Het blijft een moeilijk iets.
Kwetsbaar zijn, problemen of vraagstukken waar je mee zit delen.
Alles hield ik in mezelf, vocht ik zelf uit en moest ik ook zelf een oplossing voor vinden.
Dat ging redelijk, totdat ik ging scheiden.
Wat kwam er opeens een berg op mij af.
Zoveel tegelijk!
Ik wist niet hoe verder, wat eerst, waar deed ik goed aan.
Opeens was alle grond onder mijn voeten weg, alles wat ik opgebouwd had was verdwenen.
Opnieuw beginnen.
Maar niet meer alleen.
Juist op dat moeilijke punt, riep ik God aan.
Vroeg ik Hem om hulp.
Dat was voor het eerst dat ik Hem echt betrok in mijn leven.
Ik ging wat er speelde met Hem delen, want dat voelde veilig.
Vanaf dat moment ging ik samen met God wandelen.
Wat heeft dat mijn leven veranderd!
Ook met mensen om mij heen heeft dat verandering gebracht.
Ik kan veel beter praten over de dingen waar ik tegen aan loop.
Als er problemen zijn durf ik te vragen, zij het met moeite en schroom.
Ik doe het.
Wat heerlijk om te merken dat er ook zoveel mensen om mij heen zijn gekomen.
Het is geweldig dat ik het niet meer alleen hoeft te doen!
Ik heb geleerd, hulp vragen is niet zwak!
Het is juist erg slim en ik heb het ervaren als heel fijn.
Ik hoorde van iemand een mooi beeld hierover:
Als je in de pudding zit, dan zie je niets anders dan pudding.
Maar sta je buiten de pudding, dan zie je ook nog de saus en het bord.
Dat kan helpen om uit de pudding te komen.
Als je in de put zit, als je het zelf niet meer weet en kan overzien, dan is er vaak maar één weg.
Dat is omhoog, terug langs dezelfde obstakels waardoor je er in kwam.
Hoe fijn is het, als daar boven je mensen zijn, die naast je komen staan en met je mee gaan op die moeilijke weg.
Mensen die je kunnen sturen, langs pijnlijke uitsteeksels, kunnen beschermen tegen vallen door een touw naar je uit te gooien en je vast te houden.
Alleen kan je er komen, maar samen is veel fijner!
En hoe heerlijk is het te weten, God is er altijd bij, waar je ook heen gaat, Hij zal er zijn.
Ook al zie je Hem niet, ook al merk je Zijn aanwezigheid soms niet op.
Denk je dat Hij ver is of dat Hij niet in jou put van ellende durft te komen.
Weet dan Hij is er al.
Hij staat klaar om met jou te wandelen.
Te delen in jou leven, te delen van Zijn Leven.
Hij zal er zijn:
Psalm 139 : 7-12 (Bijbel in Gewone Taal)
Waar kan ik heen gaan
zonder dat U het merkt?
Waar kan ik heen vluchten
zonder dat U mij ziet?
Ik kan wel naar de Hemel klimmen
maar dan bent U daar.
Ik kan wel afdalen
naar het land van de dood,
maar daar bent U ook.
Ik kan naar de plaats gaan waar de zon opkomt.
Ik kan naar de plaats gaan waar de zon ondergaat.
Maar ook daar zal Uw hand mij leiden.
Ook daar houdt Uw hand mij vast
Ik kan wel willen
dat het donker wordt,
zodat U mij niet ziet.
Ik kan wel willen
dat de dag veranderd in de nacht.
Maar voor U is het donker niet donker.
Voor U is de nacht net zo licht als de dag.
De duisternis lijkt op het licht
Kwetsbaar zijn, problemen of vraagstukken waar je mee zit delen.
Alles hield ik in mezelf, vocht ik zelf uit en moest ik ook zelf een oplossing voor vinden.
Dat ging redelijk, totdat ik ging scheiden.
Wat kwam er opeens een berg op mij af.
Zoveel tegelijk!
Ik wist niet hoe verder, wat eerst, waar deed ik goed aan.
Opeens was alle grond onder mijn voeten weg, alles wat ik opgebouwd had was verdwenen.
Opnieuw beginnen.
Maar niet meer alleen.
Juist op dat moeilijke punt, riep ik God aan.
Vroeg ik Hem om hulp.
Dat was voor het eerst dat ik Hem echt betrok in mijn leven.
Ik ging wat er speelde met Hem delen, want dat voelde veilig.
Vanaf dat moment ging ik samen met God wandelen.
Wat heeft dat mijn leven veranderd!
Ook met mensen om mij heen heeft dat verandering gebracht.
Ik kan veel beter praten over de dingen waar ik tegen aan loop.
Als er problemen zijn durf ik te vragen, zij het met moeite en schroom.
Ik doe het.
Wat heerlijk om te merken dat er ook zoveel mensen om mij heen zijn gekomen.
Het is geweldig dat ik het niet meer alleen hoeft te doen!
Ik heb geleerd, hulp vragen is niet zwak!
Het is juist erg slim en ik heb het ervaren als heel fijn.
Ik hoorde van iemand een mooi beeld hierover:
Als je in de pudding zit, dan zie je niets anders dan pudding.
Maar sta je buiten de pudding, dan zie je ook nog de saus en het bord.
Dat kan helpen om uit de pudding te komen.
Als je in de put zit, als je het zelf niet meer weet en kan overzien, dan is er vaak maar één weg.
Dat is omhoog, terug langs dezelfde obstakels waardoor je er in kwam.
Hoe fijn is het, als daar boven je mensen zijn, die naast je komen staan en met je mee gaan op die moeilijke weg.
Mensen die je kunnen sturen, langs pijnlijke uitsteeksels, kunnen beschermen tegen vallen door een touw naar je uit te gooien en je vast te houden.
Alleen kan je er komen, maar samen is veel fijner!
En hoe heerlijk is het te weten, God is er altijd bij, waar je ook heen gaat, Hij zal er zijn.
Ook al zie je Hem niet, ook al merk je Zijn aanwezigheid soms niet op.
Denk je dat Hij ver is of dat Hij niet in jou put van ellende durft te komen.
Weet dan Hij is er al.
Hij staat klaar om met jou te wandelen.
Te delen in jou leven, te delen van Zijn Leven.
Hij zal er zijn:
Psalm 139 : 7-12 (Bijbel in Gewone Taal)
Waar kan ik heen gaan
zonder dat U het merkt?
Waar kan ik heen vluchten
zonder dat U mij ziet?
Ik kan wel naar de Hemel klimmen
maar dan bent U daar.
Ik kan wel afdalen
naar het land van de dood,
maar daar bent U ook.
Ik kan naar de plaats gaan waar de zon opkomt.
Ik kan naar de plaats gaan waar de zon ondergaat.
Maar ook daar zal Uw hand mij leiden.
Ook daar houdt Uw hand mij vast
Ik kan wel willen
dat het donker wordt,
zodat U mij niet ziet.
Ik kan wel willen
dat de dag veranderd in de nacht.
Maar voor U is het donker niet donker.
Voor U is de nacht net zo licht als de dag.
De duisternis lijkt op het licht
Mooi
BeantwoordenVerwijderen