Doorgaan naar hoofdcontent

Gezinsmoment: Dien de ander

Vandaag hebben we het gezinsmoment gedaan, omdat het even beter uit kwam en uiteraard deel ik onze ervaring en uitwerking met jullie.
We hadden het over de maaltijd die jezus hield met Zijn leerlingen, waarbij Hij de voeten van de discipelen ging wassen.
Al toen ik alles klaar ging zetten wist mijn zoon wat we gingen doen.

Ik had een teiltje water neer gezet en een handdoek en washandje neergelegd.
En hij raadde daardoor direct: oo mogen we elkaars voeten wassen.
Maar er was nog iets wat hij niet wist.



Ik las voor uit Johannes 13
Waar we kunnen lezen dat Hij juist toen liet zien hoe groot Zijn liefde is voor de mensen in de wereld die Hem volgen.
Jezus legde Zijn mantel af en ging dienen als een knecht.
Hij waste de voeten van de discipelen en droogde ze af met de doek die Hij omgeknoopt had.
Petrus riep hard dat Jezus zijn voeten niet mocht wassen, maar toen Jezus uit legde waarom het noodzakelijk was dat dit wel gebeurde, vroeg Petrus of Hij helemaal gewassen mocht worden.
Ik vroeg na het Bijbellezen, waarom moesten de voeten nou gewassen worden?

Ze wisten wel dat het in Israël normaal was om op sandalen te lopen en daardoor hadden ze vieze voeten.
Waar staat dat voeten wassen voor eigenlijk?Ze keken mij aan en begrepen niet goed waar ik heen wilde.
Dus ik klom op mijn praat stoel om te proberen nieuwe verbindingen te leggen.
De discipelen waren rein, omdat ze zich hadden laten reinigen door Jezus, ze gingen Hem volgen en hoorden bij Hem!
Maar hun voeten werden telkens nog vies door het reizen.
Jezus waste hun voeten schoon, boog voor hen neer, vernederde zich ten opzichte van hen.
Wanneer deed Jezus dat voor ons ook?
Aan het kruis!
En als wij niet toestaan dat Hij daar voor onze dagelijks opgelopen zonde stierf, en als wij niet telkens ons hart schoon laten wassen daar, dan horen wij niet bij Hem.
Precies hetzelfde als bij deze voetwassing.
Elke reis, elke dag, werden de voeten opnieuw vies, terwijl de discipelen toch echt bij Jezus hoorde.
Maar als Jezus die viezigheid van elke dag niet schoon mag maken, dan horen we niet echt bij Hem.
Kunnen wij het toestaan dat er iemand voor ons bukt?
Dat iemand anders onze schuld op zich neemt?

Petrus laat ons zien dat dit best moeilijk kan zijn.
Dat er een strijd in kan liggen.
Maar Jezus laat ons duidelijk zien hoe Hij is in die strijd.
Hij helpt, Hij is als een gids, Hij is vol liefde en geduld!
Toch blijft het de keuze van discipelen of ze het toestaan dat Jezus voor hen knielt, het is ook onze keuze of wij Zijn offer aannemen.

En daarna gingen we iets doen, want ja, ze mogen elkaars voeten wassen in de teil met water.
Maar dan moeten toch eerst de voeten vies worden?
Dat heb ik gedaan, en wat vonden ze het grappig!





Ik ging hun voeten eerst verven waarna ze op papier een afdruk mochten maken van hun voet.
Het kriebelde en zag er toch wel erg grappig uit!
Echte smurfen voeten!
Daarna kon het voeten wassen gaan beginnen, Renske bij Richard en Richard bij Renske.





En dan de werkjes met hun eigen voetafdruk!
Leuk om te zien hoe groot hun voeten nu zijn.
Ik vroeg ze ook nog of ze een liedje konden waarin we zingen dat Jezus ons ging dienen en dat wij dat ook aan andere moeten doen.
Ze wisten wel wat ik bedoelde maar niet meer hoe het liedje heette.
Dus hebben we met elkaar nog gezongen:








Wil je meer gezinsmomenten bekijken? Dat kan via deze klikbare link: Gezinsmoment: Dien de ander

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste