Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit 2017 tonen

Tussen een oud en nieuw gezin!

Tussen oud en nieuw! Dat is het nieuwe thema van de bloghop. Deze keer mocht Marc Volgers, van de blog  Gloriaenkyrie.wordpress.com , het thema bedenken. Afgelopen weken was ik er voortdurend mee bezig. Wat kan ik hierover bijdragen? We leven tussen het oude en het nieuwe. Zoals Marc zelf omschreef, zijn we nog geen volmaakte schepping. Is er nog steeds gebrokenheid en lijden. Maar een oude schepping zijn we ook niet meer. Dit zijn allemaal delen waar ik eigenlijk heel veel over zou kunnen schrijven. Toch kwam er maar niets. Ik zocht het op de verkeerde plek. Het graven in mezelf, als schrijfster, kan soms wel mooie dingen opleveren. Maar veel vaker heb ik gemerkt, dat de onderwerpen die mij 'opeens' in lijken te vallen kracht bevatten. Vaak loop ik dan al een tijdje tegen  onderwerpen aan in mijn leven. Wanneer ik dit deel doe ik vaak nieuwe inzichten op, vind ik (h)erkenning of mag ik rust ervaren. Het onderwerp waar ik afgelopen periode aan werk, tegen aanloop en in gro

Mijn gelezen boeken in 2017

Wat een heerlijk jaar ligt er achter mij, zeker als ik kijk naar de boeken die ik heb gelezen dit jaar. Het blijft voor mij zo'n rijkdom om heerlijk in een andere wereld te kunnen stappen. Of om inzichten te krijgen doormiddel van zelfhulp of studieboeken. Afgelopen jaar heb ik ontzettend veel gelezen. Studieboeken voor mijn examens, boeken gerelateerd aan mij studie voor mijn essay's, maar ook boeken waar ik zelf voor gekozen heb. Als ik kijk naar mijn gelezen boekenlijst (in google keep), dan valt mij op dat ik veel gelezen heb om te zorgen voor persoonlijke groei. Ook dit jaar zal ik een gedeelte delen van de boeken die ik gelezen heb. Adem in adem uit - Judith Stoker Een eerlijk boek dat jou als lezer laat zien dat er voor alles een tijd is. Het voelt als thuiskomen. Een boek waar iedereen herkenning in zal vinden. De manier van schrijven zorgt dat het een boek is van vele gezichten. Een lach en een traan verschenen beurtelings op mijn gezicht. Dit was werkelijk

Gevulde kerstdagen

de mens kijkt naar het uiterlijk, maar de HEER kijkt naar het hart.’  Waar is jouw hart deze dagen mee gevuld? Weet je, zelfs wanneer je alle dagen iets hebt, wanneer je met familie eet, van alles onderneemt. Dan nog.... kan het leeg zijn! Wanneer je deze dagen alleen vult met alles wat op aarde is? Dan is het een aardse kerst. Durf jij het te vullen met iets Hemels?  Dan pas vier je kerst met een Goddelijke inhoud. Hoe klein dat Hemelse nog voor je is, zet je hart er maar voor open. Want 2017 jaar geleden kwam Hij ook zo op de aarde. Klein en kwetsbaar, net zoals het misschien voor jouw nu nog voelt. De wereld had niets voor Hem klaarstaan, ook al had God allang de wereld voorbereid. De Redder kwam, en wanneer wij geen plek hebben in ons leven, dan is Hij er al wel. Hij kwam wel op de aarde, maar nog niet in jouw persoonlijke leven. Dan betekent dit grote geschenk nog niets voor jou. Maar wanneer je ruimte maakt, voor dat kleine en dat kwetsbare, dan mag je weten wat God heeft

Kinderen van het Licht

Geloof in het licht zolang u het licht bij u hebt, dan bent u kinderen van het licht. Ik doe op Facebook mee met een Bijbelstudie groep, nu zijn we deze maand december aan het lezen over, en rondom Advent. Wat een mooie teksten zijn er voorbij gekomen. Het is mooi om te zien hoe ik hierin ook van andere mee kan leren. Mensen met hele verschillende achtergronden en daardoor hele andere referentiekaders. Daardoor kan een tekst ook heel anders binnenkomen. Bovenstaande tekst komt uit het Bijbelstudie gedeelte van vrijdag. Je kunt het vinden via de volgende klikbare link:  Johannes 12:36 Identiteit Wanneer je in Zijn naam geloofd, en Hem wel wilt ontvangen, heeft Hij het voordeel gegeven kinderen van God genoemd te worden. Het is een Bijbeltekst uit Johannes 1 en het is zo'n groot cadeau! Doordat je in God geloofd, krijg je niet alleen een nieuw hart, zoals wij dat weleens tegen kinderen zeggen. God geeft ons een hele nieuwe start. Met een identiteit die geworteld is in Hem

Zijn licht veranderd ons leven!

In het donker van ons leven, gaan we van alles zoeken.  Elk houvast om maar naar boven te kunnen klimmen. Het donker uit te kunnen komen. Stil staan, aanvaarden dat het goed is om in het donker te zijn, voelt tegen natuurlijk. Want het is moeilijk om in het duister te leven. Daar is vertrouwen voor nodig... Haar man Jozef, die een rechtschapen mens was, wilde haar niet in opspraak brengen en dacht erover haar in het geheim te verstoten. (Mattheus 1: 19) Zelf oplossen Jozef, die uitgehuwelijkt was aan Maria, lag in het geheim te bedenken hoe hij deze situatie kon oplossen. Op een manier dat het Maria geen schade zou doen. Hij wilde Maria niet in opspraak brengen! De problemen die in zijn leven waren gekomen wilde hij zelf oplossen. Hij lag te bedenken hoe dat het beste kon. Zijn gedachten gingen ernaar om Maria te verstoten. Daarmee zou hij alle schuld op zichzelf laden. Maar toen greep God in, dwars door al die gedachten kwam er dit: Toen hij dit overwoog, verscheen hem i

Uitzien naar het licht

Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet begrepen. Herken je dat in jouw leven? Het voelt alsof alles duister is, er geen lichtje voor je is. Het donker drukt je neer. Uiteindelijk wil het vat krijgen op je gedachten. Want het gevaar van geen licht meer zien, is dat je uitzicht verloren gaat. Uitzicht die hoop geeft. Waar je kracht uit kan putten om door te gaan. En zonder licht dan kan je het gaan verzuchten, in de put raken. Het leven kan zo pijn doen. Diepe sporen kunnen er in je hart achtergelaten worden. Toch daar ook in dat duister, schijnt een licht. Begrijp jij het? Durf je het op te merken? Om jouw hele leven heen is er een goud draad, dat zich om jouw leven heen wilt wikkelen. Hij wil het licht maken in jouw hart. Dat licht, dat goud, dat is het enige wat altijd hoop geeft. Het is Go(u)d! Op het donkerst van je leven, mag jij weten, het licht schijnt! En het schijnt ook voor jou. Zoek het maar op in jouw leven. Luister naar Zijn stem van h

Ben jij trouw aan jouw grens?

Je grenzen serieus nemen staat sterk in verbinding met je eigenwaarde en zelfrespect. Het is een stuk moeilijker om je grens aan te geven wanneer je niet positief over jezelf denkt. Alles in relaties begint denk ik wel met de relatie die je hebt met jezelf. Daarnaast kan dit echt een vicieuze cirkel gaan vormen. Omdat je niet zo in jezelf gelooft, jezelf als onbelangrijk of waardeloos ziet geef je jouw grenzen niet aan. Iedere keer wanneer iemand toch over je grenzen heen gaat laat dit schade achter. Grenzen beschadigd Zoals ik in mijn vorige blog over grenzen al vertelde,  Grenzen zijn belangrijk , kan je jouw eigen cirkel ook zien als een tuin. Jij alleen bent verantwoordelijk voor jouw cirkel, en in beeldspraak voor jouw tuin. Maar iedere keer als je iemand binnen laat komen die je daar niet wilt, gebeurt er wel iets. Het laat altijd sporen na. Iemand breekt door je schutting, voelt je tuin dan nog veilig? En toen dat gebeurde zag die persoon die binnen brak niet de kwets

Grenzen zijn belangrijk

Grenzen, ze geven een begin en een einde aan. Er zijn verschillende soorten grenzen, maar allemaal maken ze duidelijk dat er iets begint en iets eindigt. Denk maar aan landsgrenzen. De grenzen van je tuin. Het maakt duidelijk van wie een bepaald gebied is. Het is nodig om te weten van wie een bepaald gebied is. In dat gebied is de eigenaar verantwoordelijk en mag die het gebied inrichten zoals de wens is. Dat klinkt heel logisch allemaal, waarom werkt het dan toch vaak anders? Iedereen is verantwoordelijk over zijn eigen gebied. Dit gebied kun je zien als een tuin, die je beschermd door een grens  zoals je een hek rond je tuin plaatst. De keuze is aan jouw of er een poort in komt, en wie je daardoor laat. In dat gebied, jouw tuin,  zien we verschillende elementen terug: Gevoelens Houding Gedrag Keuzes Grenzen Verlangens Gedachten Waarden Talenten Liefde Laat jij iemand eigenaar zijn? Alleen is het zo dat we niet altijd verantwoordelijkheid (durven of ku

Wat doet pijn met jou?

De dingen die ik heb meegemaakt zouden mijn huidige leven ernstig negatief kunnen beïnvloeden, of mij zelfs belemmeren.  Lange tijd had ik last van iets wat vast herkenbaar is voor veel mensen: Ik wilde het beter doen dan de generaties voor mij, maar kwam erachter dat ik onbedoeld, zonder opzet, weer andere missers maakte. Waardoor mijn kinderen vast ook weer in hetzelfde patroon kunnen stappen en het weer anders willen doen als dat ik heb gedaan of misschien nog doe. Daarnaast zijn er in mijn leven heftige situaties voorgevallen, die diep hebben ingehakt in mijn persoonlijkheid, mijn veiligheid en mijn beeld over mezelf. Keuze als ouder Zaterdag had ik een praktijkdag van mijn studie. Daar hoorde ik hoe herkenbaar het is dat het draait om de keuze die je maakt. Het enige waar je als ouder(s) dit mee kan doorbreken is: Accepteren dat we als moeder, gedaan hebben wat we toen het beste vonden. We hebben keuzes gemaakt vanuit liefde, met goede bedoelingen. Maar we maken ook fo

Dankbaar in gebrokenheid

Hangt de hoogte van mijn vreugde af van de diepte van mijn dankbaarheid? (Ann Voskamp, Gebroken leven) Uiteindelijk dankte Jezus, brak Hij en deelt Hij zichzelf uit. De gebrokenheid raakte Jezus volledig en Hij zelf laat mij zien waarom de gebrokenheid er is, en welke weg ik ermee kan gaan. Een weg van dankbaarheid (Psalm 50:23). Gebrokenheid waarom? Ik denk dat het woord gebrokenheid altijd een deel van lijden met zich meeneemt. Gebroken, er is iets stuk gegaan, opengescheurd of opengebroken en dat kan veel pijn doen. Hoe kan je verder leven met gebrokenheid? Als je hart verscheurd werd, je toekomst of je droom uit elkaar gespat is? Dan denk ik aan Jezus die op aarde kwam. Weet je waarom Hij kwam? Hij kwam om gebroken te worden! Het bloed uit Zijn wonden red ons! Van nature wil ik lijden voorkomen, of zo snel mogelijk oplossen. Als ik erover nadenk dat Jezus juist hiervoor kwam en er niet voor weg vluchtte, dan word Zijn offer voor mijn leven, nog veel groter! Wij leven i

Grenzen onderweg

Effen de weg waarover je gaat, dan loop je met vaste tred. Wijk niet af naar rechts, wijk niet af naar links, Wijk alleen uit voor het kwaad Blijf lopen op de juiste weg. Hoe lastig kan dat zijn in deze wereld. Er zijn twee wegen, met een wereld van verschil als bestemming. Deze tekst roept op, blijf op je weg. Maar mijn vraag is: Weet je op welke weg jij loopt? Beide wegen lopen is onmogelijk. Maar zie jij de grens? Juist op de smalle weg is het lastig lopen. Hoe snel doe je niet een stap van dit pad. Soms onbewust of voor ons oog onzichtbaar. Een andere keer door een verleiding die je toch niet kon weerstaan. Bij deze tekst uit de Bijbel moet ik ook denken aan het boek van John Buyan: Christenreis. Wat is voor jouw een valkuil onderweg? Een effen weg Mijn valkuil is dat ik mensen wil pleasen. Dan kreeg ik complimenten en vonden mensen mij een fijne vrouw.  Maar dit zorgde ervoor dat ik heel slecht mijn grenzen aangaf. Eerst moest een ander het fijn hebben. Helemaal

Wat is ware schoonheid?

Charme is bedriegelijk en schoonheid vergaat maar een vrouw met ontzag voor de Heer moet worden geprezen. (Spreuken 31:30) Wat vind ik eigenlijk dat ik nodig heb om mooi te zijn? Niet zomaar antwoord geven zoals het hoort, maar echt! Dit is voor mij een kwetsbare vraag. Een afkeer van mezelf Vele jaren ging ik door het leven met een diepe basis van afkeer van mezelf. Ik haatte mijn uiterlijk. En ik zag er niet veel anders uit dan nu. Wanneer ik in de spiegel keek zag ik alles in het negatief. Ik had puistjes en sproeten. Iedereen vond mijn sproetjes zo leuk. Maar ik vond ze zo erg! Dat ik tijdens mijn werk in de winkel van mijn vader eens tegen mijn collega vertelde hoe ik mij daarbij voelde. Terwijl ik omkeek kon ik wel door de grond zakken. Daar was een mevrouw binnen gekomen, helemaal onder de sproeten. Ik dacht dat ze zich vast beledigd zou voelen als ze dit had gehoord. Maar haar reactie was zo liefdevol en bijzonder. Ik moest ervan huilen, ze vertelde mij: Ik wens je t

Ruimte voor emoties

Niet te lang stilstaan bij die gevoelens hoor, leef maar in geloof, dan.....komt alles echt wel goed. Het leek wel iets als toveren. Wanneer je gelooft dan: Is alles voorbij. En als het niet voorbij is dan? Welk oordeel hangt daar aan? Die eerste zin van deze blog is mij vaak gezegd. Vast met de allerbeste bedoelingen. Toch deed dit heel veel met mij, en het accepteren van mijn gevoelens en mijn mogen uitten hiervan. Heel lang vroeg ik mezelf af: Hoe kan het toch!  Als God van mij houdt, en ik geloof in Hem,  hoe kan ik mij dan toch zo blijven voelen? Geen plaats voor mij? Het gaf mij zo vaak het gevoel dat er in het geloof geen ruimte meer is voor alle gevoelens. Ja blijdschap, diepe vreugde, dankbaarheid en verrassing daar werd ruim de tijd voor vrij gemaakt. Daar kunnen we ook 'makkelijker' mee omgaan. Zijn de andere emoties dan alleen maar lastig? Moeten we die maar negeren want daar is geen ruimte voor? Waar eigenlijk? Want gelukkig gingen mijn ogen wel

Geopende vensters

Durf ik er eigenlijk op te vertrouwen dat God in mijn behoefte zal voorzien? Een vraag die ik mezelf vaak gesteld heb. Daaraan vast hangt voor mij nog een belangrijke vraag: Worstel ik met God omdat God niet in mijn behoefte voorziet, of omdat ik uit het oog verloor wie God werkelijk is? Eigenlijk draait het vooral om mijn beeld van God. Want dat bepaald hoe ik bid, hoe ik leef en hoe ik denk. Hij is de spil waar alles in mijn leven omdraait. Ook als ik twijfel aan Hem, of wanneer ik Hem beperkt (als mens) voorstel. Gesloten deuren Ik heb gezien dat wanneer God deuren sloot voor mij, deuren die ik vanzelfsprekend en normaal vond, Hij altijd een venster open deed. Maar koppig als dat ik was (stiekem nog ben) bleef ik toch door die deur willen. Zo ging ik de strijd aan met de deuren, naar wegen die voor mij afgesloten waren. Telkens koos ik mijn eigen verkozen wegen, boven dat smalle weggetje dat uit het venster liep. Dit zorgde dat ik blauwe plekken op liep, verwond r

Gescheiden ouders eren

Hoe kunnen we kinderen daarbij helpen. Zeker nu we gescheiden zijn? Er zijn verschillende stappen om kinderen groot te brengen. Sommige zijn overdraagbaar, maar sommige niet. Zo is er de opvoeders rol, iets wat door meerdere mensen opgenomen kan worden. Wanneer je kindje groot genoeg is zal hij/zij naar school gaan. Ook daar zal een opvoeders rol opgenomen worden. Of in de kerk, de sportclub of de verschillende manieren van opvang. Daarnaast is er de ouderrol. Dat is iets die, wat je ook doet, behouden blijft. In beperkte mate is het overdraagbaar, dan denk ik aan adoptie ouders of pleeg ouders. Zoals je het ook terug ziet in de benaming, is er dan het stuk ouderschap overgedragen. Dit gaat voornamelijk om verantwoordelijkheid, de mogelijkheid om keuzes te mogen maken voor het kind, de stem van het kind zijn als het ware. Als ouders heb je de grootste invloed op je kinderen, kan je de kinderen het meest vormen. Hoe wij leven, handelen en doen zal bepalend zijn voor onze kinderen, ee

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Verlang jij naar rust?

Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal Ik jullie rust geven. Mattheus 11:28  God is anders dan de wereld! Ik mocht zoiets bijzonders van Hem leren. God vind rust belangrijk. Van mijn aardse natuur moet ik eigenlijk altijd bezig zijn, meet ik mijn nut af aan mijn prestaties. Wanneer mag ik van mezelf rusten? Oja als ik mijn taken en verplichtingen gedaan heb. Wat is het dan heerlijk om over God te leren. Bij Hem kan ik komen, altijd! Welke chaos er ook is om mij heen. Hij zal  rust geven. Hij nodigt mij God vraagt geen diploma's, een net huis of een perfecte baan. Ook staat er nergens welke taak ik moet volbrengen in de kerk om Zijn rust te mogen ontvangen. Er is geen dubbele agenda bij Hem te vinden. Hij zegt dat je naar Hem mag komen, als je moe bent en als je onder lasten gebukt gaat. Ik moet bekennen dat ik erg onder lasten gebukt ben geweest en dat het mij moe maakte. Deze lasten kunnen extern liggen, maar kunnen ook intern aan

Second love?

De naam zegt het al, tweede liefde... Echt waar begin je aan?! Vreemdgaan, naast je partner met nog iemand intiem zijn, je hoort het heel vaak. Juist nu we ook steeds meer leren en zien wat de resultaten van vreemdgaan zijn, word het nog erger. Nu word er ook reclame voor gemaakt. Op straat worden er nu grote posters opgehangen met de tekst: Flirten is niet alleen voor singles. En met dat flirten bedoelen ze niet dat je flirt met je eigen man. Het is een reclame om, terwijl je een relatie hebt, je te laten verleiden. Een link naar de petitie tegen deze reclames: Genoeg van reclame second love   Teken je ook? Want het is hartverscheurend! Hoe gedachten je voor de gek kunnen houden Ik ben eerlijk, ik begrijp echt totaal niets van mensen die vreemdgaan. Misschien omdat ik vind dat als ik ergens voor kies, dat ik daar het beste van moet maken. Maar ook omdat als ik ergens voor koos, hoe slecht die keuze soms ook is geweest, dat ik keek naar wat ik allemaal wel had. Daarbij....wa

Licht en luchtig

Hoe houdt jij je gedachten licht en luchtig? In je gedachten kan er van alles ontstaan en gebeuren. Nu heb ik gemerkt dat mijn gedachten ook erg bepalend zijn voor mijn leven. Het heeft invloed op hoe ik mij voel, hoe ik mij gedraag en ook hoe ik mezelf en andere beoordeel. Ik heb donkere dagen gehad, die zwaar aanvoelden, ook waren er dagen zo licht en warm dat alles straalde en een gouden glans kreeg. Onnodig zwaar  Op dit moment vecht ik tegen vermoeidheid, een strijd met mijn eigen grenzen en hoe daarmee om te gaan. Iedere keer heb ik de keuze. Welke keuze ik maak, dat word ook erg beïnvloed door mijn gedachten. Wanneer ik slecht denk over mezelf, dan ben ik geneigd nog door te gaan. Niet te luisteren naar mezelf. Ik merk dat ik dan gedachten krijg dat ik het niet waard ben om naar om te zien. Of dat ik niet belangrijk genoeg ben om naar te luisteren. Anderen….. Daar kijk ik dan naar. Voor alles om mij heen kan ik dingen bedenken waardoor anderen belangrijker worde