Dat is weleens een vraag die door mij heen schiet.
Ik denk dan aan mijn kindjes en aan de tijd waarin ze opgroeien.
Wat is er veel wat op hen afkomt.
Er is zoveel waardoor ze verleid worden tot verkeerde keuzes.
Ja ook voor ons, voor mij!
Zo mooi afgelopen zondag ging het over het 7de gebod en dat we op Temptation Island leven.
En dan kwam daarbij niet alleen op het gebied van sex, zeker ook heel erg (!) maar op zoveel vlakken.
Het is moeilijk om te overleven in deze verleidingswereld, al die verleidingen die scheiding willen brengen tussen jou en God.
Hoe vaak op een dag moet je kiezen tussen goed en fout?
Het zit zelfs in kleine dingen waardoor het steeds minder opvalt, misschien is dat nog wel het meest gevaarlijk.
Het word normaal!
En dan denk ik aan mijn kindjes.
Ze staan nog aan het begin van een heel bepalend leven.
Het liefst zou ik ze zelf bekeren, ik weet dat dit niet kan, dat ook mijn kindjes zelf een zoektocht zullen gaan krijgen.
Dat ze zullen vallen en opstaan.
Ik wil hun doorgeven wat ik geleerd heb, maar hoe?
Hoe doe je dat?
Gezien heb ik dat je kind dwingen tot geloven niet werkt.
Heb ervaren dat verplichte godsdienst alleen maar heel veel verdriet doet, bij zowel ouder als kind.
Hoe geef ik door wat ik heb mogen ervaren van God op een manier dat mijn kindjes verlangen krijgen naar dezelfde Vader?
Dat ze een zoektocht starten met een honger en dorst naar water en voedsel, die eeuwig hun dorst en honger zal stillen?
Ik bid voor hen!
Met het weten dat God bidders niet laat staan.
Nog voordat mijn kindjes bestonden hield Hij al van hen.
Ik weet dat Hij alles zal doen om het hart van mijn kindjes te bereiken.
Dat Hij bij hen klopt.
Ik vraag Hem mij te helpen in het voorbeeld van wat er gebeurd met mij, in mijn dagelijks leven, als ik deze deur voor Hem openzet.
Bid voor de kinderen!
Betrek ze in het bovennatuurlijke leven, in de wonderen van je eigen leven.
En hou vol, blijf standvastig en weet:
Wie overwint, hem zal Ik tot een zuil in de tempel van Mijn God maken, en hij zal daaruit niet meer weggaan. En Ik zal de Naam van Mijn God op hem schrijven en de naam van de stad van Mijn God, het nieuwe Jeruzalem, dat neerdaalt uit de hemel, bij Mijn God vandaan, en Mijn nieuwe Naam.
Hoe geven we door?
Hoe helpen we om onze kinderen ook overwinnaars te laten worden?
Bid en blijft standvastig en waakzaam!
Ook bij dit probleem mogen we opzien, naar de bergen, want waar komt onze hulp vandaan? Ik zie op naar U Heer, die mij bij zal staan. Naar Hem die niet sluimert en niet slaapt. Die mijn komen en gaan beveiligt.
Ik mag kijken omhoog, over al die aardse problemen.
Naar Hem die regeert.
Vader wilt U ook in de harten van mij, in de harten van onze kinderen leven?
Wilt U zijn bij de ouders die hun kind in respect en vertrouwen los hebben gelaten.
Kinderen die naar hun ouders gingen en aangaven we willen de wereld in.
Wilt U zijn in de pijn die dit brengt in vele harten.
Maak U naam groot door het getuigenis van deze kinderen.
Breng ze naar de Stal!
Daar waar ze horen en waar ze veilig zijn.
Bescherm onze kinderen in deze wereld vol verleiding.
Werk met Uw Geest Heer!
Ik zeg kom Heilige Geest, kom.
Vul Uw kinderen met vuur, met onderscheidingsvermogen en volharding.
Wilt U zo door ons werken dat de mensen van de wereld jaloers mogen worden.
Dat vele gaan verlangen naar Uw vuur!
En dat alles in de naam van onze Overwinnaar, Jezus Christus,
Amen
Ik denk dan aan mijn kindjes en aan de tijd waarin ze opgroeien.
Wat is er veel wat op hen afkomt.
Er is zoveel waardoor ze verleid worden tot verkeerde keuzes.
Ja ook voor ons, voor mij!
Zo mooi afgelopen zondag ging het over het 7de gebod en dat we op Temptation Island leven.
En dan kwam daarbij niet alleen op het gebied van sex, zeker ook heel erg (!) maar op zoveel vlakken.
Het is moeilijk om te overleven in deze verleidingswereld, al die verleidingen die scheiding willen brengen tussen jou en God.
Hoe vaak op een dag moet je kiezen tussen goed en fout?
Het zit zelfs in kleine dingen waardoor het steeds minder opvalt, misschien is dat nog wel het meest gevaarlijk.
Het word normaal!
En dan denk ik aan mijn kindjes.
Ze staan nog aan het begin van een heel bepalend leven.
Het liefst zou ik ze zelf bekeren, ik weet dat dit niet kan, dat ook mijn kindjes zelf een zoektocht zullen gaan krijgen.
Dat ze zullen vallen en opstaan.
Ik wil hun doorgeven wat ik geleerd heb, maar hoe?
Hoe doe je dat?
Gezien heb ik dat je kind dwingen tot geloven niet werkt.
Heb ervaren dat verplichte godsdienst alleen maar heel veel verdriet doet, bij zowel ouder als kind.
Hoe geef ik door wat ik heb mogen ervaren van God op een manier dat mijn kindjes verlangen krijgen naar dezelfde Vader?
Dat ze een zoektocht starten met een honger en dorst naar water en voedsel, die eeuwig hun dorst en honger zal stillen?
Ik bid voor hen!
Met het weten dat God bidders niet laat staan.
Nog voordat mijn kindjes bestonden hield Hij al van hen.
Ik weet dat Hij alles zal doen om het hart van mijn kindjes te bereiken.
Dat Hij bij hen klopt.
Ik vraag Hem mij te helpen in het voorbeeld van wat er gebeurd met mij, in mijn dagelijks leven, als ik deze deur voor Hem openzet.
Bid voor de kinderen!
Betrek ze in het bovennatuurlijke leven, in de wonderen van je eigen leven.
En hou vol, blijf standvastig en weet:
Wie overwint, hem zal Ik tot een zuil in de tempel van Mijn God maken, en hij zal daaruit niet meer weggaan. En Ik zal de Naam van Mijn God op hem schrijven en de naam van de stad van Mijn God, het nieuwe Jeruzalem, dat neerdaalt uit de hemel, bij Mijn God vandaan, en Mijn nieuwe Naam.
Hoe geven we door?
Hoe helpen we om onze kinderen ook overwinnaars te laten worden?
Bid en blijft standvastig en waakzaam!
Ook bij dit probleem mogen we opzien, naar de bergen, want waar komt onze hulp vandaan? Ik zie op naar U Heer, die mij bij zal staan. Naar Hem die niet sluimert en niet slaapt. Die mijn komen en gaan beveiligt.
Ik mag kijken omhoog, over al die aardse problemen.
Naar Hem die regeert.
Vader wilt U ook in de harten van mij, in de harten van onze kinderen leven?
Wilt U zijn bij de ouders die hun kind in respect en vertrouwen los hebben gelaten.
Kinderen die naar hun ouders gingen en aangaven we willen de wereld in.
Wilt U zijn in de pijn die dit brengt in vele harten.
Maak U naam groot door het getuigenis van deze kinderen.
Breng ze naar de Stal!
Daar waar ze horen en waar ze veilig zijn.
Bescherm onze kinderen in deze wereld vol verleiding.
Werk met Uw Geest Heer!
Ik zeg kom Heilige Geest, kom.
Vul Uw kinderen met vuur, met onderscheidingsvermogen en volharding.
Wilt U zo door ons werken dat de mensen van de wereld jaloers mogen worden.
Dat vele gaan verlangen naar Uw vuur!
En dat alles in de naam van onze Overwinnaar, Jezus Christus,
Amen
Het was een hele mooie preek. En jij sluit het af met een mooie blog. Kinderen hebben ons gebed zo hard nodig
BeantwoordenVerwijderenNog net wat aangepast en verfijnd.
VerwijderenHet was een hele mooie preek afgelopen zondag. Was er enorm door geraakt. Het is zo waar. En er gaat zoveel door kapot, door het denken... ach het valt wel mee! Zo erg is het niet, iedereen doet.....
Laat de kinderen voortdurend voor Zijn troon gebracht worden, daar zijn ze veilig.
Wel eens nagedacht over FamilyNights? Dat is voor ons zo'n geweldig middel om onze kinderen kennis bij te brengen...zonder kennis kunnen ze zo'n zoektocht niet aan... Wij proppen hun rugzakjes vol met dingen van God... daarna mogen ze zelf op pad, met ons als ouders er biddend achter aan...
BeantwoordenVerwijderenLiefs...
Hoi Ilse,
VerwijderenIk heb van de week al op je blog zitten snuffelen tussen je family nights projecten, het spreekt mij heel erg aan!
Na de scheiding heb ik heel lang een gezinsavond gedaan met de kindjes, om ruimte te maken voor hun, voor ons alle drie, om verbinding te houden in een zware tijd. Ondertussen heb ik dit een beetje laten verwateren. Ik heb denk wat invullende ideëen nodig. En die zag ik wel op jou blog.
Vind dit zeker een mooi idee, en alles wat we mee kunnen geven helpt hen, op hun eigen zoektocht!
Bedankt voor je bevestigende reactie, en dan bevestiging in de zin van, ik had het gelezen van de week en nu reageer jij, zegt iets.
Volgens mij moet het een ja van mijn kant worden! ;)