Doorgaan naar hoofdcontent

Verbonden zijn

Wat ben ik altijd weer dankbaar en blij met de dingen die ik kan lezen in de Bijbel.
De voorbeelden, die ondanks zoveel jaren geleden gebeurd, ze blijven krachtig voor alle tijden.
Vandaag las ik voor het eerst de zin: Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten.
Nee dat zeg ik niet goed, ik had deze zin al wel duizenden keren gelezen, maar nog niet zoals vandaag.
Een tekst, die elke Pasen weer langs kwam.
Waar veel over gezegd werd.
Maar waar ik bij bepaald word, vandaag.
Jezus, Hij was verlaten door Zijn Vader.
Diepe, duistere, eenzaamheid.
Dat was er over.
En Hij schreeuwde deze woorden uit!

Eenzaamheid.

Hoeveel mensen worden er door verscheurd?!
Zoveel verwondde harten roepen en schreeuwen het uit.
Sommige naar (hun) God.
Om het met Hem te delen, of misschien om Hem ervoor aansprakelijk te stellen.
Waarom?
Het is de vraag, zonder antwoorden.
Nu de dagen weer kouder en korter worden, zullen deze gevoelens bij veel mensen sterker worden.
Ik merk dat ik zelf ook graag achter mijn eigen voordeur blijf.
Lekker genieten van mijn gezin.
Mijn nieuwe gezin op dit moment.
En ik weet dat mag!
Maar toch rijst de vraag, hoe kan ik dat delen...

Zoveel mensen die de warmte van familie, vrienden of gezin missen.
Ik ben gezegend op dit moment.
Maar hoe kan ik die zegen zo inzetten, zodat het allemaal in balans blijft?
Ik weet hoe het is, alleen op de bank....
Of alleen kerst vieren, of oud en nieuw.
En dan de mensen om je heen die je fijne dagen wensen.
Terwijl ik wist: Mijn dag is hetzelfde als gisteren.
Alleen.
Dat deed veel met mij!
En ik zie, ik hoor, dat het andere mensen ook raakt.
Zoveel mensen leven alleen hun leven.
Eenzaamheid, er is iets aan te doen.
Door mij, door jou, maar ook door de mensen die zich zo voelen.

Kom op, laten we verbinding maken.
Ons hart, ons leven delen met een ander.
Het is een drempel over, voor allebei de kanten wellicht.
Maar echt, als jij een ander warmte geeft, dan krijg je dat altijd weer terug.
Die jaren dat ik alleen was, heb ik dat mogen ervaren.
Wat heb ik mooie mensen om mij heen die konden delen.
Die de kloof naar mij wisten te overbruggen.
Mensen die ervoor zorgde dat ik het nooit heb uit geschreeuwd:

Mijn  God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten.

Maar dat ik kracht en liefde ontving, om niet alleen te weten, maar ook te voelen.
Ik sta niet alleen!
Eenzaamheid, het raakt.
Dat gevoel dat gaat zo diep.
Het laat diepe sporen na die veel verdriet doen.
Het kunnen rivieren worden, die ons hele leven gaan voeden.
En het water  stroomt met steeds meer kracht door je heen.
Van je hart naar je hoofd en weer terug.
Het raakt zoveel in je bestaan....
Het raakte, de God, die mens werd zoals ons.
En het deed Hem het uitschreeuwen, omdat Hij echt door de Vader verlaten werd.
Maar het ervaren van verlaten zijn, raakt ook ons mensen.
Weet dat Hij je gevoel herkent.
Ooit hing Hij, omgeven door vele mensen, verlaten door Zijn vrienden, bespot en uitgelachen en Zijn Vader die moest Hem loslaten.
Zodat jij, nooit door God los gelaten kan worden.
Hou vol, als jij uitgelachen, verlaten of bespot word.
En vergeet niet, vertrouwen te blijven houden.
Want verbinding met anderen, je hebt het nodig!
We zijn niet gemaakt om alleen te leven.
Dan zijn wij niet in ons element, dan kan je niet vrij leven.
Als je nog geen verbinding met (nieuwe) mensen aan durft te gaan.
Weet dan, God wacht op jou, op contact met jou!
Hij weet wat jij zo hard nodig hebt.
Verbonden zijn, we hebben het nodig!
Sowieso, op de eerste plaats met Hem, en van daaruit met mensen om ons heen.
Nog even de laatste drukke dagen door met verhuizen, en genieten van mijn gezin.
Dan weet ik zeker, ik ga weer delen.
Mijn hart is er bewogen door, word er door geraakt, en spreekt telkens weer.
Wanneer ik mensen zie, of hoor, die zo alleen staan.
Zullen we naast, voor, achter elkaar gaan staan.
Precies op die plek, waar je nodig bent?!
Deel van warmte en liefde, en het zal alleen maar groeien...


Helpende hand:


Durf
jij nog
hand in hand
samen de reis te
gaan

Reacties

  1. mooi te lezen dat je zo geniet van je 'nieuwe'gezin. Heerlijk. Ik ken het. Houd deze dankbaarheid vast, en dan deel je door je blogs zonder dat je er erg in hebt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel voor je mooie reactie. Grappig want inderdaad is het zo dat we vaak dingen delen zonder dat we er bewust van zijn. Het gaat niet om de grote van onze daden, maar om de bereidheid van ons hart.

      Verwijderen
  2. Mooi blog Petrina. Ik blog nog steeds op funky. Vooral bij de singles proef ik regelmatig dit verdriet. Voor mij een reden om ook daar te bloggen en te blijven uitdelen van hetgeen ik ontving. Voor mezelf ook leuk, want doordeweeks ben ik veel alleen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat herken ik zeker als alleenstaande zoals ik hierboven even aanstipte. Het is best lastig, maar kleine dingen kunnen daardoor ook veel warms en liefs overbrengen. Juist door het gewend zijn aan het alleen zijn.

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij