Doorgaan naar hoofdcontent

Het juiste perspectief

Vanuit welk perspectief kijken we naar de wereld, naar problemen en hoe spreken wij?
Misschien zeggen we dingen die echt wel normaal klinken, die ook aannemelijk zijn, maar zit er in die woorden wel troost?
Is er ook Zijn Waarheid in te vinden?
Ik merk dat ik zo makkelijk dingen uitspreek, gewoon, vanuit mezelf.
Zoals alle mensen praten.
Over zaken als scheiden, pijn en verdriet is het zo makkelijk om er iets van te vinden.
Van daaruit spreek ik dan.
Mijn hersenen, mijn menselijke geest snapt sommige dingen wel, terwijl mijn hart mij stil toefluistert.
Alleen op sommige mensen zeg ik, ja tegen mijn hoofd, mijn woorden en nee tegen mijn hart.
Vreemd!
Want als ik bedenk wie er in mijn hart woont, wie daardoor heen spreekt, contact met mij maakt en een diepe basis van vrede schenkt.
Dan kunnen die woorden niet anders dan heel erg waardevol zijn.
Heb jij dat ook weleens?
Je hoort je hart fluisteren als je iets uitspreekt, wat echt niet slecht is, maar toch net iets teveel gevuld is door de wereldse verleiding die leeg is.
De grote vraag blijft:

Is dat wat ik wil zeggen, ook wat God wil dat ik zeg?

http://tulipnight.tumblr.com/post/128072385846/fionalanham-petaluma-california:


Dan denk ik aan Petrus, ja ja mijn naam lijkt er zelfs nog op, en ik herken mij er wel in.
Petrus zei tegen Jezus, toen deze vertelde over Zijn komende lijden: Dit zal beslist niet gebeuren.
Ja dat was lief en goed bedoeld, en hoe erg kan het zijn als je iemand verteld dat hij of zij geen lijden zal mee gaan maken.
Toch bedenk eens, hoe erg dat is.
Wat als Jezus er naar geluisterd had?
Zijn hart deze woorden waren aan gaan nemen?
Hoe zouden wij dan ooit tot de Vader kunnen komen.
Jezus zei dan ook tegen Petrus, in precies de goede volgorde:

Ga weg
Achter Mij 
Satan

Als Jezus je terecht wijst, dan wijst Hij je direct de goede weg.
En als ik goed kijk, dan spreekt Hij niet alleen degene toe die zich mee laat slepen, maar ook de veroorzaker van dit verkeerde perspectief.
Alleen door satan zijn wij, mensen, ons Goddelijke, ons Hemelse perspectief kwijt geraakt.
Petrus sprak vanuit de wereld, en liet zich even meeslepen door zijn menselijke natuur, en van die vurige menselijke natuur van Petrus maakte satan prachtig gebruik.
Weet je waarom?
Het was de kracht van Petrus!
Satan pakt je op iets wat sterk is, en laat het tegen je keren.
Stel je voor dat je Hem volgt en ook nog eens met een talent, een speciale gave, waar je goed mee om kan gaan....
Petrus werd terecht gewezen.
En ik ook zo vaak....
Te snel gesproken, te veel zelf gesproken.
Het is leren, oefenen en trainen om te luisteren.
Maar het is ook weten, ik mag fouten maken, en leren, door telkens weer in de juiste positie te komen.
Achter Hem.
Ja daar achter Hem aan, daar vind ik genade, en wijsheid.
Het is enorm belangrijk om te weten vanuit welk perspectief je spreekt/handelt en denkt!
Jezus zelf zegt dat het een struikelblok kan zijn:


(Petrus) U bent een struikelblok voor Mij, 

want u bedenkt niet de dingen van God, 
maar die van de mensen.


Wij, we mogen spreken vanuit ons hart.
Daar waar Hij woont, dan kunnen we spreken vanuit een Hemels perspectief.
Alleen dan heb je een boodschap die bestand is tegen alles.
Wat heb ik van mezelf te bieden?
Het is leegte en al ijdelheid, maar wanneer Hij door mij heen mag werken, dan word mijn spreken toch echt mijn kracht.
Als je achter Hem aan gaat, let maar eens op, dan word je passie pas echt je kracht.
Want dan zal Hij, wanneer je het gebruikt tot Zijn eer, en op de manier die Hij bedoeld heeft, het zegenen.

Dan denk ik aan het lied, met hart en handen waarin dit couplet zit:

Ik leef voor U, met hart en handen,
om wie alleen is te omarmen.
Neem het aan als liefdeslied voor U.
Laat mijn stem uw woorden spreken,
om uw liefde uit te delen.
Neem dat aan als liefdeslied voor U.
(Opwekking 786)



Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij