Doorgaan naar hoofdcontent

SchrijfBijbel Genesis 19

Wat een indrukwekkend verhaal blijf ik dit vinden. Met mij reis door de Bijbel ben ik aangekomen bij Sodom en Gomorra. In de levenslessen die ik schreef over Abraham liet ik van de week al lezen dat de Heer Abraham mee nam in Zijn plannen. Hij vertelde wat Hij van plan was. Dat bracht dat het hart van Abraham net zo bewogen was als dat van God. Abraham ging pleiten voor de rechtvaardigen in deze twee steden. Er staat nergens in Genesis 18 dat er rechtvaardigen over waren. God zou de steden sparen als er nog 10 rechtvaardig zouden zijn. De steden zijn vernietigd maar de Heere was een genadig God. Hij spaarde Lot en zijn familieleden. Het is een bekend verhaal voor mij. Toch wilde ik mij inzetten om het te lezen met vernieuwende blik. Vaak merk ik als ik een verhaal goed ken dat ik denk, oja dat weet ik al. Nu zette ik mezelf aan om te vinden wat God door dit stuk geschiedenis aan mij mee wilde geven. Wat kan ik er nu mee!

De blik van de Heere


Het was de blik van de Heere die over de stad ging. God zag wat er gebeurde, Hij ziet het ook nu. Hoe de aarde er aan toe is, wat de mensen elkaar aan doen, hoe wij in het leven staan maar vooral: Hoe weinig waarde levens hebben. We hebben het over waardig en voltooid, zijn bezig met dood en leven en hoe daarmee om te gaan. Heeft God ons al niet laten weten wat DE manier is van omgaan met leven? Heb God lief met alles wat in je is, en heb je naaste lief als jezelf. Als jij een waardevol gevoel wil over jezelf, geef het dan ook aan iemand anders. Wanneer iedereen zich hieraan houdt dan is het leven waard(evol)! Gods blik is op ons, maar met genade zo ervaardde ik het bij het lezen. Zijn hart was bewogen door het onrecht en de zonden. Naast het bloed wat door Kaïn van de grond op was gestegen, waren nu de zonden naar de Hemel opgeklommen. Dit kon niet meer, Hij zou de stad bezoeken en kijken of dat wat Hij hoort en ziet ook klopt. Of het gegrond is wat ik voel. Wat doe ik met mijn gevoelens? Sta ik open om te kijken wat de gronden ervan zijn? Klopt het eigenlijk wel. God deed het, ondanks wat Hij hoorde en zag, ging Hij zelf kijken! Dan komt het gesprek dat Abraham voert om de rechtvaardigen te redden. God had gedeeld met Abraham, nu gaf Hij Abraham ook de ruimte, er was een gesprek mogelijk! God is genadig, telkens weer beloofd Hij het aantal rechtvaardigen dat Abraham noemt te redden als Hij ze zou vinden. Genadig is Hij nu nog steeds. Waar staan wij? Hoe sta jij tegenover God? De zonden stapelen op, we zien vele dingen al niet eens meer omdat ze normaal zijn. Maar heb jij weleens dat gevoel van binnen, zo hoort het toch eigenlijk niet. Ik schreef op dat we niet achterom moeten kijken. Zoals de Heere ook waarschuwde tegen deze vluchtende familie. Hij gaf hen het leven, kijk niet om naar de dood. Schenk geen aandacht aan het duister! Vlucht ervan weg en kijk naar het Leven! Een nieuw leven, een nieuwe kans, ja ook ik krijg een nieuw leven. Wat doe ik daarmee? Kijk ik om naar de zonden, de dood en het duister? Het verlamd mij! Ik mag vooruit kijken, er is een hoopvolle toekomst en mijn God is genadig!

Dit is mijn uitwerking uiteindelijk geworden van de Bible Journaling rondom Sodom en Gomorra, het vuur en de zwavel die uit de Hemel neerdalen raakt de stad, maar kijk niet achterom. Kies voor het leven!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste