Doorgaan naar hoofdcontent

De juiste focus

Afgelopen weekend was hier een spannende situatie, zoals ik elders al beschreef.
Al een hele tijd liep er op de achtergrond een grote zorg.
Die groeide maar, en werd eigenlijk nooit opgelost.
Het enige wat ik kon hiermee dat heb ik gedaan.
In februari heb ik het neergelegd bij een instantie die daarvoor opgeleid zijn.
Ik raakte er aan gewend, en leerde er mee omgaan.
Daardoor had ik er rust van, en ik vertrouwde op de instantie en dacht: het komt wel goed.
Ik liet het niet mijn leven beheersen en ging verder.
Het had voor mij ook geen gevolgen.
Want ik kon er alleen maar door krijgen wat ik verdien maar niet op achteruit gaan.
En dan is het nu eind mei.
Al die tijd was er niets gebeurd.
Oja wel, er was gelogen en geprobeerd het proces stop te zetten en te blokkeren.
Maar dit was maar voor even toen aangetoond kon worden wat de waarheid was.
De waarheid is duidelijk en hoeft niet verdedigd te worden.
Al die tijd nog niks gedaan, dat was de druppel voor deze instantie (!), zolang, en nog niets opgelost.
Nog niets veranderd!
Maatregelen werden genomen en dat ging ook mij niet ongemerkt voorbij.
Opeens kwam de druk omhoog, en wat gebeurd er dan?
Die werd neergelegd waar het altijd al kwam.
Bij mij...

Ik moest het oplossen, en dat werd op verschillende, niet te missen manieren duidelijk gemaakt.
Dan moet ik mezelf en ook andere om mij heen, bij de juiste focus houden.

Exodus 14:14:

Ik hoef niets te doen.
Bidden is het enige wat mag en kan.
Als ik stil ben, in gebed ga, dan kan God voor mij werken.
En dan hoor ik van zoveel mensen die voor mij bidden.
Dat is voor mij een bemoediging.

En dat stil zijn, en laten liggen wat niet mijn taak is, dat is nieuw.
Nieuw voor mij!
Eigenlijk als er iets gebeurd en mensen komen naar mij toe, dan ga ik direct aan de slag.
Voel mij verantwoordelijk en ging altijd ook nog de problemen van een ander als mijn probleem zien.
Maar dat is al een tijd voorbij.
Ik ben stil, ik bid, en laat God zorgen.
Hij kan het veel beter als ik.
En als ik voor andere problemen op los, dan leren ze nooit zelf problemen oplossen.

Mensen die voor mij bidden, super bedankt!
Al weet ik dat bang zijn en vrezen niet nodig is, omdat God zorgt.
Toch was ik het wel.
En het gevoel van onveiligheid dat is een heel naar gevoel.
Om gevaarlijke situaties, die mijn kindjes en ik al genoeg doorstaan hebben, te voorkomen heb ik dit weekend elders door gebracht.
De kindjes maar ook ik, we willen alleen maar rust, liefde en veiligheid.
Daarom ben ik blij met bidders om mij heen.
Met de mensen die aan mij denken op welke manier dan ook.


Reacties

  1. Moeilijk hè, uit handen geven. Maar in Zijn Hand is het veilig. En jij en je kinderen zijn dat bij Hem ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het voelt soms zo fijn om zelf te handelen, terwijl de uitkomst dan zo vaak niet is wat ik wil... Zo blij te weten dat we veilig zijn bij Hem!

    Dank je wel voor je reactie Ann!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste