Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit januari, 2017 tonen

Levenslessen van Abraham (deel 1)

Op zijn 75ste ging Abram op reis met zijn vrouw Sara en neef Lot. God zelf had tot Abram gesproken, met dat gesprek begint ook het verhaal Abram in de Bijbel. God komt met een opdracht God had tot Abram gesproken. Ga weg uit je land, verlaat alles van je eigen opgebouwde wereld. Laat los wat je bereikt hebt. En kom in beweging, achter mij aan. Volg mij! Ik zal jouw de weg wijzen naar een nieuw land. In dat land wil ik laten zien wat Mijn wereld te bieden heeft. Dit is de opdracht ook voor ons. Verlaat je oude leven, bekeer je, laat je oude leven los. Vertrouw en beweeg achter Hem aan. God zal je wijzen wat je doen moet. Abram had geen vaste woonplaats meer. Hij moest gaan waar God Hem wijzen zou. Al die tijd was God bij Hem. Ging Hij mee op reis, wees Hij Abram de weg. Nee je hoeft het niet meer zelf te bedenken, God, Hij heeft een geweldig plan. Een plan vol hoop. Maar, voor Abram, en ook voor ons is dat een plan vol zegen! God zegent Al in het eerste gesprek met Abram

Voor wie doen wij het allemaal?

Als de Heere naar ons leven, en invulling van ons christelijk leven kijkt, wat zal Hij dan zeggen? Is dat wat we doen, wel wat Hij wilt? Heel makkelijk kunnen we ook God voor ons eigen karretje zetten. Het voelt voor mij goed, dat zal van de Heere zijn. Maar welke motieven zitten er echt achter? Gisteren een hele mooie preek meegekregen waar ik in mijn gedachten nog mee bezig ben. En kwetsbare maar ook zo'n moedige voorganger, die Gods woord op zichzelf durfde toe te passen. Dat raakte mij ook, het hielp om hetzelfde te durven. Het Bijbel hoofdstuk dat gebruikt werd, was confronterend, een echte eye opener! Opvoeder van Israël Er werd gelezen uit Jesaja 1. Waarin Gods liefde voor Israël zo krachtig getoond word. God heeft Israël opgevoed, de juiste weg gewezen. Als een geduldige Vader altijd omgezien naar Zijn volk. Maar ze komen tegen Hem in opstand. Ze offeren wel, ze vieren de feesten wel, maar voor wie? En wat doen ze verder, voor God is het een schijnvertoning geworden. G

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met

Hou vast in een donkere wereld

Er is zoveel ellende in de wereld, dat het kan voelen alsof het steeds donkerder word. Een wereld in nood. Waar het nieuws gevuld is met telkens nog afschuwelijker nieuws. Maar waar heel veel vreselijk nieuws ons al niet meer lijkt te raken. We wennen aan het duister om ons heen. Wat doet het ons? Voel je de onzekerheid van deze tijd? Heb jij ook vragen over al die ellende in de wereld? Een wereld van onzekerheid De schrijver van Klaagliederen zag het wel! Het drukte hem neer en het greep hem aan. Zijn stad, Jeruzalem, verwoest. Geen feesten meer in de tempel, geen stoet mensen meer op weg naar de stad Jeruzalem. Verlaten, verbannen, kapot, veracht. Hoe kan een prachtige stad als Jeruzalem, de stad van Gods volk zoiets nu overkomen? De schrijver van klaagliederen weet het en schrijft: Jeruzalem heeft zwaar gezondigd, en is nu een bespotting geworden. Hoeveel steden in de wereld zijn verwoest? Hoeveel mensen lijden als ze denken aan de plaats waar ze gewoond hebben en zien hoe het

Gezin om de Bijbel: Als broers samen wonen

Afgelopen weken hebben mijn man en ik dingen besproken en in de Bijbel gezocht, wat kunnen we gebruiken voor de gezinsmomenten. Dat was interessant. We hebben wat mooie onderwerpen gevonden rondom opvoeding en gezin, maar toch zeker ook Bijbels gerelateerd. Vandaag ging het over het samen leven als broers, hoe heerlijk dat is en hoe God dit zegenen zal. Gezinsdoel Als wij als familie, als broers en als zussen om elkaar geven. Het is fijn als je leeft in een gezin waar je om elkaar heen staat. Waar andere omzien naar jouw als mens. Je kwaliteiten zien en je daarin opmerken. Maar ook zeker je grenzen kennen en die respecteren. Als je op die manier met elkaar leeft, en niet meer alleen voor jezelf, dan heeft dat hele grote invloed. Het is wel iets wat heel moeilijk is. Want om dit te doen moet je dus echt naar andere mensen kijken, hun in de gaten houden en ook onthouden wat je hebt opgemerkt. Maar hoe mooi is het, en hoe heerlijk leeft het. Dit is iets waar we telkens weer opnieuw

