Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit november, 2017 tonen

Ben jij trouw aan jouw grens?

Je grenzen serieus nemen staat sterk in verbinding met je eigenwaarde en zelfrespect. Het is een stuk moeilijker om je grens aan te geven wanneer je niet positief over jezelf denkt. Alles in relaties begint denk ik wel met de relatie die je hebt met jezelf. Daarnaast kan dit echt een vicieuze cirkel gaan vormen. Omdat je niet zo in jezelf gelooft, jezelf als onbelangrijk of waardeloos ziet geef je jouw grenzen niet aan. Iedere keer wanneer iemand toch over je grenzen heen gaat laat dit schade achter. Grenzen beschadigd Zoals ik in mijn vorige blog over grenzen al vertelde,  Grenzen zijn belangrijk , kan je jouw eigen cirkel ook zien als een tuin. Jij alleen bent verantwoordelijk voor jouw cirkel, en in beeldspraak voor jouw tuin. Maar iedere keer als je iemand binnen laat komen die je daar niet wilt, gebeurt er wel iets. Het laat altijd sporen na. Iemand breekt door je schutting, voelt je tuin dan nog veilig? En toen dat gebeurde zag die persoon die binnen brak niet de kwets

Grenzen zijn belangrijk

Grenzen, ze geven een begin en een einde aan. Er zijn verschillende soorten grenzen, maar allemaal maken ze duidelijk dat er iets begint en iets eindigt. Denk maar aan landsgrenzen. De grenzen van je tuin. Het maakt duidelijk van wie een bepaald gebied is. Het is nodig om te weten van wie een bepaald gebied is. In dat gebied is de eigenaar verantwoordelijk en mag die het gebied inrichten zoals de wens is. Dat klinkt heel logisch allemaal, waarom werkt het dan toch vaak anders? Iedereen is verantwoordelijk over zijn eigen gebied. Dit gebied kun je zien als een tuin, die je beschermd door een grens  zoals je een hek rond je tuin plaatst. De keuze is aan jouw of er een poort in komt, en wie je daardoor laat. In dat gebied, jouw tuin,  zien we verschillende elementen terug: Gevoelens Houding Gedrag Keuzes Grenzen Verlangens Gedachten Waarden Talenten Liefde Laat jij iemand eigenaar zijn? Alleen is het zo dat we niet altijd verantwoordelijkheid (durven of ku

Wat doet pijn met jou?

De dingen die ik heb meegemaakt zouden mijn huidige leven ernstig negatief kunnen beïnvloeden, of mij zelfs belemmeren.  Lange tijd had ik last van iets wat vast herkenbaar is voor veel mensen: Ik wilde het beter doen dan de generaties voor mij, maar kwam erachter dat ik onbedoeld, zonder opzet, weer andere missers maakte. Waardoor mijn kinderen vast ook weer in hetzelfde patroon kunnen stappen en het weer anders willen doen als dat ik heb gedaan of misschien nog doe. Daarnaast zijn er in mijn leven heftige situaties voorgevallen, die diep hebben ingehakt in mijn persoonlijkheid, mijn veiligheid en mijn beeld over mezelf. Keuze als ouder Zaterdag had ik een praktijkdag van mijn studie. Daar hoorde ik hoe herkenbaar het is dat het draait om de keuze die je maakt. Het enige waar je als ouder(s) dit mee kan doorbreken is: Accepteren dat we als moeder, gedaan hebben wat we toen het beste vonden. We hebben keuzes gemaakt vanuit liefde, met goede bedoelingen. Maar we maken ook fo

Dankbaar in gebrokenheid

Hangt de hoogte van mijn vreugde af van de diepte van mijn dankbaarheid? (Ann Voskamp, Gebroken leven) Uiteindelijk dankte Jezus, brak Hij en deelt Hij zichzelf uit. De gebrokenheid raakte Jezus volledig en Hij zelf laat mij zien waarom de gebrokenheid er is, en welke weg ik ermee kan gaan. Een weg van dankbaarheid (Psalm 50:23). Gebrokenheid waarom? Ik denk dat het woord gebrokenheid altijd een deel van lijden met zich meeneemt. Gebroken, er is iets stuk gegaan, opengescheurd of opengebroken en dat kan veel pijn doen. Hoe kan je verder leven met gebrokenheid? Als je hart verscheurd werd, je toekomst of je droom uit elkaar gespat is? Dan denk ik aan Jezus die op aarde kwam. Weet je waarom Hij kwam? Hij kwam om gebroken te worden! Het bloed uit Zijn wonden red ons! Van nature wil ik lijden voorkomen, of zo snel mogelijk oplossen. Als ik erover nadenk dat Jezus juist hiervoor kwam en er niet voor weg vluchtte, dan word Zijn offer voor mijn leven, nog veel groter! Wij leven i