Doorgaan naar hoofdcontent

Gezinsavond:Als de graan korrel niet sterft

Vandaag begonnen aan de voorbereiding naar Pasen met de kinderen.
Eigenlijk wist ik niet zo goed waar te beginnen.
Na wat rondlezen op het internet zag ik veel mooie dingen, voor nu gekozen voor Jezus die uitlegt dat een zaadje eerst moet sterven om vrucht te dragen.
We lazen dit in Johannes 12:24

Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:  Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht.


De Heere Jezus legt hier uit, dat doodgaan niet een einde is.
Als je een plantje wil laten groeien, dan moet je eerst iets zaaien.
Dat wat je zaait zal eerst sterven, voordat er een plantje kan gaan groeien.
Juist door dat sterven kan er iets nieuws komen.
Iets goeds, iets moois.



Jezus stierf


Ze wisten hier direct dat Jezus gestorven was, dus Hij vertelde dit eigenlijk als voorbeeld over zichzelf.
Dat klopt, want ik las even met hen het hele stukje.
De Heere wilde Zijn volgelingen bekend maken dat Zijn tijd bijna gekomen was.
Bijna mocht Hij verheerlijkt worden in de Hemel.
Maar eerst....
Eerst moest Hij sterven, maar dat is iets wat moeilijk te begrijpen was.
Hij zou koning zijn!
En nu...?
Nu gaat Hij dood.
Wie red de Joden dan van de Romeinen?
Daarom ging de Heere Jezus dit anders uit leggen.
Aan de hand van een voorbeeld, waardoor iedereen het kan begrijpen!
Hij moet sterven om vruchten voort te brengen.

Vruchten?!


Maar wat zijn die vruchten dan?
Wat is er nu voor vrucht ontstaan, door het sterven van Jezus?
De dood is overwonnen.
Als wij sterven, dan sterft ons lichaam, maar onze geest mag vruchten dragen.
We zullen een nieuw lichaam krijgen.
En we mogen voor altijd bij God in de Hemel leven!
Nu is dood een nieuw begin, niet meer een einde.

Ik had een leuk werkje gevonden, over dat de mensen dachten dat Hij een koning op aarde zou zijn.
Maar dat Hij al wist dat hij eerst zou moeten sterven, om dan in de Hemel te mogen regeren.
Eerst moest hij Het graf overwinnen:




Het was nog best veel werk, en mijn dochter was nog niet helemaal klaar.
Zij maakt hem morgen af.
Hier het resultaat tot nu toe:








Wie zijn leven liefheeft, zal het verliezen.
Wie zijn leven haat, in deze wereld, zal het behouden tot het eeuwige leven.


Het werkje komt van: Knutselwerkje
Wil je meer gezinsmomenten bekijken, dan kan dat via de klikbare link: Gezinsmomenten


Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste