Doorgaan naar hoofdcontent

Actief luisteren

Al vaker schreef ik over luisteren.
Omdat we over het algemeen beter zijn in spreken dan in horen.
Toch liet ik eerder zien dat de Bijbel ons oproept om ons haasten om te luisteren en traag te zijn met spreken.
Dingen die we zeggen, zijn die wel mooier dan de stilte?
Zijn de dingen die je wilt zeggen van God, of van jezelf en daardoor van de wereld?
Ik zocht vandaag in de Bijbel naar het woord luisteren, en vond er een hoopvolle tekst.
Eigenlijk komt het woord luisteren er niet letterlijk in voor.
Maar de tekst omvat wel de rede waarom luisteren zo belangrijk is.

Spreuken 12:15
De dwaas denkt dat hij leeft zoals het hoort,
maar het is beter goede raad te volgen
en niet op eigen inzicht te vertrouwen.

Goede raad die je ontvangt onderweg, wat doet dat met jou?
Komt dat ook binnen of waait het veelal langs je heen?
Het kan op verschillende manieren gebeuren dat de goede raad niet in je land.
Soms begint iemand met praten en dan ga je ondertussen bedenken wat je straks hierop zal gaan antwoorden.
Je hersenen gaan aan het werk om een antwoord te formuleren en actief luisteren, dat gaat niet meer.
Je hoort wel, maar luisteren is iets anders.
Of je hoort waarover het gesprek zal gaan en denkt: daar heb ik al zo vaak over gehoord.
Daar weet ik alles al wel van.
Je hoort wel wat er gesproken word maar ondertussen dwalen je gedachten makkelijker, of heb je meer last van je slaap tekort, ook de dingen om je heen kunnen je dan makkelijk afleiden.
Zomaar kan er dan een heleboel van grote waarde aan je voorbij gaan.
Omdat je wel hoort, maar niet actief luistert.
Soms kan het echter verrassend effect hebben om bewust te kiezen om wel te luisteren.
Luister en gehoord worden, het kan relaties maken en breken.
Luisteren is een geweldige eigenschap.
Zodra jij beter wordt in luisteren, word je direct een betere vriend/partner/vader/moeder/zakenpartner of vreemde op straat.
Luisteren is niet altijd makkelijk, maar het helpt je de kwaliteit van al je relaties te verbeteren.
En dat is ontzettend waardevol.
Je gehoord voelen, het geeft mensen het gevoel er te mogen zijn.
Ruimte krijgen om te spreken en weten dat iemand je hoort dat doet iets met je als mens.
Maar het doet nog veel meer met je, als die ruimte ontbreekt.
Het zet je gevangen en geeft al snel een scheef gevoel in relaties.
Wanneer dit vaker gebeurd komt er al snel een communicatie patroon en zal je merken dat dit op andere vlakken in de relatie ook invloed gaat hebben.
Als ik eens oplet op mezelf, dan ben ik erachter dat ik echt wel kan luisteren.
Maar ook dat ik vaak mensen aan vul, dingen voor ze invul.
Aan de ene kant om te zien of ik het goed gehoord heb, ook tussen de regels door word er soms gesproken.
Toch is dit niet altijd heel fijn.
Luisteren het is het begin van elkaar begrijpen, om te verbinden met mensen om je heen.
En ik denk dat we daarvoor zijn gemaakt!
Om ons verbonden te weten met anderen.
Praten dat gaat vaak makkelijker af dan luisteren.




Misschien een mooie uitdaging voor deze week, probeer elke dag naar iemand te luisteren op een actieve manier!
Kijk eens of het verschil maakt in het contact.

Hier tips om beter te luisteren:

*Zorg voor oogcontact of laat merken dat je de ander ziet.
*Wees zelf stil en onderbreek de ander niet in zijn/haar verhaal
*Geef signalen dat je de ander hoort, niet te groot (!) een knikje of een kleine reactie om te laten merken dat je er nog bij bent.
*Blijf bij de ander, kijk niet om je heen, doe geen andere dingen (heel belangrijk leg je telefoon weg).
*Luisteren is meer dan alleen woorden verzamelen, let op houding, emoties of toon van de spreker. Hierin kan extra informatie verscholen liggen.
*Je hoeft niet overal een antwoord op te hebben, vaak is het voor mensen voldoende als ze merken dat je echt wilt luisteren!

Wat is jouw luister valkuil?
Of heb jij nog een goede luistertip?
Deel het gerust in een reactie op deze blog!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste