Doorgaan naar hoofdcontent

Weer een stap

Gisteren hebben we weer een stap gemaakt.
Mijn vriend en ik hebben hebben allebei kindjes.
Hij heeft er drie en ik heb mijn twee schatjes.
In mijn auto konden we nooit met z'n allen ergens heen.
Dus al een tijdje wisten wij, er is een andere auto nodig.
We hebben gebeden en geduld gehad.
Eigenlijk al meer dan een half jaar lang.
Op een zaterdag dat we na lange tijd weer samen waren, hadden we een idee.
We gaan nu even rustig rondkijken.
Zitten zoeken online en gebeld of we konden proef rijden. 
Maar alles was verkocht!
Tot we deze zagen, we belden of we konden proefrijden.
Het was tot nu toe de mooiste, met het bouwjaar wat wij graag wilde en een goede kilometerstand.
Daar gingen we op weg, we konden direct komen voor een proefrit!
We hadden in ons hoofd een prijs overzichtje gemaakt.
Mijn auto moest iets opbrengen, de nieuwe moest aan eisen voldoen.
We hadden al gezien online hoeveel km's ermee gereden waren en daarom hadden we al wat dingen die we graag wilden dat ze eerst deden voordat we besloten te gaan kopen.
Nieuwe waterpomp en distributieriem, nieuwe multiriem, goede banden, jaar apk.
Maar vooral, op de heen weg hebben we samen gebeden.
Hoe wonderlijk liep het.
We zagen deze staan en voelde allebei dat het deze auto moest worden.
We gingen rijden en spraken nog wat met de verkoper, en ook samen.
De verkoper keek naar mijn auto en zei meer dan wij gedacht hadden als inruilwaarde.
En het bedrag wat we voor de nieuwe moesten gaan betalen?
Het was precies het bedrag wat we afgesproken hadden.
Precies ons budget.
En de dingen die wij wilden?
Hij deed de kofferbak van de nieuwe auto open, alle onderdelen lagen er al in, en de nieuwe banden zaten er al onder!
Apk deed hij sowieso.
Dit voelde heel bijzonder.
Het voelde zo bestuurd, dat deze wel beschikbaar was.
Dat alles wat we wilden al gedaan ging worden en ook dat het qua prijs zo goed viel.

En eindelijk konden we onze auto gisteren ophalen.
We zijn zo blij!
Nu kunnen we heerlijk met z'n allen op stap.
We hebben God gedankt, dat dit mogelijk was.
Ik kan het nog steeds niet geloven.
Dat we gewoon een auto hebben waar we allemaal in kunnen!
Maar ook hebben we weer gebeden, of God ons wilde beschermen en bij ons wilt zijn als wij op pad gaan.
Het is zo mooi om te merken dat dingen wonderlijk verlopen.
Vele zullen zeggen, ach het is toeval, maar ik geloof niet in toeval.
Ik geloof in God!
Het wachten op Hem en Zijn stem, het heeft mij geduld geleerd.





Reacties

  1. Helemaal blij voor jullie.
    De Heere zorgt!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo dankbaar! Blijft bijzonder om God in je leven te ontdekken.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gaaf dat je het deelt. God helpt heerlijk ook bij gewone dagelijkse dingen! Veel plezier met elkaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dank je wel voor je reactie Els daar word ik helemaal blij van. Wij genieten met en van elkaar. Wat een cadeau van God ook hoe we met elkaar omgaan en hoe het verloopt met de kindjes onderling en richting ons als bonus ouders.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste