Doorgaan naar hoofdcontent

Hoe ben jij bezig?

Als mensen mij vragen wat ik doe in het leven, dan denk ik soms weleens, tja...wat zal ik ze zeggen.
Ondertussen heb ik uiteraard al vaak een eerlijk antwoord gegeven.
En dan zie ik die blikken, hoe hou je het vol??
Heel lang had ik dat gevoel ook...

Toen ik mijn talenten niet gevonden had, mezelf nog niet goed genoeg kon, was ik hard aan het werk.
Niet zo zeer om anderen te laten delen van de dingen die ik kan.
Maar veel meer, omdat ik voelde dat het van mij verwacht werd.
Ik had een slaafse houding, deed alles om anderen te plezieren maar vergat mezelf totaal.
Vaak had ik ook geen ruimte, of tijd voor mezelf.
Eigenlijk was ik gefocust op anderen en hun behoefte.
Vooral ook omdat ik mijn eigen behoefte, mijn gevoel toch langzaam was kwijt geraakt.
Eigenlijk was ik toen een Martha, ik deed van alles, en was druk bezig.
Dat hoorde zo, dacht ik in mijn hoofd.
Maar wat was het storend om dan te zien dat anderen de kantjes eraf liepen of helemaal niets deden.
Ik mopperde veel, klaagde veel, maar natuurlijk was dat terecht, ik keek hierbij niet naar mezelf.
Hallo ik was juist degene die altijd bezig was...!

Talenten


Na mijn scheiding in 2013 zocht ik psychologische hulp.
Mede omdat ik mezelf echt kapot aan het werken was.
Ik wilde mezelf gaan leren kennen, luisteren naar mezelf, grenzen leren en ze daarnaast ook leren bewaken, dit werd uiteindelijk een hele ontdekkingsreis.
Een reis waarin ik telkens nieuwe dingen van mezelf tegen kwam.
Waar ik soms voor hele enge dingen stond, dat ik echt zei, wat je nu vraagt.....dat kan ik niet.
Maar ja, ik wilde verder, ik wilde niet blijven zoals ik was, dus deed ik het altijd trouw!
Daardoor werd het een hele waardevolle reis.
Ik leerde nee te zeggen, op een opdracht die ik kreeg van de hulpverlener.
Heel duidelijk was ik, ja ik wil dat je mij helpt, maar wat je nu vraagt, dat wil ik echt niet.
Ik snap dat je dit wil, maar ik wil het liever zo.
Eigenlijk was dat heel bijzonder.
Het maakte duidelijk dat ik wist wat ik wel of niet wilde.
Maar ook dat ik dit durfde aan te geven.
Zomaar opeens, kwam ik dit soort nieuwe dingen tegen.
Mensen om mij heen moesten daar aan wennen, dit was nieuw!
In die reis vond ik ook mijn talenten, dingen die ik leuk vond, maar ook dingen waar ik goed in ben.
Vanaf het moment dat ik die dingen vond, verdween steeds meer mijn slaafse houding.

Delen


Nu doe ik nog steeds heel veel, ben ik nog steeds lekker druk bezig.
Maar wel binnen mijn grenzen, en met dingen waardoor ik iets geef van mezelf, maar tegelijk zelf mag ontvangen.
Omdat ik ervan geniet om het te doen, omdat ik merk dat het met anderen iets doet.
Ik mag nu delen, mijn talenten inzetten voor anderen.
Maar ik raak mezelf niet kwijt, ik verlies mezelf niet meer.
Ik ben dankbaar dat ik mijn talenten heb gevonden, dat ik er steeds weer blijf ontdekken, maar ook dat ik ruimte heb om ze te mogen gebruiken.
Het geeft mij nu zo'n compleet gevoel!
Ooit droomde ik het volgende:



















Ik liep door een prachtige boomgaard vol vruchten.
Daar mocht ik van eten, en ik genoot ervan!
Totdat er mensen kwamen.

Ik voelde dat ik mocht delen....
En zelf kwam ik niets tekort!

Zo is het ook met mijn talenten, als ik daarvan deel of als ik ze ga gebruiken, dan raak ik ze niet kwijt, dan kom ik niets tekort.
Hij heeft ze immers aan mij geschonken!



Alles wat ik doe, dat doe ik niet door iets van mezelf, maar alleen omdat Hij mij die gave geschonken heeft.
En dat niet alleen...
Dat Hij ze ook aan mij geopenbaard heeft!
Ik ben zo dankbaar dat ik deze totale ommekeer in mijn leven mag ervaren..

Herken jij de slaafse houding ten opzichte van de dingen die jij doet?
Of heb jij ook al je talenten mogen vinden, en aan het delen van de mooie dingen die jij ontvangen hebt?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij