Doorgaan naar hoofdcontent

Complimenten

Wat is het fijn om verbonden te zijn met andere mensen.
En telkens weer merk ik, dat is waar we voor gemaakt zijn.
Er te zijn voor de mensen om ons heen.
Iedereen zo anders.
Maar wat zijn er veel pareltjes in mijn omgeving.
Soms, dan zie ik hun schijnsel.
Dwars door alles wat donker is heen.
Wat mooi is dat.
Dat wanneer het voelde dat het donker om mij heen werd, dan kwam er weer iemand bij mij.
En mocht ik meelopen in hun licht.

Ik kan weleens het gevoel hebben dat ik andere tot last ben.
Of dat ik niets terug geef.
Maar komt dat misschien ook niet, omdat ik aan mijn licht gewend ben?
Wat mag ik merken dat wanneer ik naar andere mensen ga, dat ik toch ook schijn.
Als ik nu thuis zou blijven zitten, zonder contact met mensen, zonder te doen wat ik doe?
Dan zou ik dat nooit merken.
Het zijn kleine dingen, voor mij eigenlijk hele gewone dingen.
Maar juist daar kan zoveel waarde inzitten!
Als ik nu kijk, naar de mensen om mij heen.
Dan kan ik wel zeggen:

Ik schijn ook en samen kunnen we zoveel van Zijn licht verspreiden.

Een ieder op een eigen manier.
Maar dat gaat alleen door te doen waar ik mij goed bij voel.
Dingen die bij mij passen.
Juist als je dingen doe, dan word je licht zichtbaar.
Want dan komt het in beweging.
Soms merk je het pas dat iemand licht is, als diegene weg is gegaan.
Als er beweging was.
We wennen aan het beeld wat we zien.
En ik, ik was gewend aan wat ik doe en wie ik ben.
De waarde ging ik pas zien, toen ik stopte met in mezelf te graven.
Zoekend naar wat ik kan en wie ik ben.
Het word zichtbaar, nu ik onderzoek, wat vind ik leuk.
Waar ben ik goed in en ook waar ben ik minder goed in.
En dan krijg ik te horen van een vriendin:

Je bent zo'n super lieverd....!!

Door niets meer te doen, dan gewoon mezelf te zijn.
Wat een geschenk!
En van weer iemand anders hoor ik hoe waardevol ik ben.
Dat ik door mijn blog dingen veranderd heb.
Eigenlijk dat ik haar zoveel dingen ook gaf.
Maar ik?
Ik had dat helemaal niet door.
Want dat is voor mij gewoon, gewoon wie ik ben.

En juist door gewoon te zijn wie ik ben en dit soort complimenten te ontvangen leer ik.

Ik ben mezelf en ik vind mezelf gewoon, maar ik mag een lichtje zijn.
En mijn licht kan schijnen, door Hem die mij vrij gemaakt heeft van alle banden die mij vasthielden.
Hij schijnt Zijn licht op mij, en ik kan het reflecteren en doorgeven.
Wat een geschenk is dat!
Hoe kijk jij naar de complimenten die je krijg?
Welk compliment is bij jou blijven hangen?


De kracht van het zonlicht.... Heerlijk!:

Reacties

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik