Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit juli, 2016 tonen

Bij de Levensboom

Niet meer naar de boom van goed en kwaad. Ik hoef niet meer te oordelen of wat ik doe wel goed of fout is. God mag het wegen. Hij mag bepalen of wat ik doe goed of fout is. Ik kijk alleen naar de daden van mezelf en de resultaten. Maar Hij? Hij kijkt naar mijn hart. En Hij, Hij kent mijn hart beter dan dat ik het zelf kent. Ook de plekjes waar het soms donker is, waar ik denk dat ik dingen heb die alleen voor 'mezelf' zijn. Hij heeft het gezien. Zijn Licht heeft erover geschenen. Het donker in mij? Dat is verdwenen. Ik heb  gegeten van de vruchten die hingen aan de boom van goed en kwaad. Waardoor ik ging kijken naar wat is goed en wat is kwaad. Dat bracht mij zover dat ik moest knielen, voor het Leven. Omdat ik niet meer staan kon, zo dichtbij Hem. Ik lag daar, met al het duister en alle veroordeling in mijn hart. Zo heb ik het uitgehuild, en mijn tranen vormde een schreeuw vanuit mijn hart. Heere help mij toch... En daar kwam Hij. De tekst van mijn lev

Groei maar...

Wat voor grond zit er in jou hart? In iedereen zitten unieke eigenschappen. Eigenschappen die kunnen groeien, die andere tot zegen kunnen zijn of jezelf tot stralen brengen. Die eigenschappen, ze kunnen alleen naar buiten komen als  de omgeving ruimte geeft voor groei. Wat is er nodig? Er is vruchtbare grond nodig. Dit krijg je door zonlicht. In een omgeving die je warmte geeft. Vooral ook een omgeving waarin je weet dat je geliefd bent. De bloemen buiten in het veld voelen zich gestreeld door de zon, zodat ze groeien in de richting van het de zon, het licht. Zon geeft warmte maar ook licht. Licht in je leven is nodig om te groeien. Daarnaast is het belangrijk de grond schoon te houden. Onkruid en stenen het zorgt dat wat er gezaaid is in jou, niet ver genoeg kan groeien. Als onkruid en stenen kan je denken aan zorgen, of bepaalde angsten. Ze nemen alles uit de grond weg, waardoor er geen voedsel meer is voor dat wat in jou zit. Daarnaast is er voeding van buitenaf nod

Vandaag

Soms ben ik zo bezig met wat ik nog allemaal wil, of allemaal moet. Dan zit mijn hoofd helemaal vol. Ik was bezig met wat ik allemaal wil in mijn toekomst. Maar dat lijkt allemaal nog ongrijpbaar, nog ver weg. En sowieso weet ik dat wij mensen minder de hand hebben in bepaalde situaties dan dat we zelf weleens denken. Soms denken we dat we van alles kunnen. Maar het is ook goed om dingen los te laten, te knielen en te beseffen: Mijn leven ligt in Gods handen Ook al zijn het leuke dingen om aan te denken. Op de manier waarop ik er mee bezig was ontnam het mij hoop en ook nu het vermogen om te genieten. Maar ik merk dat ik het hierdoor lastig vind om in het nu te leven. Afgelopen weken ben ik daar met mezelf een beetje mee aan de slag gegaan. Want het is zo jammer als ik niet geniet van het nu. Wat is het mooi om te merken dat andere mensen het effect er al van zien. En natuurlijk dat ik het zelf merk. Zo gaaf! Vorige week had ik een drukke werkdag met verschillende

Geliefd?!

Op dit moment ben ik weer in een fase dat ik zo blij ben dat Jezus overwonnen heeft. Dat Hij Zijn weg gegaan is en alle zonde, pijn en ellende op zich heeft genomen en daarmee gezorgd heeft dat er een weg is. Ik heb altijd geleerd dat Jezus bij Zijn sterven satan overwonnen heeft. Maar steeds meer kom ik tot het besef: Hij overwon niet alleen satan en zijn praktijken, maar ook al het kwaad in mij! Dat was Jezus gedaan heeft was niet alleen voor zaken buiten mij. Heel vaak loop ik er namelijk tegen aan dat ik het kwade doe, dat ik mensen teleurstel of verdrietig maak, dat ik verkeerde keuzes maak. Nee, dat is niet iets wat ik wil, maar het lijkt wel of ik er niet aan kan ontkomen. Hoe hard ik ook mijn best doe om deze nare dingen te voorkomen, ze blijven toch telkens weer op mijn pad komen. Jezus droeg die pijn en die fouten van mij, aan het kruis. Dan denk ik aan Paulus die al schreef: Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont;  want he

Moeder momentje

De kindjes hebben nu anderhalve week vakantie erop zitten. Wat gaat het eigenlijk al snel! Aan de ene kant voelt dat misschien ook zo omdat ik nu nog een makkie heb. Want ik werk zelf nu nog, dus ze zijn dan bij mijn vriend, zusje of lieve vriendinnen. Maar de tijd die we hebben genieten we! We hebben al leuke dingen ondernomen. De uitjes tot nu toe: * Rapport cadeautjes uitzoeken * Blijdorp (met gezinsjaarabbo) *Logeren bij hun tante *Met een vriendin van mij een dagje naar het strandje in onze woonplaats * Renske en ik naar de kapper, een echt meiden uitje * Met z'n zevenen uit eten geweest wat echt zo leuk was! * Richard en mijn vriend naar natuurhistorisch museum * Naar de bioscoop met hun tante Wat is het ook gaaf te horen hoe goed ze het allebei doen. Opeens merk ik: wat worden ze nu echt super groot. Dat zijn van die momenten, dat het mij opeens opvalt. Ooit schreef ik over mijn schatjes bijvoorbeeld dat eten best een moeilijk iets was. In di

Liefde (door)geven

Wat doen wij voor onze medemens? Is het niet onze opdracht: Heb je naaste lief als jezelf?! Al vaker schreef ik over dit onderwerp. Je kan ze terug lezen, het ging een keer over dat je dus ook jezelf lief mocht hebben. Hierover kan je lezen doormiddel van de volgende klikbare link: Heb je naaste lief En een andere keer schreef ik een stuk dat ik mensen die ik leuk vind makkelijker lief kan hebben dan iemand die ik niet zo leuk vind. Dit kan je lezen door de volgende klikbare link: Goed zijn voor iedereen Ook schreef ik een keer over dit onderwerp dat ik de opdracht zo groot vind. Omdat ik ook fouten maak hierin, dit kun je lezen doormiddel van de volgende klikbare link: Liefdesopdracht Toch is er nog een deel wat eigenlijk niet heel duidelijk besproken is op mijn blog. Ben ik nog steeds een groep mensen vergeten. Misschien nog wel meerdere, maar vandaag werd mijn gedachten hierbij bepaald. Wat doen wij met mensen die niet geloven? Die ook leven in deze wereld, die

Gebed en geen reactie

Voor sommige dingen bid ik al heel lang. En dan gebeurd het weleens dat ik er ongeduldig door word. God weet toch dat ik bepaalde dingen niet zomaar aan Zijn voeten neerleg. Waarom merk ik nou niets, waarom veranderd er nou niets, waarom voel ik nou niets? Zo bid ik echt al heel wat jaren voor mijn moeder. Toch is ze nog steeds ziek. Ja ondanks dat ik geloof in een God die geneest, is mijn moeder d'r ziekte(s) er nog steeds. Dat is soms lastig, en dan komen de waarom's bij mij omhoog. Herkennen jullie dat? Of zes maanden lang bad ik of God wilde zorgen voor recht in een onrechtvaardige situatie. Ik behoorde te krijgen wat mij toekwam, maar dat kwam maar niet. Inplaats van het zelf oplossen heb ik het los gelaten, in gebed bij Hem. Maar wat duurde de zes maanden lang zeg! En wat heb ik gemopperd, bang geweest, en wat voelde ik dat er mij onrecht aan gedaan werd. Zonder dat ik zicht had op het einde. Nu weet ik dat het zes maanden duurde, maar toen ik erin zat had

Angst of liefde

Nu Zijn lichtstad dichterbij komt slaat het donker zijn vleugels  uit Uit het niets weer een aanslag en het doel is angst Angst want daardoor doen wij mensen rare dingen gelukkig de liefde Liefde die geen ruimte overlaat voor angst in welke vorm ook Ook voor jou is er liefde en licht ben jij gered Gered geen dood maar eeuwig leven geen angst maar altijd liefde Romeinen 12:21 Laat je niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade met het goede.

Goede werken

Als je iets goeds doet, dan voel je er al snel van binnen 'fijner' door. Dat merk ik bij mezelf ook vaak. En al helemaal als andere mensen het opmerken. Wanneer ze reageren met dankbaarheid en/of complimenten dan doet dit wat met mij. Herken je dat? Ik heb mijn beloning dan al gehad op aarde. Het is voor mij een uitdaging om dingen te doen zonder mezelf daar voor te belonen. Dingen doen zonder verwachtingen van anderen of van mezelf. En ook om daardoor niet gezien te willen worden. Dat is een hele uitdaging. Hoe is dit voor jou? Ik las dat het goed is om hierop alert te blijven. En dan bedenk ik mij, ik heb niets van mezelf, ik kan niet roemen over mezelf. Iedere dag opnieuw heb ik Zijn bloed nodig, heb ik Zijn vergeving nodig. Enkel door Hem kan ik goed doen, niet door mezelf. Mattheus 6:1 Wees op uw hoede dat u uw liefdegave niet geeft in tegenwoordigheid van de mensen om door hen gezien te worden; anders hebt u geen loon bij uw Vader, Die in de hemelen is.

Spiegels

Ik zat net een stuk te lezen in Het Boek. Wat een schitterend stuk en ik zag direct een beeld. Wat sta ik toch vaak voor de spiegel. Echt niet omdat ik mezelf zo mooi vind. Spiegelbeeld Dan draai ik eens rond en kijk eens goed. Mijn oog, het valt altijd op dingen die beter konden maar helaas niet zijn. Ik kijk naar het negatieve en als ik dat zoek in het spiegelbeeld, dan vind ik het ook altijd. En ik hoor het vaak van andere vrouwen. Terwijl als ik naar hun kijk, dan denk ik, wat ben je mooi eigenlijk! Maar wat heb je aan mooi zijn als je kijkt naar dat wat je anders wilt? Hier de tekst die ik las, en ik las het met dit bovenstaande beeld in gedachten: Wij, gelovigen, hebben geen sluier over ons gezicht. Wij zijn net spiegels, die het schitterende licht van de Here weerspiegelen. Terwijl Zijn Geest in ons werkt, gaan wij steeds meer op Hem lijken. Waarom kijken we nog in de spiegel? We mogen zelf een spiegel zijn! Er is geen sluier over ons gezicht, we zijn puur

Iedereen is anders

Soms is het zo moeilijk om jezelf te blijven. Iets waar ik zelf mee heb geworsteld. Alle andere mensen zag ik dingen doen en ik dacht alleen maar dat ik dat ook maar moest. Daarnaast was ik constant bezig met wat andere mensen wilde van mij. Ik ging mij aanpassen, eerder schreef ik daar al over in mijn blog:  De kameleon Jezelf zijn is moeilijk maar zeker als je eerst op een ander gericht bent. Ik moest leren eerst in mezelf te kijken en daarna pas om mij heen. Want aanpassen is niet erg, als je ook maar bij jezelf kan blijven en weet wat jij wilt. Door altijd te leven zoals anderen wilde ging ik veranderen. Ik ging slecht over mezelf denken, want andere mensen deden wel heel anders, leefden wel heel anders. Het voldoen aan de verwachtingen van anderen zorgde ervoor dat ik mezelf steeds minder lief had en begreep. Ik moest echt leren dat ik met opzet anders gemaakt ben. God heeft mij namelijk helemaal speciaal geschapen. Niet als een kopie van iemand anders. Daarom is

Omgaan met diep verdriet

Wanneer iemand pijn heeft dan is een natuurlijke reactie van de mens, om dat op te lossen. Het blijkt dat we het heel moeilijk vinden om te zien dat een ander pijn heeft. En dat geld zowel letterlijk als figuurlijk. Merk je dat iemand moeite heeft, dan vind je toch wel snel een oplossing. Vooral, heel stiekem, als een ander pijn heeft. Want we merken pas hoe moeilijk het is, wanneer we zelf pijn hebben. Het is heel vaak voorkomend dat mensen zeggen, ik weet niet wat ik kan doen terwijl ik het voor anderen zo goed weet. Terwijl het heel goed is om te kijken naar degene die pijn heeft. Is dat door een lichamelijk probleem of levensbedreigend is het logisch dat je natuur zegt, los het op. Want dan moet, als dit in je vermogen ligt, de pijn zo snel mogelijk gestopt worden. Maar op geestelijk vlak is dit een stuk ingewikkelder. Het kan juist voor extra pijn zorgen als mensen zomaar een oplossing aanschuiven. Alsof je zelf nog niet aan die dingen had gedacht. Het eerste wa

In beweging

Gisteravond heerlijk gewandeld, het was zo mooi weer s'avonds. Samen met één van mijn lieve zussen (in geloof) op pad en ondertussen tijd. Tijd voor ontspanning, voor ons zelf en om ondertussen bij te praten. Het deed mij zo goed! Er gebeurd bij ons beide telkens erg veel, en als we elkaar dan spreken dan komen er altijd mooie en diepe verhalen. Het bewegen van gisteren, het zette mij aan het denken. Dit was nieuw, met haar wandelen. Eigenlijk zouden we stil zitten op de bank, en toen ik stuurde dat mijn vriend bij mij was om op te passen, kwam dit idee. Zo anders als andere dagen. Het bracht mijn hoofd in beweging. Eigenlijk is dat grappig. Hoeveel dingen we gewoon telkens hetzelfde doen. In gesprek kwam ik er zelfs achter dat ik heel vaak in hetzelfde cirkeltje denk. Maar door te bewegen, te praten met de ander, en met haar mee te bewegen in mijn hoofd, kwamen daar zomaar nieuwe dingen naar boven. Er zijn best mogelijkheden, maar als ik naar mijn uitdaging kijk. D

Keuze stress

Waar haal jij je waardering uit? In deze maatschappij kan het best lastig zijn om niet mee te gaan in de aardse fundamenten voor (zelf)waarde. Want wat als jij morgen geen werk meer hebt? Wie ben jij dan? Of als je morgen een rekening krijgt en je bent al je geld kwijt? Wat is er dan nog van je over? Als je bij God hoort dan blijf je altijd dezelfde. Ik vind dat zo'n heerlijk iets! Vandaag heb ik mensen teleurgesteld. Iets waar ik heel veel moeite mee had, maar ik zat al zolang klem. De slaap kon ik vannacht maar niet vatten en midden in de nacht heb ik het besluit genomen. Dan maar mensen die in mij teleurgesteld zijn, God is dat niet. Voor Hem blijf ik dezelfde. God heeft mij taken gegeven, en als eerste is dat de kern van mijn leven. Mijn kindjes, ik zelf en nu mijn vriend. Daarna dingen daarbuiten. Soms mag je best over grenzen gaan, buiten je comfortzone kijken en bewegen. Daar wilt Hij ook kracht geven. Ik heb daar al wel wat ervaringen van mogen opdoen. D

Een dialoog

Jezus ik kom bij U. Omdat ik weet dat U mij begrijpen kan, maar ook als enige echt kan helpen. Uw waarheid helpt mij, al is het soms wel dat ik het moeilijk vind. Vanuit U komt het met liefde en is het opbouwend en dat voel ik wel. Ik wil bij U komen met iets waarvan ik genezen wil worden. De wereld lukt het niet en ik kan het zelf niet, maar ik weet dat U het kan! Zo vaak zie ik mezelf als minderwaardig of slecht. Ik weet wat ik wil maar ben zo bang dat wat ik wil dom is, of niet goed. Mijn twijfels en pijn gaan eigenlijk ten diepste om wie ik ben en wat ik uitstraal. Soms schaam ik mij voor mezelf en mijn gedachten. Nu weet ik dat U die gedachten kent, ook al die negatieve over mezelf, U weet het. En ik wil daarmee naar U toe komen. Leer mij Jezus, help mij en vooral genees en herstel mij hiervan. Lieve dochter, Wat ben ik blij dat je bij mij komt. Ik zag het inderdaad, en zie het altijd. Dapper dat je er eerlijk over bent naar mij toe want je weet ten diepste dat he

Woorden en daden

Ja het is beide, woorden en daden die laten zien wie je bent. Wanneer je enkel dingen telkens verteld en je doet ze zelf niet, dan verlies je geloofwaardigheid! Mensen letten niet alleen op hoe mooi je praat. Veel meer nog wat er gekeken naar wat je doet. Het is mooi om eens op te letten op wat je zegt en of je handelen en wandelen daar ook bij past. Overigens is het niet dat we perfect kunnen leven. Op die manier bedoel ik het kijken naar je daden absoluut niet. Al is het wel een mooi verlangen om uit jezelf te halen wat er in je zit. Mag je weten dat we altijd terecht kunnen bij God, die kwam voor mensen die wisten dat ze Hem nodig hadden. Maar het kan soms interessant zijn om bewust te zijn van de combinatie tussen deze twee. Het spreken en het doen. Je word betrouwbaar en ook duidelijk als ze overeenkomen en niet botsen. Als je zegt iets graag te willen, en je hebt gelegenheid en je doet het niet, dan geef je een signaal af. Het roept vragen op, hoe sterk wil je het da