Doorgaan naar hoofdcontent

Gezinsmoment: Ze wond Hem in doeken en legde Hem in de kribbe. (4de Advent)

Afgelopen weken hebben we uitgekeken naar kerst, verwacht, verwonderd en werden we soms verlicht.
Mooie gesprekken, nieuwe inzichten en een meer bewust zijn van wat kerst nu werkelijk is.
Wat vieren wij nu?






Moeilijk?


Ja dat kan voor kinderen moeilijk zijn heb ik gemerkt.
Ze horen het kerstverhaal al jaren, ze weten het ook echt wel.
We hebben het over van alles, maar als Christen dacht ik: wat doe ik eigenlijk?
Doe ik wat er bij kerst hoort?
Jaren lang was ik druk in de december maand.
Mede omdat ik ook nog eens net voor kerst jarig ben, dat maakt het nog weer anders.
Ik vertelde de kinderen wel over vrede, Licht, redding wat bij kerst gestalte kreeg.
Maar eigenlijk was de tijd voor kerst met hele andere dingen bezig.
Was mijn tijd maar vaak ook zelfs mijn hoofd vol met alles wat ik wilde regelen, was er geen ruimte voor advent.
En ik was altijd bezig met voldoende eten, mooie kleding, kerstboom en versiering en dan ook al met bedenken dat alles wat ik neerzet ook weer weg gehaald moest worden.
Nou ja alleen door alles wat ik soms deed was mijn innerlijke vrede ver te zoeken.
Nu dit jaar ben ik meer bewust bezig.
Mede ook door de gezinsmomenten, het met de kinderen praten, Bijbellezen, zingen, maar ook en denk wel vooral toepasbaar maken.
Het geeft mij meer rust.
Afgelopen week ziek thuis komen te zitten, wat verplichtte rust gaf, ik kon niet anders.
Het eten maak ik mij ook niet druk om, en de kerstboom heb ik, net als vorig jaar niet opgezocht.
Kerst....
Zit in het hart?
Zit in het doen en laten?

Het kan ook allebei!

Geboorte vieren


Vandaag waren we aan onze vierde advent gezinsmoment, eerder was de engel bij Zacharias geweest, daarna was de engel naar Maria gegaan, vorige week stonden we stil dat Johannes de Doper geboren werd, vandaag mochten we horen dat de Heere Jezus geboren is.
Onze Koning!
De vredeskoning!

Maria baarde haar eerstgeboren Zoon, wond Hem in doeken en legde Hem in een kribbe, omdat er geen plaats was in de herberg.

Mag de vredekoning een plaats in onze herberg?
In onze harten?
Met de kindjes heb ik een puzzel geknutseld.








De afbeelding was een kindje in de kribbe.
Was nog best een werk om netjes over de lijnen te knippen zodat de stukjes ook blijven passen.





Op de puzzel staat een mooie tekst:

Jezus werd een kind zo klein,
Hij wil ook jouw Heiland zijn.

Voor ons had Hij de Hemel verlaten.
Is Hij op aarde gekomen, als mens, klein en kwetsbaar.
Als je moeite of problemen hebt in het leven, de pijn en verdriet teveel word, weet dan Hij begrijpt je zo goed.
We mogen uitzien tot de vredekoning weer komt.
Verlangen naar een tijd waarin er alleen nog vrede is.
Tot die tijd hebben we de Heilige Geest, die altijd bij ons is, die ons troost, die ook in de moeite van dit leven toch vrede wil maken in je hart.
Op de deur is het vierde lichtje verschenen.





Wil je onze andere gezinsmomenten bekijken: Gezinsmomenten

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik