Doorgaan naar hoofdcontent

Levenslessen van Jakob (3)

Jakob volgde de roep van Gods stem door te vertrekken. Samen met zijn vrouwen en kinderen. Weg bij zijn schoonvader Laban. Terug naar het land van zijn voorvaderen. God had hier een bedoeling mee. Die bedoeling? Die kon alleen maar werkelijkheid worden doordat Jakob de opdracht van God volgde. Want terwijl Jakob op reis was gegaan, heeft God iets voorbereid.

Hemels geschenk


Jakob was op reis gegaan, totdat zijn schoonvader hem ingehaald had. Hij stopte, en er kwam een onderzoek, een maaltijd en een belofte. Nu ging Jakob weer verder met reizen. Onderweg verschenen opeens engelen aan Jakob! Een ontmoeting uit de Hemel. Jakob wist het, zo lezen wij ook. Een leger van God! Dat riep hij uit. God had belooft dat Hij met Jakob zou zijn en nu werd dit ook zichtbaar. God is erbij. Wat mooi ook, dat Jakob dit direct herkende. De dingen uit de Hemel, wij zullen ze ook herkennen, wanneer onze ogen hiervoor open gemaakt zijn.


Hierna werden er vanuit Jakob boden gestuurd. Waarnaar dan? Naar zijn broer Ezau die in Edom leefde. Hij liet een boodschap van vrede brengen bij zijn broer. Zoveel jaren later. Het was al zolang geleden dat hij zijn broer bedroog. Nu, opeens, kwam er ruimte om te herstellen. Ezau moest horen dat Jakob hem goedgezind was. Dezelfde boden die Ezau een bericht brachten, namen een boodschap mee terug. Ezau zou komen, met wel 400 man. Jakob schrok. Hij vulde in, vanuit zichzelf, wat er zou gaan gebeuren! Niemand had hem namelijk verteld waarom Ezau kwam. Maar vanuit zijn vroegere handelen, vulde hij in wat er volgen zou. Alleen het idee al. Hij moest gaan handelen. Zijn familie, zijn gezin. Hij moest ze veiligheid bieden. Daarom kwam het idee bij hem naar boven. Als ik nu het kamp in tweeën deel, dan kan er misschien 1 kamp overleven.

Weg van gebed


Daarna Jakob ging bidden. Zijn gebed vind ik zo mooi. Hij spreekt met God en verteld, of herhaalt beloftes die God aan hem gedaan had. Maar ook zet hij zichzelf op de juiste plaats, hij buigt voor God. Erkent dat Hij Gods trouw, aan hem bewezen, niet waard is. Alleen God kon hem nog redden uit de handen van zijn broer. Zijn vrees stort hij uit. Gebogen, nederig en met inzichten die zeer belangrijk zijn, zo gaat Jakob naar God. Dit vind ik mooi, want nu hij zo bang is, laat hij een weg zien. Die weg is er ook voor ons. Volgen we God, dan zullen er bijzondere, wonderlijke dingen gebeuren, maar soms ook momenten zijn waarop we bang zijn van wat gaat komen. Maar God brengt dingen dan samen. Hij heeft het voor ons voorbereid. Wanneer wij dan, door angsten worden overvallen. Mogen we ons buigen, herhalen wat Hij heeft gedaan en/of gezegt en onze vrees neer leggen bij Hem die als enige ons kan redden! Wij mogen gaan, achter Hem aan. Toch bracht het Jakob geen rust. Dat blijkt uit de keuze die hij verder maakt.

Opnieuw stuurde Jakob vee om zijn broer mild te stemmen. Hij wilde zijn gevoel beinvloeden. Omdat hij zo bang was voor wat hij zou gaan ontmoeten. Wel herkenbaar, soms doen wij er van alles aan om de heftigste emoties, gevoelens of gedachten bij anderen, over ons, weg te nemen. Het is eng, als je de ander niet ziet. Maar weet: Die ander heeft alle reden om boos te zijn. Je hebt geen controle maar ook geen idee wat er zal gaan gebeuren. Wat je dan ook maar kan ga je gebruiken om de reactie van de ander milder te maken. Toen het nog nacht was bracht Jakob zijn vrouwen, kindjes en spullen naar de overkant van de rivier de Jabbok. Zelf ging hij terug, en bleef hij alleen aan de andere zijde van de rivier.

Strijd gestreden


Hier kwam een onbekende man met Jakob vechten. Totdat het licht werd. De man kwam er achter dat hij niet van Jakob kon winnen. Daarom raakte hij Jakobs heup aan waardoor Jakob's heup uit de kom ging, ontwricht werd. De onbekende vroeg toen: laat mij gaan, want het wordt al dag. Jakob zei, ik laat u niet gaan voordat u mij zegent. De onbekende man vroeg naar de naam en toen Jakob antwoordde, was dat eigenlijk een diepe betekenis. Het ging veel verder als alleen het noemen van zijn naam. Zijn naam had een betekenis. Besef jij wie jij bent? Het antwoord van de onbekende Man was dan ook: Voortaan zal je Israel heten, want je hebt met God en mensen gestreden en je hebt gewonnen. De onbekende man wilde zijn naam niet bekend maken, maar zegende Jakob, of eigenlijk Israel. Jakob vond geen rust. Hij probeerde van alles. We lazen dat hij geschenken stuurde, hij was in gebed gegaan. Maar nu? Nu was hij de strijd aangegaan. Zijn verleden, het stond voor hem. Het benauwde hem. Waar hij eerst vluchtte, en daarna zich verstoptte  (achter de kuddes vee die hij stuurde), is hij nu vol in de strijd om alles wat er gebeurd was. Ik vond het wel erg bijzonder om te lezen dat hij zijn vrouwen, kinderen en al zijn bezittingen naar de overkant bracht. Zelf ging hij terug. Helemaal alleen. Juist nu hij helemaal alleen is, komt de strijd. Maar overgave blijft uit. De zegen is iets waar Jakob alles voor over heeft. Hij koopt zijn broer er voor om, hij bedriegt zijn vader en nu? Nu strijd hij met een onbekende man. Uiteindelijk kreeg Jakob een nieuwe start, een nieuwe naam. In 1 keer herstelde God alles. Nam Hij Jakob aan, en zegende Hij Jakob. Uiteindelijk veranderd dat het leven totaal. Jakob hoefde nu niet meer te strijden, hij mocht loslaten, overgeven en...vergeven. Wat een proces ligt er verborgen, ook voor ons. Is er strijd geweest? Zijn we er achter gekomen wie wij zijn? Wie God is? Heb je weleens gevoeld hoe zwaar overgave is. Maar echt als het lukt, en God zegent je, dan heb je een nieuw begin. En telkens weer mogen we opnieuw beginnen. 


Ontmoeting


Jakob stak de rivier over, en hij zag de zon opkomen. Hij liep nog mank. Daar was al zijn volgende ontmoeting. Hij zag zijn broer Ezau op zich afkomen. Zelf ging hij voorop lopen. Terwijl hij zijn broer naderde, boog hij zeven keer. Daar kwam zijn broer. Die rende hem tegemoet, sloot hem in zijn armen en kuste zijn broer. Ezau vroeg wat de bedoeling was van al het vee dat hij tegen gekomen was. Jakob vertelde aan zijn broer dat hij hem mild wilde stemmen. Ezau gaf aan dit niet nodig te vinden. Maar Jakob vertelde hem: Oog in oog staan met jou is niets anders als oog in oog staan met God. God was mij goedgezind en jij ook. Neem alsjeblieft aan, wat ik uit Zijn hand heb mogen ontvangen. Nadat God Jakob had vergeven, kon Jakob zijn broer vergeven. Er was geen strijd meer. God had de strijd met Jakob gestreden. Ezau hoefde dat niet meer te doen. Wat een les. Een les voor broers en zussen, voor familieleden, voor vrienden. Wij hoeven niet op Gods troon te zitten. Hij zal rechtspreken! Laat je niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade met het goede. Als broers en zussen mogen we elkaar vergeven. Dat gaat beter als we beseffen hoeveel God ons moet vergeven, als we beseffen wie wij werkelijk zijn, maar ook wat we van ons zelf verdienen. Niks! Alles is ontvangen van Hem! Loop elkaar tegemoet. Zoek elkaar op en vind elkaar in het midden. Deze broers waren op reis naar elkaar toe, daar in het midden ontmoeten zij elkaar. Met vergeving, liefde en respect. Ze waren gegroeid, ze zijn volwassen. En Jakob was vernieuwd, hij hoefde niet meer de strijd aan te gaan met zijn broer. Kan jij stoppen? Stoppen met de drive om je gelijk? Of om te stoppen met het idee dat je het moet (over)winnen? Omarm elkaar... 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik