Doorgaan naar hoofdcontent

Mezelf liefhebben (4)

Vandaag had ik een positief confronterende dag, in het kader van mezelf liefhebben. Het deed mij goed en ik heb ervan genoten. Tegelijk kon ik zoveel waardevols meenemen. Al een paar weken ben ik in mezelf met dit thema bezig. Samen met God, met mensen om mij heen en vandaag met een vrouwendag die mij nieuwe inzichten gaf. Mooi hoe alles op het juiste moment bij elkaar komt.

Als één stukje op z'n plek valt


God heeft mij gemaakt, naar Zijn beeld. Als een puzzelstukje dat precies past in Zijn totaalplaatje. Als ik dat tot mij door laat dringen, komt het besef, wat verander ik het puzzelstukje naar het beeld wat ik van de 'wereld' heb. Zoals ik denk dat ik daarin zou horen. Maar de vraag is, als ik dat doe, kom ik dan tot bloei zoals Hij dat heeft bedoeld? Het was voor mij mooi, deze uitleg die paste mij als een jas. Deze confrontatie werkte voor mij opbouwend en gaf mij moed en misschien de lef om voortaan zorg te dragen voor de kleur van mijn puzzelstukje. Want heel eerlijk? Wat heb ik vandaag mogen zien, bij alle andere vrouwen, hoe moeilijk het kan zijn. In deze wereld, de kleur blijven die God je heeft gegeven. Ooit schreef ik een blog over hoe ik mezelf zag. (Je kan deze terug lezen via de volgende klikbare link: De kameleon). Ik schreef dit in begin 2015. Daardoor is het mooi om terug te kunnen kijken. Wat zeker zichtbaar is, is dat ik vanaf daar eigenlijk ben begonnen, om mezelf te durven zijn. Iets wat ik niet geleerd had! Wanneer ik mezelf was, dan voelde dat als kwetsbaar en liep ik vaak tegen innerlijke conflicten op. Nog wel het meest eigenlijk op geloofsgebied of in de Christelijke cultuur. Mag ik kiezen voor mezelf? Dit is toch niet de bedoeling. Wanneer ik ziek meld, iets wat ik moeilijk doet, dan raakt het mij als ik mezelf moet verantwoorden. Telkens aangeven dat ik nog ziek ben, niet kan waarvan ik wel vind dat ik verantwoordelijk ben. Dan merk ik dat ik op weg ben als ik mezelf ruimte geef om beter te worden. Maar tegelijk hoe kwetsbaar en broos dit proces is, als ik zwicht en toch aan de slag ga terwijl ik nog ziek ben. Vooral wanneer dit niet gezien word. Omdat ik hard ben voor mezelf kwam er ook vaak een oordeel over mezelf. Liep ik nog de hele dag met een rot gevoel, alleen omdat ik voor mezelf had gekozen. Op die manier leef ik eigenlijk altijd al. Totdat vandaag dit mooie inzicht kwam. Er viel een puzzelstukje op zijn plaats. God heeft mij niet gemaakt om als slaaf de anderen te dienen. We zijn geschapen om de wereld vanuit onze eigen kleur op te frissen. In te kleuren, met de kleuren die God ons gegeven heeft. Zelf mag ik het loslaten, die strakke lijnen. God is met mij aan het tekenen. Hij stuurt mij wel, en als ik naar de schepping kijk? Dan mag ik vertrouwen hebben, God is in staat om iets schitterends te maken. De bomen ze lopen weer uit, na een winter, zodat ze nog voller en krachtiger kunnen gaan vrucht dragen of bloeien. Lammetjes die springen weer vrolijk in het rond en dan het wonder van de zwangerschap. Elk kindje dat geboren word, het laat zien, dat onze God een Kunstenaar is. Nu mag ik Hem vertrouwen, Hij heeft mij zelf gemaakt, Hij weet welke kleur het beste bij mij past. De keuzes die in mijn hart liggen, mijn verlangens diep in mijn hart (die opbouwend en goed zijn) Hij heeft ze er zelf geplant. Een waardevol begin van deze dag, daarnaast heel mooi om mee te nemen in mijn leven, om zo mezelf meer lief te hebben.



Mijn cirkel


Iets anders wat ik zeker mee kan nemen, wat mij bekrachtigd in het mezelf liefhebben is het volgende. Ik heb een eigen cirkel. Dat is waar ik voor verantwoordelijk ben. Die cirkel mag gaan werken als een celmembraam. Wanneer dat gezond is, dan heeft dat een hele mooie werking, die ook van toepassing is als mijn cirkel goed werkt. Het houdt slechte dingen buiten, of laat het binnen maar voert het ook weer af. Daarnaast laat het goede dingen binnen. Zo blijft er balans, dit zorgt dat we gezond blijven. Maar, dan moet het celmembraam, of mijn cirkel wel goed werken. Anders kan het ons dus 'ziek' maken. Het doet iets met ons, wanneer we woorden toelaten die geen waarheid zijn. Of wanneer we keuzes maken, alleen maar omdat we voelen dat de ander het van ons verwacht. Het breekt ons af. Het is mooi hoe het tastbaar en zichtbaar dit gemaakt werd. De spreekSTER pakte twee hoepels. Deze legde ze op de grond. In één daarvan ging ze staan. Dat was haar cirkel. Maar er zijn situaties waarin de cirkel waar je niet in staat, die niet van jou is, over jou cirkel heen wilt. Of er zijn momenten dat je ervoor kiest om in de cirkel van de ander te gaan staan. Dat is grens overschrijdend gedrag. Jij mag in je eigen cirkel bepalen. In die cirkel bevinden zich heel veel dingen. Wat ik zo onthouden heb waren de volgende onderdelen van ons 'zijn' daarin aanwezig:

  • Lichaam
  • Denken
  • Gevoelens
  • Gedrag
  • Behoefte
  • Verlangens
  • Keuzes
  • Beperkingen
  • Liefde
  • Waarden
  • Talenten

Dat is allemaal aanwezig in jouw cirkel. Het is legitiem om hierover zelf keuzes te maken. Dat is niet egoïstisch maar nodig! Zoals je in de gelinkte blog al kan lezen werkte ik extreem als kameleon. Zo sterk dat ik niet eens meer wist wat ik vond, of hoe ik mij ergens bij voelde. Daar ben ik wel in gegroeid. Maar wat maak ik nog wel vaak gebruik van mijn automatische patronen. Wat een mooi iets om mezelf voor te houden. In mijn cirkel mag ik kiezen. Soms krijg je dan het dillema, dat je een ander teleurstelt, kwetst of raakt. Maar tegelijk besef ik het volgende. Alleen door mijn keuzes te maken ben ik eerlijk naar de ander. Dan weten anderen: Wanneer Petrina ja zegt, dan merk je dat haar ja ook echt is. Dat ze het wilt, ervoor gaat, en het op dat moment ook aan kan. Ik ben een mens, ben maar beperkt, en dat mag ik accepteren. Binnen mijn cirkel, maar ook met alles wat zich in mijn cirkel bevind, kan ik mooie dingen bereiken. Maar dit zal zoveel mooier, sterker, sprekender tot uiting komen wanneer ik mezelf toestemming geef om verantwoordelijk te blijven over mijn eigen cirkel. 


Het voelt alsof ik een stap heb gezet vandaag. Dat ik nu eindelijk dat ontbrekende stukje heb ontvangen. De toestemming van mezelf, het besef dat ik mag zijn wie ik ben. Ook als dat niet is wat anderen van mij dachten, willen. Ik mag het, omdat God mijn puzzelstukje in mag kleuren. Die kleur die Hij geeft mag ik toch zeker accepteren.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij