Doorgaan naar hoofdcontent

Wijs geworden

Maandag schreef ik dat ik dwaas was.
Hoe ik dat bedoel kan je lezen in de blog hierover, via de volgende klikbare link: Ik was dwaas
Mijn hele leven was ingestort.
Dat was moeilijk en deed onwijs veel pijn!
Toch bood het mij ook nieuwe kansen.
Eindelijk ging ik God echt betrekken in mijn leven.
Keuzes maakte ik niet meer alleen zelf, maar legde ik eerst bij Hem.
En inplaats van mijn eigen leven regelen, ging ik Hem volgen.
Nou ging dat absoluut zo soepel niet als dat ik dat nu schrijf.
Het was vallen en opstaan.
Wat was ik blij in deze periode met mijn lieve vriendinnen.
Ze wisten telkens mij weer terug te brengen bij Hem.
Maar belangrijker nog:

Achter Hem!



Mijn leven kreeg een nieuwe dimensie, en werd daardoor zo anders.
Ik moest opnieuw gaan opbouwen.
Maar nu, besloot ik dat heel anders te doen.
Niet meer alleen bouwen, maar God laten bouwen en ik meewerken.
Wat was dat moeilijk.
Mijn wensen en verlangens bij God leggen, en daar loslaten.
Soms gingen dingen zo anders dan dat ik ze wilde.
Maar dat toch accepteren.
Het waren lessen voor mij.
Uiteindelijk waren er telkens weer van die knipogen van God die mij hielpen!
Bemoedigingen onderweg.
Op verschillende vlakken merkte ik een zegen op deze nieuwe manier van leven.
En als ik het weer zelf ging doen, dan merkte ik direct weer:


Ja het is prima, maar het mist iets!



De zegen van God....
Zo werd ik door dwaas te zijn, en doordat mijn bouw werk instortte toch een wijze bouwer.
Niet door mezelf.
Maar omdat ik kan bouwen op Hem, die zoveel van mij houd.
Nu kan ik nog wel dwaas doen natuurlijk.
Maar staat mijn leven gefundeerd en sterk.
En het stormt, en dan schuil ik binnen, dan schuil ik bij Hem en mensen die met liefde om mij staan.
Maar ben ik veilig en beschermd.

Ik kies met God-poster - Geloven:

Reacties

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste