Doorgaan naar hoofdcontent

Een liefdevolle schuilplaats

Kunnen degene die zich voor altijd ongeliefd voelen het verdragen om liefde te ontvangen? 

Dat is een vraag die mij diep raakt. Het doet mij terug denken, het maakt voor mij duidelijk hoe mijn leven veranderd is. Want wat voelde ik mij ongeliefd vier jaar geleden. Wat streed ik een eenzame strijd, waarbij liefdeloosheid het uitputtend maakte. Want het is echt waar, geliefd voelen, dat geeft je kracht. Ik weet nu dat het een innerlijke bron is waardoor je meer kan dan je werkelijk dacht. Maar wat was mijn bron leeg.

(Bron: desenio.nl)

Mijn bodemloze hart


Het was niet zo dat vier jaar geleden mijn omgeving mij niet lief had. Mensen gaven mij een knuffel, spraken vriendelijke woorden. Maar dat alles viel niet in aarde, het groeide niet. In mijn hart was het koud, donker en eenzaam. De liefde die gegeven werd? Het liet mij in elkaar krimpen, zorgde dat ik ging huilen, letterlijk door mijn benen zakte en mij geen raad wist. Mijn hart was kapot en alle liefde viel er dwars door heen. Het deed zelfs zeer dat ik de liefde erdoor voelde gaan. Want ergens....wist ik dat ik het juist zo nodig had.

Geliefd kind


Totdat God in mijn leven kwam. Met veel geduld liet Hij mij weten hoe geliefd ik ben. Nu ik dit typ lopen er weer tranen over mijn wangen. Want wat bijzonder was en is dat. Met alles wie ik ben, wat ik heb gedaan houdt een God die mijn hele leven kan doorgronden, toch van mij. Noemde Hij mij Zijn geliefde dochter en vertelde Hij telkens weer: Wat doe je het goed lieverd. Ja op de puinhoop van mijn leven, midden in mijn chaos, ellende en donkere liefdeloosheid. Ik was geliefd en God wist daarmee door te dringen.  Hiermee werd mijn hart stukje voor stukje geheeld. Niet meer zo gaaf als wat het was, met de littekens en de barsten en scheuren. Want daardoor kon juist Zijn liefde binnenkomen.

Een schuilplaats 


In 2015 kwam daar mijn man in mijn leven. Ook hij had zoveel geduld. Hij hielp mij de muren die ik had opgebouwd, om mijn hart te beschermen tegen verwondingen, af te breken. Met hem kwam ik erachter dat die muren mij niet hielpen. Want liefde, het is geen risico. Dat was een nieuw inzicht! Wat wel een risico is: Liefde missen. Hij, en eigenlijk wij samen, hebben een bijzonder proces doorstaan. Dat maakt dat ik nu een eerlijk antwoord kan geven op de vraag die ik citeerde:

Ja! Iemand die zich voor altijd ongeliefd voelde, kan het verdragen om liefde te ontvangen. Want echte liefde? Die verdraagt alle dingen. De liefde van mij en mijn man maakte een veilige schuilplaats. Ik dacht destijds, dat die schuilplaats alleen voor mij was. Omdat ik die zo nodig had. Maar het was veel mooier. De liefde van mijn man en mij, het werd een schuilplaats voor ons allebei. Een veilige haven! Onze liefde zorgde dat mijn muren braken, maar tegelijk dat mijn man en ik iets nieuws konden opbouwen. Onze liefde is een schuilplaats en God Zelf is een muur om ons heen. Zodat onze liefde een dak kan zijn voor ons, onze kinderen en de mensen waar wij om geven.

Kan jij liefde nog verdragen?

Reacties

  1. Wat een ontroerend verhaal. En een mooi einde. Zijn liefde is zo groot!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben elke keer als ik jouw verhalen lees geraakt. Ik besef ook mijn gemis. Niet alleen letterlijk door de breuk met Ad. Maar ook dat ik eigenlijk zelden zo echt heb mogen voelen dat God van mij houdt. Ik heb een diep geloof maar het gevoel loopt er kilometers achteraan te sjokken...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ah Anne, wat begrijp ik dit goed. Ons gevoel heeft zoveel te lijden gehad. Lastig soms he dat gevoel(sleven).

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Dankbaar in gebrokenheid

Hangt de hoogte van mijn vreugde af van de diepte van mijn dankbaarheid? (Ann Voskamp, Gebroken leven) Uiteindelijk dankte Jezus, brak Hij en deelt Hij zichzelf uit. De gebrokenheid raakte Jezus volledig en Hij zelf laat mij zien waarom de gebrokenheid er is, en welke weg ik ermee kan gaan. Een weg van dankbaarheid (Psalm 50:23). Gebrokenheid waarom? Ik denk dat het woord gebrokenheid altijd een deel van lijden met zich meeneemt. Gebroken, er is iets stuk gegaan, opengescheurd of opengebroken en dat kan veel pijn doen. Hoe kan je verder leven met gebrokenheid? Als je hart verscheurd werd, je toekomst of je droom uit elkaar gespat is? Dan denk ik aan Jezus die op aarde kwam. Weet je waarom Hij kwam? Hij kwam om gebroken te worden! Het bloed uit Zijn wonden red ons! Van nature wil ik lijden voorkomen, of zo snel mogelijk oplossen. Als ik erover nadenk dat Jezus juist hiervoor kwam en er niet voor weg vluchtte, dan word Zijn offer voor mijn leven, nog veel groter! Wij leven i

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld. Een keuze Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn? Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren? We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie