Doorgaan naar hoofdcontent

Gescheiden ouders eren

Hoe kunnen we kinderen daarbij helpen. Zeker nu we gescheiden zijn?

Er zijn verschillende stappen om kinderen groot te brengen. Sommige zijn overdraagbaar, maar sommige niet. Zo is er de opvoeders rol, iets wat door meerdere mensen opgenomen kan worden. Wanneer je kindje groot genoeg is zal hij/zij naar school gaan. Ook daar zal een opvoeders rol opgenomen worden. Of in de kerk, de sportclub of de verschillende manieren van opvang. Daarnaast is er de ouderrol. Dat is iets die, wat je ook doet, behouden blijft. In beperkte mate is het overdraagbaar, dan denk ik aan adoptie ouders of pleeg ouders. Zoals je het ook terug ziet in de benaming, is er dan het stuk ouderschap overgedragen. Dit gaat voornamelijk om verantwoordelijkheid, de mogelijkheid om keuzes te mogen maken voor het kind, de stem van het kind zijn als het ware. Als ouders heb je de grootste invloed op je kinderen, kan je de kinderen het meest vormen. Hoe wij leven, handelen en doen zal bepalend zijn voor onze kinderen, een voorbeeld. De rol van ouderschap blijft bestaan. Ook al wonen ouders niet meer onder hetzelfde dak, ook wanneer de ouders niet meer met elkaar verbonden zijn. Ook dan blijf je ouders, allebei. Ja juist dan is het belangrijk om een antwoord te vinden op de volgende vraag die ik mezelf stelde. Zondag in de middagdienst ging het over het vijfde en zesde gebod. s'Avonds dacht ik na, hoe is dit gebod voor mijn kinderen? Hoe is dit voor mijn kindjes nu ik gescheiden ben?



Gescheiden ouders en dan?


Leven met gescheiden ouders dat doet veel met kinderen. Dankbaar ben ik om te zeggen hoe goed het nu gaat voor mijn kinderen. Ik merk hoe belangrijk het is voor mijn kindjes dat de onderlinge contacten goed zijn, dat er vertrouwen is bij de kinderen dat afspraken nagekomen worden en dat er een 'nieuw' ritme is voor hen. Wat er ook gebeurd is, hoe wij als ouders ook naar elkaar kijken, wij blijven altijd hun vader en hun moeder. Een belangrijke positie, met verantwoordelijkheid. Wat kan je doen als gescheiden ouder dat je kind zijn/haar vader en moeder kan blijven eren? Die vraag ging door mij heen, rond mijn kindjes. Hoe kan ik mijn kinderen helpen om met respect, waardigheid en beleefdheid met hun vader om te gaan? Als ouders kunnen we het onze kinderen op dit gebod namelijk ook erg moeilijk maken. Maar wanneer we het moeilijk kunnen maken, zouden we het dan ook makkelijker kunnen maken? Wat zouden ze dan nodig hebben?


Anders omgaan met gebrokenheid


Een voorbeeld! Ik mag een voorbeeld zijn, niet meer alleen in hoe ik met mijn ouders omga. Maar veel meer nog, hoe ik met mijn ex omga nu ik gescheiden ben. Omdat hij altijd de vader van mijn kindjes blijft, mag ik hen leren hoe je dat doet, als het anders gaat als 'hoort'. Want loopt het leven niet heel vaak anders? Het is een gebroken wereld, die gebrokenheid is ook in ons gezin aanwezig. Maar we weten waar het herstel is, Wie ons voorbeeld is en ons kan helpen. Ik kan ze laten zien wat de bedoeling is. Niet alleen respect hebben voor vrienden maar ook als er moeilijke dingen onderling gebeuren, juist dan respectvol blijven. Niet het kwaad laten branden in je hart en van daaruit met elkaar omgaan. Breng alle gevoelens bij God en laat Hem erover oordelen. Dat brengt rust en vrede om met de ander om te blijven gaan zoals het goed is voor de kinderen.

Denk aan jullie kinderen


Ben je gescheiden, heb je kindjes? Besef dan goed dat hoe we praten, handelen grote invloed heeft op de kinderen. Het word vaak gezegd: Blijf met respect over en met elkaar praten voor de kinderen. Maar zovaak hoor ik het nog anders, terwijl kindjes erbij zitten word soms heel veel besproken over de ex. En ik zal eerlijk zijn! Ik weet hoe lastig het is, heel vaak moest ik mijn ervaringen of gevoelens opzij zetten. Maar echt, het is het heel erg waard om je kinderen voor negatieve, respectloze verhalen van hun andere ouder te beschermen. Het gaat namelijk als eerste om de kinderen en hun gevoelens. Laat hun een eigen beeld van beide ouders vormen, een eigen verhaal van de situatie ontrafelen, dat is soms al pijnlijk genoeg. Zij kunnen er niets aan doen dat ze uit papa en mama geboren zijn. En ze zouden er ook niets aan mogen (!) doen, dat ze van allebei houden.

Help je kinderen om ouders te respecteren, uiteraard in het huwelijk, maar ook als het helaas op een scheiding is uitgedraaid.


Reacties

  1. Mooi dat je zo goed omgaat met je ex. Helaas zie je vaak anders. En hoewel de kinderen loyaal blijven aan beide ouders. Zie je toch dat een van de ouders opgeeft.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat we zelf in de hand hebt zeker doen. Maar niet altijd is het voldoende om het dan goed te laten lopen. Zoals Lineke al aangeeft. Het kan eenrichtingsverkeer worden. Toch is het ook dan belangrijk om goed over de ander te blijven praten.

      Dank je voor je reactie Eveline en ik zie het als een mooi geschenk hoe het nu loopt!

      Verwijderen
  2. Een mooi stuk Petrina en zo waar. Al word het heel lastig als je ex dingen doet waar je je kind voor dient te beschermen. Hoe lang ga je door met het idee dat het kind zelf zijn mening mag vormen en dat je blijvend respect dient te geven. Het is zoals je schrijft :Leven in gebrokenheid.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja de gebrokenheid en de pijn die dat doen kan... Begrijp je goed Lineke. Dank je wel voor je reactie.

      Verwijderen
  3. Eren van gescheiden ouders zal alleen mogelijk zijn als er ruimte en begrip is voor alle (tegenstrijdige en verscheurde) gevoelens en gedachten bij de kinderen.
    Ik vind het fijn om te lezen dat het met de kinderen goed gaat, maar wees waakzaam!! De veilige bodem van eenheid in het gezin is onder de kinderen weg geslagen.
    Wees als ouders nederig. En veel aan de voet van het kruis. Erken de pijn die het veroorzaakt. Voel mee met de kinderen. En breng alles bij onze barmhartige en liefdevolle Vader. Dan maak je het mogelijk dat kinderen je kunnen eren door je eigen kwetsbaarheid. Sterkte in alles. En Gods zegen! (kind van gescheiden ouders)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste anoniem,

      Wat fijn dat u/jij moeite neemt om dit te delen. Het is enorm waardevol te lezen van een ervaringsdeskundige in de vorm van een (volwassen) kind van gescheiden ouders.

      Het zal altijd een wond blijven inderdaad. Voor nu ben ik dankbaar met het vertrouwen wat zich weer hersteld. Zoals u/jij al aangeeft is er wel veel ontwricht. Voor deze wonden, en andere vorm van leven (nu wij een samen gesteld gezin vormen nadat ik hertrouwt ben) is inderdaad een nederigheid nodig. Ik vind deze zin zo mooi en treffend: Dat kinderen je kunnen eren door je eigen kwetsbaarheid.

      Ik denk een mooie quote voor alle ouders, ook als je ouders bij elkaar zijn is het mooi als je kinderen je dwars door al je gebreken, fouten of tekortkomingen mogen eren.

      Ik wens u veel kracht en zegen!

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik