Doorgaan naar hoofdcontent

Wanneer het donker word

Ik denk dat iedereen dat weleens ervaart. Leven in het donker. Hoe hou je vol, als alles duister is en je niets meer duidelijk ziet? Als alles wat zeker was je ontvallen is? Als de wereld om te huilen is. We zitten in de donkere dagen voor de kerst. Donker was het voordat het Licht geboren werd. Nu is het ook donker. Het donker kan op verschillende manieren in ons leven aanwezig zijn. Je zit misschien in een uitzichtloze situatie, of je ziet de ellende van de wereld. De oorlogen/natuurrampen/ellende het kan ervoor zorgen dat je geen licht meer ziet. Dat er geen licht meer is betekend eigenlijk hetzelfde als: Ik zie geen hoop, geen uitzicht, niets moois is meer te onderscheiden doordat het donker is. Het donker kan alles inpakken en de mooie dingen bedekken.

Kleine lichtjes


Toch is het juist het donker wat ruimte geeft voor het licht. Want hoe zwarter het is, hoe meer dat het Licht tot zijn recht komt. Het geeft meer kracht aan dat kleine teken van hoop, als de omgeving hopeloos oogt. Als je nu denkt mijn leven heeft geen zin, waarom leef ik met alle ellende die ik door moet maken? Dat kleine lichtje wat jij kan zijn, dat is in het duister van deze wereld, een veel groter licht als dat jij had bedacht. Wij denken soms te groot, we willen vaak teveel. Maar het kleine beetje wat je hebt, is zo nodig in deze wereld! Hoe meer er in de wereld aan duistere dingen gebeurd, hoe sterker komt het licht van de (kleine) mooie dingen binnen. Het heeft daardoor een veel diepere uitwerking en is veel meer bijzonder. Het gaat niet om de grote dingen. God vraagt van ons geen grote dingen. Het gaat om de bereidheid van je hart. Ben je bereid je hand uit te steken, en daardoor iets van Zijn licht, te brengen in het duister?

Het Licht werd geboren


God deed het. Het begon klein, het begon heel normaal. Voor de meeste mensen is het onzichtbaar, maar voor de mensen die bleven zoeken naar het Licht in het duister, werd door de kleine baby een gebed verhoord. Het licht is niet altijd te vinden in het grote, of in dat wat ons hart verlangt. Maar het ware licht is te vinden, bij de dingen vanuit het Koninkrijk van God. Ja dat begint soms klein, nietig, en soms zeggen wij: In de herberg van ons hart is geen plaats. Maar het zal een plekje vinden, in die, die zichzelf onwaardig, nietig en niets vinden. Daar zal het groeien, en een Licht verspreiden. Dat het Koninkrijk van God zichtbaar zal maken.

Hoe donker het ook is, blijf geloven, blijf zoeken! Ook op dagen van terreur, verdriet en wanhoop. Zolang Zijn Geest in de mensen op aarde een plek mag vinden, zal er Licht zijn. En dat Licht zal het duister gaan uitdrijven. Wanneer het kerstfeest is geworden in jou hart, dan is daar een Licht geboren. Breng dat kerstfeest en Zijn licht, maar van je hart de wereld in. Probeer elke dag iets te vinden waarin je Zijn licht mag ervaren of zien. Er is hoop, Jezus is voor ons allemaal geboren. Wat kan jij doen om Zijn licht te laten schijnen?





Reacties

  1. Mooi Petrina. Het Licht zal uiteindelijk overwinnen. Wens jou en je gezin gezegende kerstdagen toe.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja straks zal alles licht zijn...

    Jij ook fijne dagen en een mooi (schrijvers)jaar gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Dankbaar in gebrokenheid

Hangt de hoogte van mijn vreugde af van de diepte van mijn dankbaarheid? (Ann Voskamp, Gebroken leven) Uiteindelijk dankte Jezus, brak Hij en deelt Hij zichzelf uit. De gebrokenheid raakte Jezus volledig en Hij zelf laat mij zien waarom de gebrokenheid er is, en welke weg ik ermee kan gaan. Een weg van dankbaarheid (Psalm 50:23). Gebrokenheid waarom? Ik denk dat het woord gebrokenheid altijd een deel van lijden met zich meeneemt. Gebroken, er is iets stuk gegaan, opengescheurd of opengebroken en dat kan veel pijn doen. Hoe kan je verder leven met gebrokenheid? Als je hart verscheurd werd, je toekomst of je droom uit elkaar gespat is? Dan denk ik aan Jezus die op aarde kwam. Weet je waarom Hij kwam? Hij kwam om gebroken te worden! Het bloed uit Zijn wonden red ons! Van nature wil ik lijden voorkomen, of zo snel mogelijk oplossen. Als ik erover nadenk dat Jezus juist hiervoor kwam en er niet voor weg vluchtte, dan word Zijn offer voor mijn leven, nog veel groter! Wij leven i

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste