Doorgaan naar hoofdcontent

SchrijfBijbel Genesis 15 en 17

Op dit moment werk ik zowel in mijn levenslessen, als met Bijbel journaling, over hetzelfde onderwerp. Moet zeggen dat dit heel bijzonder is. Voor het ene ga ik bewust op zoek naar lessen. Wat vind ik in het leven, de handel en de wandel van mensen uit de Bijbel. Dat maakt mij bewust van de schat die de Bijbel is, zo vol lessen, zo'n rijkdom! Levenslessen uit de Bijbel toepassen in je eigen leven, dat geeft kracht, geeft hoop en maakt stabiel. Wanneer ik opnieuw nu teksten lees, maar dan om op zoek te gaan naar een beeld dat de Geest mij erbij in geeft, zie ik weer hele andere dingen. Gisteren en vanmiddag kwam er tijdens het tekenen, het uitwerken van wat in mijn hoofd zat, een stil gebed omhoog. Ik las over het leven van Abram en Sara, afgelopen weken al vele malen. Ik werd erbij bepaald, dat ik niet anders ben. Soms voelt het weleens zo, dat wanneer ik dingen lees, het eerste wat dan in mij naar boven komt is eigenlijk gelijk: O dat doe ik niet. Maar God zette mij bewust stil bij het volgende:

Nee, dat doe jij misschien niet. Maar.............. jij doet weer andere dingen.


Dat was goed, het bracht mij terug op mijn plek. Ik ben een mens, maak fouten, ik zondig, oja en ik ben eigenwijs en niet te vergeten natuurlijk denk ik ook dat ik het allemaal wel weet. Het enige waardoor ik leven kan is het bloed van Jezus. Mijn stille gebed was dan ook:
Heere,

Help mij om telkens weer naar U omhoog te kijken. Mijn hulp van U te verwachten, want Heere waar was ik zonder U? Wie was ik als ik U niet had mogen ervaren, had mogen ontmoeten in mijn leven. Kom bij mij Heere en wilt U het door mij heen doen?! 

Amen

Ik werkte uit wat ik in mij voelde. De onnoembare hoeveelheid sterren die God aan de Hemel heeft gezet. Alle beloften die Hij aan Abram deed, zovaak heeft God herhaalt, je zal vele nakomelingen krijgen. Op het moment dat God kwam en Abram weer zegende, nam Abram God eigenlijk zijn tent in om te laten zien, nou God welke kinderen dan? Alles wat ik heb bereikt zal ik als het zo doorgaat moeten geven aan mijn knecht. Maar God blijft niet naar de aarde kijken, naar dat wat voor Abram nu zichtbaar was. Nee Hij nam Abram mee naar buiten. Kom je tent maar uit. Kijk eens naar de sterren?! Kan jij ze tellen? Zo veel nakomelingen krijg je. En zo wil God mij ook naar buiten nemen. Kijk maar naar de lucht! Onthou wat ik jou heb beloofd, niet wat je nu voelt, ziet of denkt is de waarheid. Wat ik zeg dat zal echt geschiedden. Kijk om je heen, ik ben de God die dit alles maakte, die jou als persoon gemaakt heeft. Denk je dan, dat iets te moeilijk voor mij is? En als Hij mij mee naar buiten neemt, dan kan ik alleen maar knielen. Na het gebed, ging ik tekenen in de Bijbel met het lied van de Casting Crowns


Bij Genesis 15 tekende ik sterren, dwars over beide pagina's. Ik schreef in het kort een belangrijke zin uit mijn gebed erbij. Zodat ik wanneer ik de Bijbel hierbij open sla er weer aan herinnert word. Dat ik dwars door alles van de wereld heen, wil stil staan en omhoog wil kijken. Maar ook dat ik terug mag denken aan dit moment. Want deze momenten, het zijn voor mij momenten met een gouden rand. Moment die, wanneer ik het beleef de Hemel dichtbij brengt. 



Daarnaast ging ik door en las ik hoofdstuk 16 en 17. Ik werd bepaald bij het verbond dat God sloot met Abram. Zijn naam werd hierbij veranderd, een mooi verbonds ritueel. Dit gebeurd ook bij een bruiloft, alleen dan bij de achternaam. God sloot een verbond met Abraham, en daardoor met al zijn nakomelingen. Van generatie tot generatie. En voor het beeld dat ik heb met het verbond wil ik eigenlijk terug naar een eerder hoofdstuk van Genesis.In hoofdstuk 3 bij de zondeval, daar zie ik voor mij hoe Adam en Eva zich bedekte met bladeren. Wat ik nu lees in hoofdstuk 17 maakt mij bewust van iets heel belangrijks. Het volgende: wanneer je jezelf bedekt zonder het bloed, dan heb je het misschien voor het mensen oog goed toebedekt, maar dan is je schaamte (je zonde) niet voor God bedekt.

God zelf gaf aan Adam en Eva dierenvellen. Daar zit een boodschap in. Het is daarom ook wel meer begrijpelijk waarom God het offer van Kaïn niet aannam. God had een voorbeeld gegeven. Zonder dat er bloed vloeit kan je niet meer bij mij komen. Door de zondeval is het donker geworden tussen God en de mens. Wanneer er bloed (van een dier) vloeit dan kan Ik weer verbinding met je maken. God zelf deed het voor met de dierenvellen. Maar ook in het verbond met Abraham word dit zichtbaar. God sloot een verbond met Abraham en zijn nageslacht. Als teken moesten alle jongens, maar ook alle mannen besneden worden. Ik zie het als een bloed verbond. Er moest bloed vloeien. Ook voor ons moet bloed vloeien, maar hoe wonderlijk dat Jezus Zijn bloed aanbiedt aan ons allemaal. Heb jij dat geschenk al aangenomen? Alleen dan kan je bij Zijn volk horen. Maar vooral: alleen dan is de weg naar God weer open. Bij Genesis 17 schreef ik dan ook met letters het woord verbond met druppels bloed die naar beneden gevallen zijn. Het beeld voor mij het bovenstaande stuk uit. 


Reacties

  1. Mooi zoals je het verwoord in schrijven en afbeelden!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel voor je compliment Rita! Leuk en bemoedigend om te lezen.

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik