Doorgaan naar hoofdcontent

De keus gemaakt

Wat is het heerlijk om te mogen weten dat je gered bent!
Dat weten geeft een vrede, die door niets anders te ontvangen is.
Want wees eens eerlijk, waar denk jij aan bij sterven?
Als je daarover denkt is er dan een rust, een vertrouwen, een zeker weten?
Dat is echt gered zijn.
Want ik zie ze, en spreek ze, de mensen die oud geworden zijn.
Die mij zeggen, ja dat mijn sterven dichtbij is, dat weet ik, want ik ben al zo oud.
Wat gebeurd er straks met mij...
Ik ben er niet klaar voor!
Help mij...
Eerder schreef ik er al eens een blog over: Ken jij je Vader

Gered zijn is iets bijzonders.
Het is voor mij vooral het gevoel, dat God voor mij een weg baant.
Ook al zie ik alleen maar bergen, problemen, en zie ik niet eens dat er een keuze is.
Toch is Hij er zegt Hij dan: loop maar.
En wanneer mijn voeten in beweging komen dan, zie daar, is daar een pad.
Zo bijzonder, dat wanneer ik geen weg zie, Hij mij er één wijst.
Wegen die geen mens bedenk, dat is de weg die Hij mij leidt.
En dat heb ik vaak in mijn leven gedacht.
Dit had toch geen mens kunnen bedenken....


Glen Etive, Scotland ↝ Daniel Casson:

Zo vaak op kruispunten gestaan, niet wetend hoe ik verder moest.
Maar telkens weer was Hij erbij.
Gered zijn, is heerlijk om te weten voor de toekomst.
Maar heel eerlijk?
Het is voor mij zo heerlijk om te weten voor nu, en om het eeuwig leven nu al te ervaren.
Mijn eeuwige leven, het is al gestart!
En ik mag al soms een stukje zien van Zijn Koninkrijk.
O hoe heerlijk zal het zijn, wanneer alles hersteld word, terug gaat naar waar het voor bedoeld is.
Maar hoe donker ook de wereld is, Hij zal lichtpuntjes blijven brengen.
Door mensen die Hij red, waar Hij in woont.
Hij zelf zal daardoor schijnen.
Ja Hij is het die voor deze mensen, in barre omstandigheden wegen maakt.
Die de zee splijt, die door de woestijn lijd maar toch voed met manna (Hemels brood).
Ja als je de strijd met deze mensen aangaat dan zal Hij voor hen vechten.
Hij is het die zegt in Zijn woord:

De HEERE zal voor u strijden, en ú moet stil zijn.
(Exodus 14:14)

Ik zit in een fase waarin ik het gevoel heb tussen de bergen en de Rode Zee te staan.
Het is niet eerlijk, zolang gevochten en toch hier uit gekomen.
Er is geen keuze.
Maar wat mooi, God is erbij.
En in deze positie is God bij mij, weet Hij wat ik nodig heb.
Daarom helemaal raakt de tekst die ik kreeg in de mail mijn hart diep:

Wees sterk en moedig, Ik ben bij je

Jozua stond een grote en moeilijke taak te wachten.
Hij moest de plek van Mozes innemen.
En wat typerend is voor mensen die God roept?
Ze voelen zich allemaal ongeschikt en onbekwaam.
Maar het is ook altijd God die hen bemoedigt.
Jozua wel 3 keer.
Ook voor mij ligt er een zware taak.
En God zegt mij: Wees maar sterk en moedig, Ik ben er bij!
Via twee wegen is deze krachtige boodschap tot mij gekomen.
Dat raakt mij diep.
Mijn keuze was eigenlijk al heel lang gemaakt.
Maar het heeft veel moed en veel kracht nodig.
En dat koste tijd en ervaringen.
Ik was stil, bad en liet de Heere strijden.
Nu is het punt gekomen, dat ik mijn voeten mag gaan bewegen.
Ik ga het doen, ik ga het durven, het is uit mijn comfortzone maar juist daar kan en mag ik Hem ervaren.
En ik mag weten, Hij gaat met mij mee door de Rode Zee.

 You split the sea so I could walk right through it.
My fears were drowned in perfect love.
You rescued me so I could stand and sing:
I am a child of God.'


Reacties

  1. Wauw mooi om te lezen Petrina. Hij gaat met je mee! Ik wens je Zijn zegen dan ook tor!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je wel voor je mooie en bemoedigende reactie Johanneke. Heb een moeilijke keuze te maken, vooral omdat er gevolgen aan zitten. Maar wat heerlijk, Hij gaat mee.

    Dank je voor je zegen!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste