Doorgaan naar hoofdcontent

Voor wie doen wij het allemaal?

Als de Heere naar ons leven, en invulling van ons christelijk leven kijkt, wat zal Hij dan zeggen? Is dat wat we doen, wel wat Hij wilt? Heel makkelijk kunnen we ook God voor ons eigen karretje zetten. Het voelt voor mij goed, dat zal van de Heere zijn. Maar welke motieven zitten er echt achter? Gisteren een hele mooie preek meegekregen waar ik in mijn gedachten nog mee bezig ben. En kwetsbare maar ook zo'n moedige voorganger, die Gods woord op zichzelf durfde toe te passen. Dat raakte mij ook, het hielp om hetzelfde te durven. Het Bijbel hoofdstuk dat gebruikt werd, was confronterend, een echte eye opener!

Opvoeder van Israël


Er werd gelezen uit Jesaja 1. Waarin Gods liefde voor Israël zo krachtig getoond word. God heeft Israël opgevoed, de juiste weg gewezen. Als een geduldige Vader altijd omgezien naar Zijn volk. Maar ze komen tegen Hem in opstand. Ze offeren wel, ze vieren de feesten wel, maar voor wie? En wat doen ze verder, voor God is het een schijnvertoning geworden. God zelf zegt: Ze hebben mij verlaten. De tempeldiensten, daar zien wij als mensen niets anders aan. Maar God zelf zag het wel! Zijn wij op zondag anders dan de rest van de week?  Zijn oordeel was duidelijk, helder. Het is en was Zijn liefde voor Zijn volk dat Hij zo eerlijk en duidelijk tot hen sprak. Want als je van mensen houd dan geef je daar alles voor. God zelf gaf zelfs Zijn eigen Zoon, vele jaren later. Hij wilde ze terug op de rechte weg leiden. En zachte handen, voelen voor ons fijn, maar die zorgen meestal niet voor verandering in ons leven. God greep in vanuit liefde.




Opvoeder van ons?


Wat zeggen de woorden van God, die we lezen in Jesaja tot jou en mij? Of nog scherper gevraagd: Hoe zou God tegen ons spreken? We doen van alles onder Gods vlag. Het valt mij de laatste jaren op dat onder Gods kinderen geregeld 'familieleden' moeten lijden door onze Gods ideeën. Hoe makkelijk stappen wij op Zijn troon en durven we wel niet tegen anderen te zeggen, dit is wat God wil, vind, denkt, voelt? Als ik naar mezelf kijk dan weet ik hoe ongeduldig ik soms ben. Wanneer ik iets voel of wil, dan kan ik daar voor gaan. Met hele goede bedoelingen overigens, en vaak kan ik het voor mezelf wel staven vanuit de Bijbel. Maar wat zegt God? Ik wil bouwen aan Zijn koninkrijk, op een manier die de vuurproef kan doorstaan. Dat is veel pittiger als de proef waaraan ik mijn belangen/motieven onderwerpt. Wat blijft er over na de vuurproef, wat zal blijven bestaan? God wil geen offers, geen gedrag van de buitenkant. Het diepst verlangd God naar ons hart. Naar jou hart en dat van mij! Wat Hij wilt is dat we Hem volgen, dat we niet voor Hem uitrennen. Maar veilig geborgen achter Hem aan gaan, zodat Zijn Geest voor ons de weg kan bereiden. Mag Hij mij en jou de weg wijzen? Mag Hij ons geestelijk opvoeden?

Was je, reinig je en vermijd al het kwaad.
Dat is wat mij zo verdrietig maakt.
Zogenaamde offers vervagen bij alle misdaad.
Je hebt je Vader in Zijn hart geraakt.


Was je, reinig je en verander je leven.
Hoe kan je tegenover mij recht staan?
Kijk het bloed blijft aan je handen kleven.
Het is tijd om een nieuwe weg in te slaan!


Was je, reinig je en wanneer je luisteren kan.
Zal ik je met het beste zegenen.
Dan ontvouw ik over jouw Mijn nieuwe plan.
Ja Ik zal jouw dan gratie verlenen!





Reacties

  1. Reacties
    1. Leuk dat je dit laat weten. Is altijd leuk om te lezen wat mensen van je stuk vinden!

      Verwijderen
  2. Een blogpost om over na te denken.
    Mijn gedachten gaan na het lezen ook naar Psalm 139 en dan vooral vers 23.
    Dank je wel!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wauw wat mooi en passend Rita. Dank je wel voor je reactie!

      Verwijderen
  3. Met liefde gedeeld. Leuk je weer te zien Henny!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij