Doorgaan naar hoofdcontent

Gedachtengangen

Zolang zaten er leugens in mijn hoofd.
Ik wist ze te overwinnen, doordat ik mocht leren: God heeft alles overwonnen.
En Hij heeft Zijn woorden van overwinning ook met mij gedeeld.
Ik heb een super waardevol boek:


De Bijbel!




En in de Bijbel staan voor alle leugens wel waarheden.
Ik mocht ze toe gaan passen en een nieuwe rivier van positieve en waardevolle gedachten ontstonden.
Juist door ze hardop uit te spreken als ik iets dacht wat niet klopte.
Bijv:

Wie ben ik nou, Petrina denk je nu echt dat je dit kan?!

Dat werd nu:

Ik ben Gods geliefde dochter en ik kan alles door Hem die mij kracht geeft!

Wat was het een verademing, wat gaf het een rust in mijn hoofd.
Het duurde een tijd en toen hoefde ik dit niet meer bewust te doen.
Mijn hersenen hadden het geautomatiseerd om met waarheid en op een positieve manier naar mezelf te kijken.
Heel lang moest ik bewust door Gods bril naar mezelf kijken.
Nu ging dat vanzelf.
Toch is dit nog niet altijd makkelijk.
Zijn er nog steeds van die momenten dat er een barstje ontstaat in het vertrouwen.
Een heel klein beetje kijk ik dan weer over de bril heen die God gegeven heeft.
Dan kijk ik weer met mijn oude ogen, vanuit mijn oude natuur naar mezelf.


Kwetsbaar


Ja dat ben ik op dit gebied nog wel.
Een blik in iemand ogen, woorden die gesproken worden, uitstappen in geloof.
Het zijn kwetsbare momenten.
Heel makkelijk komen er weer slechte en negatieve gedachten.
En er kan makkelijk iets om mij heen gebeuren wat mij net even uit het evenwicht haalt.
Wat er net weer even voor kan zorgen dat het duister denkt dat het ook in mijn hoofd plaats mag nemen.
Ik voel en merk dit meestal direct.
Dan merk ik dat ik weer bewust bezig moet zijn met hoe ik naar mezelf kijk.
Overprikkeld en het gevoel alsof mijn hoofd overstroomt.


Overwonnen


Ja het is overwonnen.
Ik kan echt zeggen dat ik bevrijd ben van de leugens.
Juist doordat ik kwetsbaar durf te zijn, door te doen waar ik eerst zo bang voor was, door uit mijn zelf gebouwde gevangenis te lopen.
Omdat het enige waardoor ik gebonden was, mijn gedachten waren.
Als ik bid, dan kan God voor mij zorgen en hoef ik nergens bang voor te zijn!
Toch heb ik ook al meerdere keren ervaren dat ik het zo weer kwijt kan raken.
Dat wat ik mocht overwinnen met God, heel snel ook weer geroofd kan worden.
Ik ben zo blij dat God trouw is, dat Hij mij kent, en dat Hij te vertrouwen is.
Dat Hij nooit moe word om telkens weer met mij opnieuw te beginnen.
Soms heb ik weer die strijd en dan wil ik weigeren om er naar te luisteren.
Wil ik niet dat het weer mijn denken, mijn spreken en mijn doen gaat beïnvloeden.
Dan is het spitsuur in mijn hoofd.
Want aan de ene kant komen er leugens, die wil ik niet registreren, niet vast wil houden.
Het enige waardoor dit lukt is door bewust te denken aan Gods waarheid.
Die aan de andere kant, door mezelf, bewust in mijn hoofd naar boven gebracht moet worden.
Daarvoor moest ik Bijbelteksten uit mijn hoofd leren.
Want Zijn woord is een woord van Waarheid.
En Zijn Licht dat schijnt door dat woord, dat kan de duisternis overwinnen en verdrijven.
Gaan slechte gedachte, geen stukje duister kan blijven bestaan bij het horen van Zijn naam.
Het is zo heerlijk te weten, dat ik mee kan vieren en genieten, enkel doordat Jezus voor mij overwonnen heeft!
Wat ben ik moe als dit weer speelt.
Maar wat ben ik ook telkens God weer dankbaar als ik merk, dat er weer rust is.
Wat heerlijk om Hem te horen spreken:

Wees stil en weet dat Ik God ben!





Reacties

  1. Dank je wel voor dit persoonlijke stukje. Ik kan je gedachtegang helemaal volgen. Over die leugens en over Gods Woord.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Graag gedaan, het is mooi om juist ook de persoonlijke dingen te delen. Daardoor kunnen mensen gaan merken: oh ik ben niet de enige...

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste