Vorige keer ging ons gezinsmoment over Jakob en zijn ervaringen bij Bethel.
De eerste keer de belofte van God aan hem dat hij een groot volk zou voortbrengen, dat hij vruchtbaar zou zijn, dat het hem goed zou gaan.
God zou voor hem zorgen, voor zijn voedsel en zijn kleding.
Jakob beloofde als dat zo is, als God dat voor mij gaat doen, dan zal ik Hem gaan danken.
Jaren later in zijn leven, bepaalde God hem aan deze belofte.
Belofte maakt schuld.
Hij riep Zijn zoon Jakob, luister, weet je nog in Bethel.
Wat er daar gebeurd is?
Jakob besluit met op reis te gaan, terug naar Bethel,
Daar zag hij de steen staan.
De steen waarop hij had gelegen, de droom had van de ladder naar de Hemel.
Toen hij de steen zag, wist hij weer wat God hem hier beloofd had.
En nu, keek hij terug naar zijn leven.
Hij dankte God!
Wij hebben toen stenen beschilderd, onze eigen stenen gemaakt.
Als gedenktekens, waarbij als we ernaar kijken, aan God kunnen denken.
Er was een steen met een regenboog, een steen met de tekst God, een steen met de stal en sterren en ik had een steen gemaakt met een kruis, maar op zo'n manier dat je er ook een engel in kon zien.
Ze staan in ons huis, op ons eigen plekje.
Nu wil ik verder gaan.
De eerste keer droomde Jakob van die ladder, waarop de engelen heen en weer gingen, hij voelde God bij hem staan.
Die ladder, daar wil ik naar toe.
Wie is onze ladder naar de Hemel?
Hoe kunnen wij in contact komen met God?
Voel jij weleens God heel dichtbij?
Jakob was in contact met God.
Hij kon met God praten.
Hoe praten wij met God?
Je mag tegen God alles zeggen!
Kijk maar hoe Jakob in zijn leven contact heeft met God.
We gaan hiermee aan de slag, een trap die de Hemel bereikt.
Zie het voor je:
Een gebedstrap
We hebben van papier trappen geknutseld, met daarop waarvoor wij willen bidden.
In gebed gaan wij hier aankomende week bij stil staan.
Zo willen wij bidden voor:
Kila, ons adoptiemeisje, helemaal in Ethiopië. Wat vinden wij het fijn te weten, dat ze voor ons ver weg is, maar voor God is zij net zo dichtbij als dat wij zijn. Hij ziet ons allemaal tegelijk. Hoe bijzonder is onze Vader in de Hemel. Speciaal voor haar, Een meisje zonder vader op aarde, een meisje in zware armoede, maar zoals wij mogen lezen, een meisje wat zo ongelofelijk rijk is.
Voor de vluchtelingen, ook bij ons in het dorp zijn er nu vluchtelingen, we zijn er erg mee bezig. Hoe moet het zijn als je geen (t)huis hebt. Zo klein, zoveel meegemaakt en gezien, geen zekerheid. Wat is het fijn als ze in mensen om hen heen stukjes Jezus mogen zien.
Bidden voor zieke mensen, dan denken we aan oma, dat het zo bijzonder is dat ze nog zo lang bij ons mag zijn, daar zijn we zo blij mee! Ook denkt mijn dochter dan aan een klasgenootje dat haar been heeft gebroken, ze is daar al een paar weken mee bezig, zo mooi om haar te horen bidden voor mensen om haar heen!
We bidden dat God alles zo mooi gemaakt heeft, maar dat we het wel verdrietig vinden dat wij zoveel stuk maken. Graag willen we goed zorgen voor de dingen die God gemaakt heeft, willen we meegenieten van al het moois, zijn we dankbaar voor deze super mooie herfst. De kleine dingen, van grote waarde. Wat een kunstenaar is God.
Ook zijn wij blij dat Jezus voor onze zonde is geboren, mens wilde worden, terwijl Hij wist hoe het was in de Hemel, kwam Hij toch naar de wereld. Daar bleef het niet bij, Hij wilde sterven, voor jou en voor mij! Wat een kostbaar geschenk. Laat ons het bloed levend houden, zodat het niet voor niets gevloeid heeft. Laat Zijn bloed ons schoon wassen, telkens weer.
Voor de fijne kerkdienst heeft mijn zoon opgeschreven. Zo heerlijk om te lezen. Nog altijd dankbaar met de keuze voor deze gemeente, dit is zo goed voor de kindjes, voor mij en misschien.... een heel klein beetje ook voor de gemeente. Heerlijk, een herberg onderweg. De weg naar Hem. Een mooie en warme plek gevonden om te leren, om te verbinden, om te groeien, om te falen, om opnieuw te beginnen, om samen te werken aan gemeente van Jezus 'zijn'.
Ook voor dingen in ons eigen leven, zoals mijn relatie, het samen leven in liefde, voor eten en drinken.
Ik zie prachtige trappen.
Maar hiermee alleen hiermee komt het niet in de Hemel.
We zullen hierover met God praten aankomende week.
Zo heerlijk dat de weg naar de Hemel open is gemaakt.
Laten we er gebruik van maken.
Er is zoveel om over te praten!
Dit gezinsmoment hebben we vanwege planning vanmiddag gedaan.
Werkte trouwens wel fijn, doordat iedereen nog fit was en het was wel makkelijker werken in daglicht.
Wil je meer van onze gezinsmomenten bekijken: gezinsavonden
Die laatste foto is mooi..(Ik heb je blogje nog niet gelezen)
BeantwoordenVerwijderenLieffies he Siejacoba!
Verwijderen