Week van gebed: Samen bidden

Weten dat anderen horen wat je aan God vraagt, of hoe je tegen Hem praat kan best kwetsbaar voelen. Dit is iets wat ik heel vaak hoor en merk om mij heen. Soms word ik dan verrast bijvoorbeeld door iemand uit mijn kerkelijke gemeente, die ook naar de School of Worship gaat, die dan hoort dat er zorgen zijn en vraagt: Mag ik met je bidden? Of als ik samen met een vriendin gesproken heb, die het moeilijk heeft en veel strijd ervaart, dan sluiten we samen af met een gezamelijk gebed. Wat ik merk is het volgende: Wat is het opbouwend om voor elkaar te doen. Kwetsbaarheid Kwetsbaar zijn, jezelf durven tonen is iets wat niet vanzelf gaat. Van de week omschreef ik bij een collega blogger ( Chiel Voerman  ) hoe ik kwetsbaarheid zie, dat wil ik hier ook delen:  Kwetsbaar zijn is voor mij een arena ingaan zonder van tevoren te weten of je het ga winnen. Het is weten dat je geraakt kan worden maar toch moedig de weg gaan. Het is jezelf durven zijn met vallen en toch weer opstaan. Het enige

Geliefd kind van God (3)

Op de middelbare school had ik een leuk vriendinnen groepje, ik was 14 toen ik bij één van die vriendinnen ging logeren. Zij was jarig en woonde wat verder van school en met nog een paar meiden gingen we haar verjaardag vieren. Nou dat was 1 groot feest, zo gezellig. Het was ook echt een uitje, wat een nieuwe omgeving. s'Middags kregen we een leuk idee. Wat nou als we een paar jongens bellen om te vragen of ze vanavond ook komen. Je weet hoe dat gaat, een hoop gegiebel en gezenuwpees later zaten we met z'n allen te wringen rondom de telefoon. De jarige vriendin zou wel iemand bellen die bij haar op cathechesatie zat. En ja hoor ze vonden het wel leuk. Vanaf dat moment was het een heel ander feestje en waren we met hele andere dingen bezig, maar wat was het achteraf gezien hilarisch. Die avond waren haar ouders er ook bij en hebben we heerlijk gekletst. Ik raakte erg aan de praat met een jongen. De vader van mijn vriendin zij nog dat word nog weleens wat met jullie. Maar eigenli

SchrijfBijbel Genesis 11

Gisteren gewerkt aan het stuk van Genesis 11. De torenbouw van Babel en de spraakverwarring. Zo vaak lopen we hier nog tegen aan. Dat wanneer we als mensen met elkaar van alles willen, toch soms niet dezelfde taal lijken te vinden, elkaar niet begrijpen. Dit kan zorgen voor miscommunicatie en nare situaties. Hoe zou dit geweest zijn toen. Iedereen sprak dezelfde taal, kon samenwerken. Maar juist daardoor besloot God dat het anders moest, want omdat de mensen zo goed met elkaar konden communiceren dachten ze dat ze konden op klimmen tot God. En opeens verspreidde God alle mensen over de aarde, doordat Hij ieder een andere taal liet spreken. Wat moet dat ingrijpend zijn geweest. Als ik bedenk hoe ik mij voel wanneer ik niet begrepen word, dan kan dat pijnlijk of vervelend zijn. Maar het kan best zijn geweest dat mensen die van elkaar hielden, die een band met elkaar hadden, toch een andere taal gingen spreken. Ik heb de toren van Babel getekend. Aan de andere kant twee spelende kinderen.

Niet gemaakt om slachtoffer te zijn

In mijn leven is veel gebeurd,  is er veel ellende over mij heen gekomen. Vreemd genoeg merkte ik, wanneer dit speelde, er niet zo heel veel van. Eigenlijk automatisch ging ik in overlevingsstand. De dingen die ik meemaakte waren al zo heftig, dat bewust ervaren/voelen en verwerken helemaal niet kon. Dan had ik het niet gered. Nee doorgaan en er elke dag weer opnieuw het beste van maken. Dat was mijn manier, altijd maar zorgen dat ik mij aan de normen hield. Zodat er niet naar mij gewezen kon worden. Dat alleen al was zwaar. Dan te bedenken dat er alsnog naar mij gewezen werd en hoe.... Ja dat was heftig! Maar pas toen ik uit dat leven bevrijd was, pas toen merkte ik hoe erg het was. Ik voelde mij leeg, op, gebruikt. Onder een dikke deken Ik voelde mij slachtoffer, slachtoffer van mensen waar ik van hield, maar eigenlijk nog veel meer slachtoffer van het leven. Opeens drong het door hoe erg de voorgevallen situaties waren, wat er mij was aangedaan. Hoe alles mij overkwam, en wat i

Levenslessen van Kaïn

Vorige week heb ik in een blog wat lessen opgeschreven die we kunnen leren van Adam. Je kan deze nog nalezen via de volgende klikbare link:  Levenslessen van Adam . Vandaag ga ik daarop verder, alleen dan over zijn oudste zoon Kaïn. Familie relaties Kaïn is de oudste zoon van Adam en Eva, maar ook de broer van Abel. Op een keer gaan deze twee broers samen iets doen. Ze gaan het veld op en gaan allebei offeren naar God. Het offer dat Abel bracht, daar keek God naar, maar niet naar het offer van Kaïn. God keek ernaar, dat was zichtbaar voor mensen. Want het viel Kaïn op, het maakte hem woedend. Ze begonnen zo samen. Dan zie ik mijn kinderen samen iets doen. Maar uiteindelijk eindigde dit niet goed. Kaïn werd woedend op zijn broertje. Herken je dat in jezelf. Je doet iets samen en de ander is beter, of word gezien of er is een ieder geval opeens verschil met jou. Terwijl je toch hetzelfde begon. Dat doet wat met je hart. God zag dit, God ziet dat. En elke keer als Hij dat ziet, zal H

SchrijfBijbel Genesis 4 en 6 en 8

Weer heerlijk bezig in mijn SchrijfBijbel. Wat mooi om zo bezig te zijn met Gods woorden. Elke week willen de kindjes in de Bijbel kijken wat er bij gekomen is en willen ze lezen waar het over ging. Omdat mijn studie nog niet begonnen was had ik ook nog lekker veel tijd om hier mee bezig te zijn. Zo heb ik van de laatste week december tot nu weer 3 tekeningen verder afgemaakt. Soms zit een idee in mijn hoofd maar kost het toch wel wat moeite om het uit te werken. Daarom oefen ik vaak eerst op papier. Hier mijn uitwerking bij het stuk waarin Kaïn en Abel gaan offeren. Het offer van Abel word aangenomen. Kaïn ziet het verschil, inplaats van naar zichzelf te kijken, wat hij kan doen zodat God ook zijn offer aan zal nemen, word Kaïn boos. In die boosheid komt God dichtbij hem. God spreekt tegen hem en waarschuwt, vanuit liefde. Hij laat zien dat Hij ook de God van Kaïn is. Maar wilde Kaïn God? Luisterde hij naar de stem van God? Nee hij volgde zijn hart. Als de mens zijn eigen hart volgt d

Geliefd kind van God (2)

Vorige week ben ik begonnen met schrijven over hoe God in mijn leven begonnen is. Je kan dit vinden door de volgende klikbare link:  Geliefd kind van God . Ik schrijf daar over een bijzondere, maar voor mij echt wonderlijk ingrijpen van God. Dit maakte heel veel indruk op mij.  Maar heel eerlijk moet ik bekennen, God werd niet direct anders voor mij, en ook mijn beeld van geloven was nog niet gelijk veranderd. Wat ik vorige week schreef was een begin. Deze week wil ik daarmee verder.  Wezenlijk veranderde er niet zo veel nadat God liet zien dat het kwade te overwinnen was. In de jaren erna, eigenlijk mijn hele puberteit, ben ik informatie gaan verzamelen. Vooral Bijbelkennis en kennis van God, maar daarnaast kennis van mensen en hoe die allemaal bij elkaar gecombineerd konden worden. Want is dat juist niet heel vaak het punt waar het mis gaat?! De wereld in Ik zat op de middelbare school, een reformatorische school, voor vele zal deze school nog wel als streng gezien worden. Maa

Gezinsmoment: Gehoorzaam

Vandaag het eerste gezinsmoment van 2017 mogen doen. Met alle 5 de kindjes bij elkaar. Ik heb voorgelezen uit Efeze 6 :1-3 Kinderen, wees je ouders gehoorzaam in de Heere, want dat is juist. Eer je vader en moeder (dat is het eerste gebod met een belofte), opdat het je goed gaat en je lang leeft op de aarde. En vaders, wek geen toorn bij uw kinderen op,  maar voed hen op in de onderwijzing en de terechtwijzing van de Heere. Waarom beloofd God dat nu eigenlijk? Wat maakt gehoorzaam zijn aan je vader en moeder nu zo belangrijk? Daarvoor las ik voor uit Numeri. Een gedeelte waarin Mozes een opdracht krijgt van God en waar we kunnen en mogen leren dat gehoorzamen heel belangrijk is. Ik las Numeri 20 van vers 1 tot 13. Wat is luisteren belangrijk! Mozes en Aaron konden door ongehoorzaamheid het beloofde land niet in. Daarom zegent God de kinderen die hun vaders en moeders respecteren. Omdat als je leert te gehoorzamen, naar ouders die je kan zien, het makkelijker is om Hem te leren geh

Levenlessen van: Adam

God maakte Adam uit het stof van de aarde. De eerste mens, en gelijk al in het eerste stuk waar het over Adam gaat zien we hoe God de mens bedoeld heeft. God schiep ook een hof genaamd Eden. God creëerde voor de mens een schitterende plek en dacht daarbij aan de ligging, en aan grondstoffen die er waren. De mens werd in deze hof, op de aarde geplaatst om deze te bewerken en te onderhouden. Ervoor zorgen en Adam mocht genieten van alles wat daaruit voort zou komen. Er was één uitzondering zo vertelde God tegen de eerste mens: Van de boom van kennis van goed en van kwaad, daar moet je vanaf blijven. Want anders zul je zeker sterven. God de Vader van Adam waarschuwt. Hoor je jouw vader of moeder praten? Pas op voor de pan, anders verbrand je.... Vele kinderen voelen toch even, en ze dragen dan de consequentie: pijn, verbranden doet zeer! Papa of mama hadden gelijk. Maar juist doordat te ervaren leren kinderen dat wat papa en mama zeggen waar is. God vertelde tegen Adam blijf van die b

Feedback gezocht

Al op de training die ik gedaan hebt voor geloofwaardig bloggen, begon het te borrelen. Niet echt direct, want ergens zat ik er toch wel aan vast. Maar toen ik eenmaal op gang kwam zag ik de rode lijn door mijn blogs. In mijn blog over de trainingsdag, te lezen via de klikbare link: Geloofwaardig bloggen- Paulien Vervoorn en Helga Warmels  die heel waardevol en mooi was, liet ik jullie al lezen dat ik dingen anders wil. Er zijn dingen die ik anders wil aanpakken, maar er zijn misschien ook wel dingen die ik wil veranderen. Wat dingen die veranderd zijn: * De namen op de tabbladen. Je kan de tabbladen vinden op de home pagina. Zo vind je daar: Blogs, Over mij, Gezin om de Bijbel, Gelukkig door Zijn Woord en Inspirerende filmpjes. Neem er gerust een kijkje en laat je verrassen! * Boven aan de rechterkant van de pagina zie je labels. Bij alle blogs plak ik labels. Hierdoor kan je makkelijk verwante blogs lezen. Wanneer je op één van de labels klik vind je alle blogs die met dat th

Geliefd kind van God

Op mijn twaalfde al greep God in, in mijn leven! Juist op het moment dat ik het geloof in de hoek smeet. Letterlijk! Klaar met het geloof, maar ook wel klaar met een God waarvan ik niet zeker wist of Hij mij wel wilde horen, waarom zou Hij? Niemand zag mij, niemand hoorde mij en ik vond bij niemand (h)erkenning. Altijd hoorde ik dat ik voor alles mocht bidden, nou ik bad al jaren voor mijn moeder die erg ziek was. Nee niet alleen egoïstisch voor mezelf, zodat mijn leven makkelijker zou worden. Maar zeker ook voor haar! Ik zag haar worstelingen, voelde de pijn.... Ik had iemand nodig die de wereld in Zijn handen hield, maar de Hemel leek van koper. Logisch, waarom zou Hij naar mij luisteren? In de kerk hoorde ik telkens dat God er alleen was voor uitverkoren mensen, waar Hij ingreep in hun leven zoals bij Paulus. Hoe kan ik nu uitverkoren zijn? Wil ik wel in een God geloven waarvan de volgers zo met elkaar omgaan? En wil ik wel in zo'n God geloven? Nee ik geloof niet in zo'n God