinnering op mijn facebook, want ik had deze blog gedeeld. Vorig jaar. En deze blog had mij geraakt! Wat een waarheden zitten er in. Zoveel mensen hebben het op dit moment moeilijk, omdat ze gescheiden zijn, of mogelijk gaan scheiden. En echt, dat is een heel diep proces. Eigenlijk kan ik wel zeggen, het heeft mij 2 jaar gekost. Het brengt zoveel omhoog, en het hakt tegelijk zoveel onder je voeten vandaan. En dan heb ik het alleen over het leven van jou als volwassene, maar als er kinderen bij betrokken zijn, dan word het nog complexer. Dat moment dat je hele leven, de doelen die je had, alles waar je zeker van dacht te zijn, als een zeepbel uit elkaar spat. Het is zo kwetsbaar. Dit laat zoveel diepe wonden na! Verdrietig is het te merken hoe mensen het moeilijk vinden om hiermee om te gaan! Ja in 2013, toen ik gescheiden ben, wist ik ook echt wel dat het n