Doorgaan naar hoofdcontent

Geopende vensters

Durf ik er eigenlijk op te vertrouwen dat God in mijn behoefte zal voorzien?

Een vraag die ik mezelf vaak gesteld heb. Daaraan vast hangt voor mij nog een belangrijke vraag: Worstel ik met God omdat God niet in mijn behoefte voorziet, of omdat ik uit het oog verloor wie God werkelijk is? Eigenlijk draait het vooral om mijn beeld van God. Want dat bepaald hoe ik bid, hoe ik leef en hoe ik denk. Hij is de spil waar alles in mijn leven omdraait. Ook als ik twijfel aan Hem, of wanneer ik Hem beperkt (als mens) voorstel.


Gesloten deuren


Ik heb gezien dat wanneer God deuren sloot voor mij, deuren die ik vanzelfsprekend en normaal vond, Hij altijd een venster open deed. Maar koppig als dat ik was (stiekem nog ben) bleef ik toch door die deur willen. Zo ging ik de strijd aan met de deuren, naar wegen die voor mij afgesloten waren. Telkens koos ik mijn eigen verkozen wegen, boven dat smalle weggetje dat uit het venster liep. Dit zorgde dat ik blauwe plekken op liep, verwond raakte op de weg. Nee niet (altijd) lichamelijk, maar wel wonden en kneuzingen in mijn hart.

Onder het kruis


Totdat de strijd mij klein genoeg maakte. Dat ik besefte wie ik was, maar vooral, ik weer besefte wie God is. Mijn ik, mijn wil moest gebroken worden. Want de keuzes die ik maak zijn gemaakt op beperkt, menselijk inzicht. Ik vond de deur die ik kon wijzer, verstandiger of normaler dan kruipen door Zijn venster raam. Ik was nog te groot, teveel met mezelf bezig om sowieso door het venster heen te kunnen. Knielend, vond ik open vensters, en lukte het mij om met Hem erdoor te gaan.

Voorbij mijn ik



Telkens wanneer ik dacht dat er niets meer over was van mezelf. Als ik geen andere weg meer zag dan door dat venster. Dacht ik dat alles voorbij was. Maar weet je wat ik zag, welke wereld er achter het kruis lag? Een smalle weg vol zegen. Voor iedere dag manna, buiten mijn tent. Buiten mijn ik. Als ik in beweging blijf en Hem blijf volgen. Hij was er al, en had alles aan die kant van het venster al voorbereid voor mijn komst. Hier was vrijheid veilig. Kon ik mijn schatten, mijn talenten gebruiken. Daar, op mijn kleinst, werd God het grootst!

Vraag je dus niet bezorgd af: Wat zullen we eten?

Of: Wat zullen we drinken?
Of waarmee zullen we ons kleden?
Dat zijn allemaal dingen die de heidenen najagen.
Jullie Hemelse Vader weet wel dat jullie dat alles nodig hebben.
Zoek liever eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid,

dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden.
(Mattheüs 6:31-33)

Hoe zit het met jouw vertrouwen? Weet jij dat God er voor jou is, en dat Zijn zegeningen voor jou al klaar liggen? Je vind ze, op Zijn pad voor jou! 

Reacties

  1. Door ziekte zijn wij mijn man en ik stop gezet. Wij hebben beide geen baan. Geen baan geen inkomen. En nu??? Je moet voor je kinderen kunnen zorgen bla bla bla. Op een gegeven moment werd mijn ziek worden nog erger door stress. En daar hebben mijn kinderen nog minder aan. Wij besloten dat wij gingen vertrouwen op God, dat wij gingen staan op het feit dat God beloofd dat Hij voorziet. Ik kan je vertellen, vanaf die dag hebben wij nooit zonder iets ook maar gezeten. En als ik denk oh help het gaat hem niet worden deze maand. Dan uit onverwachte hoek komt er hulp. Vertrouw op God, ga staan op Zijn belofte en Hij ZAL voorzien. Jij moet alleen leren los laten. God voorziet op alle vlakken van je leven. Vertrouw daar op.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is loslaten van jezelf zeg Eveline.... Wat een weg, wat een venster hebben jullie waardoor jullie hebben gekropen. Mooi om te lezen dat Hij trouw is en Zijn belofte nakomt. Maar wat zien die er soms anders uit als dat wij dat zelf bedacht hebben. Ik bid jullie Gods zegen toe.

      Wat een voorbeeld is dit voor mij! Het is veilig, het is goed want God is veilig, en Hij is goed.

      Verwijderen
  2. Wat een mooie beeldspraak gebruik je in dit verhaal Petrina. Het is waar: waar wij kleiner worden, wordt God groter en passen we door vensters die we eerder niet zagen. Daar wachten onverwachte zegeningen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel voor je compliment Anne. Mooie en waardevolle reactie! Hoe moeilijk het ook is, want het gaat zo tegen onze wereldse natuur in.

      Verwijderen
  3. Heel mooi! Dank je wel voor je openheid in je blogs. Daardoor krijgen ze een speciaal plekje voor mij! Hier nog een linkje voor jou: https://www.sela.nl/liederen/146/god-zal-voor-ons-zorgen.html

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. O Aritha, dit maakt mij helemaal stil. Het lied, maar ook je reactie! Dank je wel.

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij