Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit oktober, 2015 tonen

Heerlijk om te weten

Heel veel mensen vinden mij zo sterk maar dat is zo niet waar. Zo vaak voel ik mij heel zwak, zit ik met de blinde paniek, een brok in mijn keel. Hoe moet ik dit weer oplossen! Het begin ligt niet, nee nooit (!), bij mij. De enige waar het begin van mijn oplossing ligt is God. Heerlijk te weten dat Hij altijd achter mij staat, dat Zijn hand op mijn schouder ligt. Weet je wat hier zo heerlijk aan is? Alle mensen die zeggen:"wat ben jij sterk'' Die mensen kunnen net zo sterk zijn als ik. Door eerst zwak te worden. Juist dan kan door jou zwakheid God zichzelf groot laten zien.

Balen

Ik had er vandaag zo de balen van. Nog steeds geen internet. Wat is dat tegenwoordig lastig! Mijn werk gaat veel online. Roosters, afspraken, mededelingen. Veel contact heb ik via what's app. Of bijv via facebook. Ook gaat veel van de vrijwilligers activiteiten hebben groepjes op what's app waar informatie en afspraken gedeeld worden. Ik schrijf online en vind dat heerlijk. En nu.... Moet ik echt wennen zonder! Vanmiddag belde mijn vriend met de internetprovider. Kreeg te horen dat dit pas in week 47 aangesloten kan worden. Van mijn telefoon provider kreeg ik een sms het kan pas weer geregeld worden op 30 november. Daar zit ik dus nog even. Voor mijn gevoel afgesloten van veel dingen die ik heerlijk vind. Vanmiddag met al die datums en het lange termijn baalde ik echt heel erg. Dit was niet het enige wat tegen zat. Waarom kan het niet wat makkelijker? Misschien kan het makkelijker als ik makkelijker doe! Lieve mensen als je mij nodig heb, spreek mij aan.

Kom jij ook?

Kom je luisteren naar dit mooie concert?! Heerlijk om met ons koor weer te mogen zingen. Te reflecteren wie Hij is. Hij is het begin van mijn leven! Je bent van harte welkom om mee te komen genieten. 14 November in de Rank te Krimpen aan den IJssel. Zaal gaat om 19.30 open en wij beginnen om 20.00! (Albert Schweitzerlaan 8 Krimpen aan den IJssel)

In een liefelijk dorpje

Ja dat betekend de naam van het dorpje, liefelijk, ik heb het over Naïn. Er gebeurde daar zoiets bijzonder! Een vrouw verloor na haar man ook nog haar zoon. Ze liep met de stoet op weg naar de begraafplaats. Daar wachtte de grafdelver. Zie je hem staan? Denkend dat hij het laatste woord heeft, niet God, maar hij. Alle doden vinden hun laatste plaats door hem. Wat er ook gebeurd, alle bewoners van het dorp Naïn zullen met hem te maken gaan krijgen. Hij weet dat er een jongen overleden is. Druk heeft hij vanmiddag gegraven, net voor de avond valt zal de jongen hier begraven worden. Dit gebeurde in Israël altijd dezelfde dag, langer kon het niet wachten. Zie je de stoet lopen? Aan de andere kant komt ook een groep mensen aan. Veel kleiner als de stoet dat wel. Het is Jezus met zijn discipelen. Hij ziet de vrouw, Zijn hart raakt bewogen om deze vrouw. Het verdriet, de ellende, de dood die het laatste woord alweer in haar leven heeft laten horen. Wat zegt Hij: Huil niet!

Gezinsavond Hij kwam bij de kleinste

Vandaag weer heerlijk gezinstijd met de kinderen. Ook mijn vriend moest er aan geloven! Doordat ik geen internet heb zijn we op een andere manier creatief bezig geweest om het Bijbelverhaal te verwerken. Eerst de vorige keer weer naar boven gehaald. Wat was er verdwaald? Wie zocht het op? Hoe kon het weer gevonden worden? Het schaapje was kwijt en de Herder ging zoeken. Het schaapje werd gevonden omdat de Herder Zijn schaapje kent. Vandaag ging het over Jezus. We lazen Lukas 19 en dan vooral het laatste vers van het stukje over Zacheus. De Mensenzoon is gekomen voor mensen die verkeerde dingen doen! We gingen een toneelstuk spelen. Mijn zoon was Zacheus. Mijn vriend speelde Jezus. Mijn dochter en ik speelde de mensen. Zacheus klom op tafel dat was nu de boom. Jezus liep vanuit de gang omringt door de mensen, naar de boom. De mensen spraken tegen Jezus wat ze deden, voor de armen, voor de tempeldienst en tegen elkaar zeiden ze ik denk dat Jezus vanavond bij ons

Toon Zijn liefde, aan de ander!

    De minste die zal de meeste zijn. Er is iets wat het lastig maakt. De minste ervaart vaak pijn. Je word zo vaak geraakt. Iemand zijn is ruilhandel. Als jij dit presteer. Dan zie ik jou wandel. Wat je doet geeft jouw eer. Wie ben jij als je niet mee doe? Ervoor kies om anders te zijn. Daarop ligt tegenwoordig taboe. Naast mensen staan ook al doet dat pijn. Ooit was er een zoon. Die ervoor koos jou te dienen. Hij deed iets dat was ongewoon. Hij droeg de straf die wij verdienen Als je dat goed laat doordringen. Dan word liefde kostbaar. Dan kan je voluit meezingen. Dat je er moet zijn voor elkaar.

Een lichtpuntje

Wat is het mooi om voor anderen een lichtpuntje te kunnen zijn. Dat zit ook niet in grote dingen, soms zijn het juist de dingen die vanzelfsprekend horen te zijn. Veel mensen leven in een wereld, met heel veel mensen om hen heen. Toch ervaren ze eenzaamheid. Daarnaast de vele mensen met pijn, verdriet en ellende. Er is genoeg waar we een lichtje mogen zijn. Wat het mooie ervan is? Als je ergens straalt met jouw liefde en warmte, dan kaatst de warmte weer terug naar jou.

Stap uit de schaduw

Herken je dat? Het gevoel dat je in de schaduw loopt? Je weet dat de zon schijnt daardoor, maar het licht ervan, het kan je niet bereiken. De warmte ervan, je voelt het niet, het dringt niet binnen. Er staat iets tussen jou en de zon. Er is in mijn leven veel schaduw geweest. Zolang heb ik het koud gehad, was mijn wereld donker en vol met angsten! Elke dag was het een gevecht om te overleven. Toch bleef ik strijden. Wat toch al heel bijzonder is en iets zegt over mijn karakter. Ik luisterde naar wat mijn lichaam, mijn gevoel zei, maar ik liet het niet overheersen. Gaf ruimte, kreeg ruimte, maar bleef mijn ritme in mijn leven aanhouden. Dwong mezelf sociaal bezig te blijven. Dat hielp, het zorgde ervoor dat ik niet isoleerde. Mijn wereld bleef hierdoor groter dan mijn schaduw wereldje. Hierdoor zag ik het licht bij anderen schijnen, hoorde ik de warmte van de mensen om mij heen, voelde ik dat er meer was dan wat ik nu doorstond. Het gaf mij hoop. Ooit, ooit zal het m

Hoe Hij in mij tot leven kwam

Al vaker schreef ik dat ik op 12 jarige leeftijd wilde stoppen met geloven. Wanneer ik daarover praat schrikken veel mensen, merk ik. Vaak moet ik dan zeggen: ik stopte met geloof, met religie, ik kon het niet meer, want ik miste het belangrijkste: God En dat is wat ik veel om mij heen zie en hoor. Bij jongeren, maar ook bij mensen op middelbare leeftijd. Het altijd maar aan alle wensen voldoen, geloof is dan een last, een juk op de schouders. Wat een gedoe, om er bij te blijven horen! Geloof is dan bijv: Naar de kerk gaan op zondag. Bijbel lezen na het eten. Elke dag meerdere malen bidden. Het zijn regels. Al die regels, ze brachten mij niks! Ik bad zoveel, daar brak ik uiteindelijk door. Zoveel gebeden, maar naar wie dan eigenlijk? Wie is diegene dan waar ik naar bid? Waarom zou ik dit blijven doen? Al die regels voelde als een moeten, omdat ik relatie miste. Juist dat was wat ik zo hard nodig had! In een moeilijke en emotionele periode van mijn leve

Niet het werk van mensenhanden

Gisteren schreef ik het al in mijn blog,  doelen , dat ik even stil ging staan bij het behalen van mijn doelen, om te kijken waarom ik ze wil doen, en vooral eigenlijk hoe ik het doe. Ik merk al een tijdje dat er dingen zijn die mij leiden, eigenlijk zelfs ook wel beïnvloeden, onderweg naar mijn doel. Zo graag wil ik mijn studie goed afronden op een goede manier. Ook wil ik heel graag schrijven op mijn blog, dingen delen, die God mij ingeeft, die ik met Hem heb mogen leren. Ik begon er open mee. Met allebei. Maar nu moet ik iets bekennen: Ik merk dat ik erg bezig ben met mijn prestaties te meten, daarnaast hebben die prestatie invloed op hoe ik mij voel. Dat is iets wat ik niet wil! Het zijn niet mijn prestaties die mij iets maken, mijn hoofd weet dat wel. Toch wil ik mij daarvan bewust blijven. Niet alleen als ik slecht presteer, maar ook, of juist, als mijn prestaties goed zijn. Ik ben iets doordat God van mij houd, ruimte heeft gevonden in mijn leven om tot mijn hart

Doelen

Eerlijk gezegd merk ik dat ik ze nodig heb. Ze geven mij een motivatie en doorzetting, het is zo heerlijk om ergens voor te gaan! Als ik dan onderweg de vorderingen zie, die ik maak, richting mijn gestelde doel, dan voel ik mij krachtig en energiek. Toch wil ik even stilhouden, midden op mijn weg richting mijn doel. Waarom wil ik dat doel bereiken? Is dat om gezien te worden, om goed gevonden te worden? Wil ik mezelf bewijzen? Gods doel Daar gaat het om, welk doel heeft God met mij. Kan ik tot mijn doel komen, tot mijn werkelijke bestemming, als ik alleen blijf focussen op mijn doelen? Dat is een vraag die mij bezig houd! Ik heb God leren kennen in een groeiende relatie, die begon als vriend, een hele bijzondere liefdevolle band, in een tijd van liefdeloosheid. Hij werd mijn Vader, die mij bij alles bij stond, mij steunde, mij droeg, mij de weg wees als ik het niet meer zag. Het vertrouwen groeide, de relatie groeide, bijzonder hoe ook mijn beeld verschuift. Nu is

Gezinsavond 4: het schaapje dat verloren was

Vanavond gingen we weer met elkaar aan de slag rondom de Bijbel. Het weekend hiervoor hadden ze met opa gewerkt over de Emmaüsgangers. Op weg met Jezus zonder te zien wie Hij is. Pas bij het breken van het brood gingen hun ogen open. De opdracht was: hoe goed zie jij? Zoek de verschillen. We praten hier nog kort over, daarna gaan we aan de slag met een heel ander verhaal: Een herder had 100 schaapjes. Op een dag verloor de Herder er 1 uit het oog. Het raakte hierdoor de Herder kwijt. Maar niet alleen de Herder maar ook zijn andere schapen vriendjes. Bang en alleen ging hij schuilen tussen de struiken. De Herder kwam aan bij Zijn stal. Daar telde Hij Zijn schapen. 99 Waren het er nog maar. Hij was er 1 kwijtgeraakt. En Hij wist ook precies welk schaapje dit was. De andere schapen waren veilig dus Hij ging direct zoeken. Waar was Zijn schaapje gebleven? Het schaapje is al een tijdje alleen. Veel mensen liepen er voorbij. Maar niemand die echt van hem houd zoa

Muren in ons leven

Zijn er in jou hart nog muren? Plekjes waar niemand mag kijken? Net zoals in Berlijn, waar ik afgelopen week langs de resten van de Berlijnse muur liep,  misschien een stukje niemandsland waar, mocht er toch iemand zich daar bevinden, je mensen om de oren schiet?  Die muur kan ervoor zorgen dat je een mooi stuk van je hart niet toegankelijk maakt. De muur en het niemandsland in Berlijn hebben aan zeker 138 mensen het leven gekost. Een muur, een ongekozen grens kan veel schade brengen. Waarom lijkt het toch zo veilig? Een muur in je hart, in je gevoel kan een gezonde doorstroming belemmeren. Het kan ervoor zorgen dat er een stuk van je leven of je hart kapot gaat. De muren die ik had, wat hebben die mij pijn gedaan en wat maakte ze mij eenzaam. Een muur belemmerd vrij leven! Het geeft een staat van alertheid. Constant waakzaam zijn! Pas als je duidelijk hebt waarom de muur er kwam kan je het proces in naar een vrij leven. We mogen vrij zijn!

Geef het leven jouw kleur

Ik heb in mijn leven vaak het gevoel gehad dat ik anders was, dat ik mij niet herkende in de mensen om mij heen. Nu ben ik iemand die snel de schuld bij mezelf neerleg. Daarnaast heb ik mij jaren aangepast aan anderen en verwachtingen van anderen willen bevredigen. Hierdoor raakte ik mijn eigen kleur kwijt. Voelde het alsof ik gevangen zat in een wereld waarin ik niet mezelf kon zijn! Toen ik vrij kwam van die wereld, door een crisis in mijn leven, kreeg ik ruimte. Ruimte om opnieuw te kiezen welke kleur ik wilde zijn. De kleur van anderen, om erbij te horen, niet op te vallen, te voldoen aan de verwachtingen? Nee! Ik koos iets anders. Iets waarvoor ik nog steeds onwijs dankbaar ben. Dat ik die keus kon maken. Er was voor mij een nieuwe kans. Ik geef de samenleving een beetje mee van mijn kleur, inplaats van dat ik de kleur van de samenleving aanneem. Kleur je mee?

Klagen?

Daar las ik over vanmiddag, ik had wat tijd om te lezen en las een krantenbericht bij iemand op facebook sprong in de aandacht. Het krantenartikel was eigenlijk opmerkelijk voor mij. Het viel namelijk Nederlanders (!) op dat de vluchtelingen klagen. Iets wat mij niet zo heel vreemd lijkt, zelf zou ik ook niet de positiefst ingestelde zijn in die situatie, ben ik bang. Als ik mezelf onder de loep neem dan moet ik zeggen, ik kan heel goed klagen. Pfff wat moeten we ver lopen. Wat is het koud zeg! Mijn dit doet pijn en dat is mis en ach ja ga maar door.... Ja dat kan ik heel goed! Misschien wel herkenbaar voor veel mensen? Wat ik ervaar dat uit ik, en helaas geld dat ook voor de negatieve dingen die ik ervaar. En dan opeens.... zijn wij, die als volk bekend staan om het geklaag en ontevredenheid, verbaasd! Hé syrische vluchtelingen klagen ook. Maar ho even, dat kan niet! Ze zitten wel in tenten die verwarmd zijn, ze krijgen truien en we zijn bezig om winterjassen voor he

Bron van angst

Er speelt zoveel onder de mensen, zoveel emoties worden omhoog gebracht. Wie geven we de schuld? De vluchtelingen Maar zijn zij wel de reden van je angst? Of zijn ze net als jij slachtoffer van angst? Het is zo heerlijk te weten dat de Bijbel vol staat met bemoedigingen, met teksten waaruit blijkt dat je niet bang hoeft te zijn! Voor elke nieuwe dag kan je er weer een tekst vinden. Vrees niet, wees niet bezorgd dat is wat je Vader in Zijn woord telkens weer tegen je zegt. Vluchtelingen het zijn gewone mensen. Op zoek naar een veilige plaats om te leven. Ja sommige zijn gevaarlijk, maar zijn mensen die niet vluchten dat vaak ook niet? Wie is de schuld nu werkelijk van angsten? Er is er één die het heerlijk vind om mensen negatieve gevoelens te geven. Die voed gedachten in het hoofd die gedeeltelijk waar zijn, maar toch nooit helemaal! Geweldig vind hij het als wij die gedachten voeden, of gaan laten leven buiten ons hoofd. Het is zijn doel om met die gedachten

Wandelen door Berlijn

Gisteren heerlijk door Berlijn gewandeld, wat is de stad mooi in Oktober! Alle kleuren maken het een waar feest om hier te zijn. Loop met ons mee door deze prachtige stad. En enjoy the sunshine! Een super mooie herdenkingskerk voor Wilhelm I prins van de Pruisen. Deze kerk is zwaar beschadigt geraakt in de Tweede Wereld Oorlog. Door een geallieerd bombardement vloog de kerk in brand en alleen de westelijke toren is behouden gebleven. Alleen dit gedeelte van de herdenkingskerk is al enorm mooi. Kan je niet voorstellen hoe bijzonder mooi deze kerk hiervoor was. De kerk is altijd bewaard gebleven, wat er dan nog over is, als aanklacht tegen de oorlog. Het is een internationaal symbool voor verzoening. Midden in een schitterend park stond dit standbeeld ook van Wilhelm I  We verlieten het park de Tiergarten en gingen het museum en cultuur gedeelte in. De staatskerk van Berlijn kwamen we langs, om daarna door te lopen richting de B

Milieu en stickers

Daar gingen we gisteren op pad. We wilden eigenlijk om 8 uur gaan rijden dat werd toch kwart voor 9 uur. Heerlijk op ons gemak alles gedaan. Mijn vriend wilde wel de hele reis rijden en ik vond het heerlijk. In Duitsland zijn we naar verschillende tankstations gereden om te vragen naar een milieu sticker. Ons hotel stond namelijk in een zone waar je zonder sticker niet mag rijden. Waar we ook vroegen nergens te krijgen. We wisten dat we bij de Adac moesten zijn maar die zagen we maar niet. Heerlijk doorgereden en genoten van de prachtige omgeving waar we doorheen reden. We lieten de sticker los. Zouden voor Berlijn een afslag nemen en het dan nog proberen, lukt het niet dan is het pech en parkeren we buiten de milieu zone. Daar was de laatste afslag. Ja helemaal blij, er was een Adac. Het was gister zaterdag, wij er naar toe. Op samsdag geschlossen um 16.00. Daar stonden wij om 16.18. Ons plan B ging in en we zijn gewoon door gereden. Wat geen probleem was. Ons ho

Herdenken

Vandaag vierde wij de verjaardag van mijn zoon. Negen jaar alweer! We hadden een heerlijk feest voor hem. Dit herdenken bracht mij bij het herdenken waar God Zijn volk toe opriep. Herdenk Vergeet niet wat God gedaan heeft in je leven! Herdenk op vaste tijden dat God je bevrijd heeft. Als ik aan bedenk wat God heeft gedaan in mij, door mij, met mij, dan word ik stil. Beeld Op Bidden en Vasten 2014 kreeg ik van Jan van de Vis een mooi beeld door. Als ik nu ga herdenken dan zie ik dat beeld bevestigd. Ik kreeg mee dat hij de hele nacht wakker had gelegen om alle narigheid in mijn leven. Uiteindelijk vond hij rust doordat hij het beeld door kreeg van een grote klaproos en twee kleine klaprozen. Ze kregen een storm over zich heen. Steeds zwaarder werd het voor de klaprozen. Maar uiteindelijk ging de storm voorbij. Daar stonden de klaprozen en ze straalden! Die stormen ik heb ze gevoeld, en vaak waait het nog. Maar meer en meer durf ik ook te zien: wi

Gebrokenheid in mijn leven

Het thema van de bloghop van Oktober is bedacht door de schrijver/fotograaf van  God in de stilte . Zelf had hij er al een mooie inleiding over geschreven, en ik kan er wel wat mee. In mijn leven heb ik, hoe jong ik ook ben, al heel wat van gebrokenheid ervaren. Mijn jeugd Ik groeide op in een klein dorpje, Nieuw-Beijerland, in de Hoeksche Waard, voor vele waarschijnlijk onbekend. Daar had ik het altijd erg naar mijn zin met de buurkinderen, vriendjes en vriendinnetjes en de leuke speeltuin in de buurt. Tot mijn moeder ziek werd, daardoor veranderde er veel in mijn leven. Ik was 9 jaar toen mijn moeder de diagnose, Manisch Depressief kreeg. We gingen eerst naar opa en oma, daar werden we opgevangen, maar al snel gingen we naar mijn oom en tante. Toen we weer naar huis gingen had ik het idee, dan zal alles weer normaal zijn. Maar helaas merkte ik in mijn leven dat het niet meer 'normaal' werd. Dit was het nieuwe normaal voor ons gezin geworden. Mama was ziek, daa

Leven in een gebroken wereld

We weten dat de schepping zucht en in barensnood verkeert. Dat las ik in Romeinen 8:18 en is zo waar, als ik kijk naar wat er allemaal gebeurd op de wereld, de vele mensen die zuchten van alle ellende. Hebben jullie ook weleens dat gevoel, pff waarom toch al die ellende? De pijn die veel mensen lijden, het onrecht wat elkaar aangedaan word. Wanneer stopt dit? Ja wat eigenlijk? Dit gebroken leven! We zijn allemaal aan zinloosheid onderworpen, niet vrijwillig, maar door hem die haar daaraan onderworpen heeft. We zijn misleid, we zijn verleid, we hebben het kwade in ons zelf gehaald en dat kwaad, dat zit er goed in. Bij ons allemaal! Het kwade is in de wereld gekomen, we maken allemaal dingen mee die ons pijn doen. Wij zijn gebroken, de wereld is gebroken. Maar we mogen uitzien, verlangen, en hoop houden. Ooit komt er een dag Dat de Vader onze tranen wist! De schepping zal bevrijd worden, met verlangen kijkt de schepping er naar uit, naar het moment dat de kinderen

De wil van God

We zeggen het zo makkelijk, dit is wat God wil. Ik kan nog maar mensen die spraken voor God. Maar waar deze mensen op gewezen werden was: Praat je wel echt zoals God wil? Het is erg belangrijk dat je de waarheid over God verteld. Lees maar waar het eerder mis ging, want echt er is niets nieuws onder de zon: Job 42 : 7 Nadat de HEERE deze woorden tot Job gesproken had, gebeurde het dat de HEERE tegen Elifaz, de Temaniet , zei: Mijn toorn is ontbrand tegen u en tegen uw twee vrienden , want u hebt niet juist over Mij gesproken , zoals Mijn dienaar Job. Niet juist spreken over God, of van God. Denken dat je weet wat God mensen wil zeggen, of wat Hij wil dat mensen doen. Het is een vlak waar je risico loopt. Want Zijn wil, Zijn gedachten zijn voor ons nog steeds niet geheel te meten. Wie zijn wij dat we denken te begrijpen hoe God werkt, voelt en denkt? Als je net als Job, naast het horen Hem ook mag zien, dan doet dat veel met je. Dan valt je eigen dunk een eind n

Een parel in Gods hand!!

Wat mensen ook van je zeggen. Of wat je ook van jezelf denkt. Er is er maar één die de waarheid over jou weet. En weet je wat Hij van jou zegt: Weet je, dat de vader je kent? Weet je, dat je van waarde bent? Weet je, dat je een parel bent? Een parel in Gods hand, Een parel in Gods hand. Als je dat echt beseft dan zal je anders in het leven staan. Weet dan dat bij alles wat mensen over je zeggen je mag denken: Vind God dat ook? Want uiteindelijk is dat het allerbelangrijkste! Hoe ziet Hij jou... Niet als waardeloos. Ook ziet Hij jou niet als foutje of liefdeloos. Hij vind je niet dom of onredelijk Hij vind je niet raar of lelijk. Weet hoe Hij jou ziet: Weet je, dat de vader je kent? Weet je, dat je van waarde bent? Weet je, dat je een parel bent? Een parel in Gods hand, Een parel in Gods hand. Jij bent zo uitzonderlijk wonder. God is zo blij dat jij er bent en Zijn handen zullen je beschermen. Zijn liefde is er, altij

Gezinsavond 3: Gods weg gaan ook als er geen weg lijkt

Afgelopen twee gezinsavonden ging het over Gods weg gaan. Nu wil ik daar weer een ander onderdeel van bekijken samen met de kindjes. We hebben gelezen uit Exodus 14, God stuurde Israël een andere weg, Hij waarschuwde Mozes al dat Egypte achter hen aan zal komen maar dat Hij hen zal laten winnen. Dat Israël bang werd en smeekte tot God! Er was geen weg, voor was de zee, opzij waren de bergen en achter hen waren de Egyptenaren. Ze konden alleen  naar boven en dat deden ze. Ondertussen gingen ze ook naar hun leider. De zorgen, de angst, het bracht een boosheid en een klagen over hen. Herken je dat? Ik wel, als het tegen zit dan zoek ik mensen om even mijn hart uit te storten. Niet altijd meen ik alles wat ik zeg, maar ik voel het op dat moment wel (gevoel kan je zo misleiden). Als ik dan mijn hart uitgestort heb en ik denk na over wat ik allemaal zei, denk ik: Hoe durfde ik dat te denken? Hoe durfde ik dat te zeggen? Zo ging het ook bij de Israëlieten, ze zeiden t

Crisis situaties

Iedere crisis heeft een doel. Het is het moment waarop je door keuzes beter verder kan of de keuze kan maken voor stilstand of zelfs terug val. Niet iedereen ziet dat er een keuze is tussen deze twee. Soms is het nodig om tot een crisis te komen. Vaak komen er crisissen als je altijd een keuze gemaakt hebt die je eigenlijk niet had moeten maken. Toch is er telkens weer opnieuw de kans om de juiste keuze te maken. Het is aan ons hoe we met die keuze omgaan. Keuzes Het kan zo zwaar voelen als je in een crisis sta. Probeer eens om te kijken, waardoor kwam je op dit punt? Wat heb je altijd gekozen dat het hier beland is. Zie dit als een periode waarin je terug kan kijken, kan bezinnen of dit is wat je wilt. Het is het moment dat je kan gaan kiezen, ga ik zo verder, of verander ik iets. Vaak zijn kleine veranderingen, toch uiteindelijk grote stappen. Je zal namelijk merken als er iets kleins anders gaat, dat alles anders gaat lopen. Vele crisissen heb ik meegemaakt. Soms vaker

De weg is vrij

Ik merk dat ik mij zo zorgen kan maken om onbelangrijke dingen. Juist komen al die dingen door mijn hoofd als ik tijd door wil brengen met God. De dingen die gebeuren in mijn leven, ik kan het zelf zo vasthouden, ondanks dat ik weet dat ik met zorgen maken niets kan winnen. Het leid mij af tijdens het bidden, het spookt door mijn hoofd als ik aan het Bijbellezen ben. Telkens weer moet ik bewust kiezen voor God. Het negeren en net voeden met een nieuwe gedachten. Tegenslag Het probeert op zoveel manieren mijn leven te beïnvloeden. Alsof het nu ik gelukkig ben niet toe wil laten dat ik blij ben. Ik wil leren hoe ermee om te gaan. Dat het mijn leven, mijn gevoel niet beïnvloed. Wat er ook gebeurd, hoe groot de tegenslag is, er is hoop voor mij. God houd van mij! Hij gaf Zijn leven op om mij te redden. Dat is wat ik telkens nu bedenk. De waarheid! Droom Het lijkt wel alsof God mij hierop voorbereid heeft. Weken geleden, zondag op maandagnacht, was ik vroeg wakker. Ik viel

Ook voor jou!

Gebroken is wat zo mooi gemaakt was de zonde brengt kwaad kwaad in hart en ons handelen hoe komt het ooit goed goed zoals het plan ook was voorbij de nood en pijn pijn een ieder krijgt er mee te maken hoe draag jij jij met al je wonden en verdriet kan jij nog verder verder of lukt het niet meer weet je je mag erkennen erkennen ik kan dit niet alleen ooit is er éen gekomen gekomen om te dragen voor jou geef je last maar over over want weet om jou te redden is Hij toen gebroken

Dat wat gebroken is wil Hij heel maken

God had de aarde zo mooi gemaakt, de maan en sterren, de bomen en dieren en als kroon op de schepping ook de mens. God gaf de mens de hof van Eden en zei: Van alle bomen mogen jullie eten maar van de boom van kennis van goed en kwaad, daarvan mag u niet eten. Waarom zei God dat? God wist wat er dan zou gaan gebeuren, lees maar waarom Hij dit gebod geeft: Want op de dag, dat u daarvan eet, zult u sterven. Adam en Eva, ze lieten zich verleiden, door de leugens van de slang. De slang waarover we kunnen lezen in het eerste, maar niet te vergeten, ook in het laatste Bijbelboek. Als je beide Bijbelboeken combineert, kan je veel leren over de slang, welke gedaante hij had, welke gedaante hij kreeg als straf voor het verleiden van Adam en Eva, welke straf hij zal krijgen voor het verleiden van de mensen op de wereld. Adam en Eva, ze aten van de verboden boom. Hoe vaak doen wij wat verboden is? Vanaf toen kregen ze last van schaamte. Ken je dat gevoel? Je hoopt dat niemand ooit