Doorgaan naar hoofdcontent

Gast of Heer?

Is Jezus bij jou te gast of is Hij je Heer en kniel je aan Zijn voeten neer?

Ben jij klaar?

Maak jij je leven eerst 'schoon' en 'klaar' voor God? Of mag Hij in jouw chaos, jouw lijden, jouw gebrokenheid komen? Het maakt een groot verschil. Het is een hele andere wereld. Zie je Martha, met een stofdoek in haar hand en een bezem door haar huis gaan. Jezus komt en zij is gastvrouw. Niets mis mee, voor velen in onze cultuur is het nog steeds normaal om je huis aan kant te maken als je weet dat er hoog bezoek komt. En Jezus? Hij is God zelf! Meer dan koninklijk bezoek. Is het dan raar dat je alles gereed en netjes wilt hebben? Welnee! Wat er wel gebeurd hierdoor, is dat je bezoektijd uitgesteld word. Eerst moet je tijd hebben om schoon te maken, en dan is je Gast er en dan moet je van alles voor je Gast doen. Er blijft maar weinig echt ruimte over voor relatie. En heel eerlijk? Wat zijn wij ook graag bezig. Ik merk het zo vaak in mezelf.


Nu is het juiste moment!


Maar heel eerlijk? Wij hebben een hele bijzondere God. Wanneer Hij komt wilt Hij gewoon jouw hart, jouw leven. Precies zoals het al is! Wanneer Hij, op dit moment in je leven de hoogste plaats krijgt, zal Hij je een weg wijzen door jouw leven. Hij wil graag voor jouw zorgen als Hij in jouw leven komt. En Hij verwacht niet dat je van alles voor Hem doet wanneer Hij er is. Hij wil gewoon met jouw zijn. Hij wil je dragen op de moeilijkste moment. Hij steunt je wanneer je dreigt te vallen. Juist als Hij in het moeilijkste van je leven mag komen, dan mag je Hem werkelijk ontmoeten. Want onze God, Jezus, kent gebrokenheid. Hij werd verraden, in de steek gelaten, bespot, geslagen, veroordeeld. Ken jij dat gevoel? Hij ook! Hij weet wat je moet doorstaan in deze wereld. God is op de wereld geweest voor ons. Hij heeft gevoeld wat wij voelen. En veel meer nog, Hij droeg, wat wij moesten dragen! Wanneer je Hem ontmoet in jouw gebrokenheid dan hoeft er niets meer geruimd. Dan mag jij je thuis weten in Zijn armen. Hij kent je chaos, je rommel, je pijn en je wonden. Met God mag je ontvangen, knielend aan Zijn voeten. Zoals Maria die het beste deel koos. Er is een beste deel! Ook voor jou, en mij! Midden in het leven dat van alles 'normaal' vind of verwacht. Dat vind dat je moet doorgaan en sterk moet zijn. Midden in die wereld mag je knielen aan Zijn voeten.












Reacties

  1. Mooi zoals je het begin schildert met hoe men altijd alles opruimt en netjes maakt voor je iemand ontvangt.
    Hoe heerlijk bevrijdend is het om dat bij Hem niet te hoeven doen; dat Hij gewoon mag komen in elke ruimte van 'mijn huis' welke puinhoop er ook is en daarbij te weten dat Hij je er niet gelijk op aanspreekt, maar eerst rustig met je gaat zitten om gewoon samen te zijn, en vervolgens zegt: 'Zullen we samen aan de slag gaan?'
    Mooi! Dank je wel!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat geeft letterlijk ruimte he. Het hoeft niet perfect, en ik hoef mij voor Hem niet gek te maken. We mogen het samen doen. Het onkruid verwijderen. En vaak blijkt het dan ook op een hele andere manier aangepakt te kunnen worden. Mijn manier is vaak maar beperkt.

      Fijn je reactie weer te zien Rita!

      Verwijderen
  2. Mooi geschreven, wat maken wij ons toch druk he? Vakantie komt er aan en dan nog is het moeilijk om rust te vinden om tijd voor God vrij te zetten. Bedankt voor je inspiratie, ik ga het deze vakantie anders doen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Ella,

      Wat een mooie reactie, dank je wel!

      Veel zegen van God bij het vinden van tijd voor Hem en met Hem. Ik wens je mooie ontmoetingen en lessen. En natuurlijk een hele fijne vakantie!

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Dankbaar in gebrokenheid

Hangt de hoogte van mijn vreugde af van de diepte van mijn dankbaarheid? (Ann Voskamp, Gebroken leven) Uiteindelijk dankte Jezus, brak Hij en deelt Hij zichzelf uit. De gebrokenheid raakte Jezus volledig en Hij zelf laat mij zien waarom de gebrokenheid er is, en welke weg ik ermee kan gaan. Een weg van dankbaarheid (Psalm 50:23). Gebrokenheid waarom? Ik denk dat het woord gebrokenheid altijd een deel van lijden met zich meeneemt. Gebroken, er is iets stuk gegaan, opengescheurd of opengebroken en dat kan veel pijn doen. Hoe kan je verder leven met gebrokenheid? Als je hart verscheurd werd, je toekomst of je droom uit elkaar gespat is? Dan denk ik aan Jezus die op aarde kwam. Weet je waarom Hij kwam? Hij kwam om gebroken te worden! Het bloed uit Zijn wonden red ons! Van nature wil ik lijden voorkomen, of zo snel mogelijk oplossen. Als ik erover nadenk dat Jezus juist hiervoor kwam en er niet voor weg vluchtte, dan word Zijn offer voor mijn leven, nog veel groter! Wij leven i

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld. Een keuze Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn? Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren? We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met