Mijn lieve kind,
Wat heb je het zwaar gehad!
Je voelde je zo vaak alleen, zo bang ook, maar hierover durfde je lang niet te praten.
Je had het verstopt in je hart.
Telkens opnieuw zag Ik hoe jij daar dingen opsloeg.
Jij maakte er een kast van en sloeg er alles in op.
Veel mensen zagen hierdoor niet hoe jij je voelde, maar Ik, Ik zag het.
Ik huilde met je mee...
Zolang heb Ik gewacht op het moment dat ik samen met jou die kast zou mogen schoonmaken.
Het is helemaal mijn plan niet dat jij voor de rest van je leven met zo'n zwaar hart, die hele kast was overvol, moest verder leven.
Lief kind Ik wil je zo graag bevrijden!
Het kon niet eerder.
Daarom wachtte Ik.
Ik wachtte op jou!
We moesten dit samen doen.
Jij en Ik.
Als één team.
Als één Lichaam!
Alleen dan kan dit goed gaan, kan het jou bevrijden en verlichten mijn kind.
Ik wist allang dat dit jou niet alleen zal lukken, ook dat niemand anders je hierbij helpen kan dan Ik.
Weet dat Ik er ben, zodra je ook maar laat merken dat je dit met Mij wilt gaan doen.
Daarom zal ik altijd blijven wachten!
Al die tijd dat ik wachtte, verlangde ik naar jou, zoals een vader naar zijn kind verlangt.
Ik keek naar je, wat was ik trots op jou!
Zovaak die moedige keuzes, de keuze telkens weer om het goede te doen, ook al leek er geen weg, telkens als jij dat goede koos zorgde Ik dat die weg er voor jou kwam.
Ik wil dat je weet dat er een gevecht om jou leven is geweest.
Het ging om leven en dood!
Dat was zwaar voor jou, het heeft jou diep verwond mijn kind, Ik weet het, Ik heb voor je gestreden.
Maar degene die mocht kiezen over jou leven, jou toekomst was jij.
Ik had allang mijn keuze gemaakt, ik wilde het leven voor jou, een ander streed om het leven van je af te nemen en deed zo hard zijn best.
Jij had een sleutel in je hand, nee twee zelfs.
Je droeg de sleutel van de dood.
Daarnaast had jij ook de sleutel van overwinning!
Deze strijd was zwaar.
Ik zag het en Ik was er bij, altijd!
Al je tranen en al je pijn lieverd het was niet voor niets!
Ik was het die je kracht gaf als je dacht dat je niet meer verder kon.
Ik was het die sprak als je woorden op waren, als je keel dichtgeknepen zat.
Ik fluisterde je moed in als je het niet meer zag zitten, Ik richtte je hoofd op als jij teveel naar beneden keek, Ik riep je telkens weer als je te ver afdwaalde, Ik gaf je Mijn woorden die zo van toepassing waren in je leven, Ik wilde dat je het wist, goed is sterker dan kwaad, Ik klopte op de deur en Ik wachtte....
Tot dat moment dat jij de deur openen kon!
Ik had je de sleutels gegeven, ik hielp je elke dag, en deze dag was het groot feest, alles wat je ontvangen had gebruikte jij en je opende de deur, die voor vele ogen verborgen zal blijven.
Het was voor het eerst dat de liefde die ik voel, echt vrije toegang kreeg tot jou hart.
Dat mijn kracht echt door jou lichaam kon stromen.
Voor het eerst mocht je gaan zien en ervaren wat er aan zegeningen voor je liggen.
Ik wil het met je delen, eindelijk kunnen we samen werken.
Jij en Ik.
Als één team.
Als één Lichaam!
Jij was diep gewond, maar eindelijk bij de Herberg aangekomen!
De genezing, het herstel, kon beginnen, want Ik ben het begin, Ik zal ook het einde zijn.
Ik ben zo blij voor dat moment, het moment waarop je mij als Vader erkende.
Mijn hart is zo blij en verheugd, ik jubel het uit.
Jij, Mijn kind was bij de kudde aangekomen en veilig, voor altijd veilig onder mijn hoede!
Je hebt overwonnen, zoals Ik je liet weten, het goede kan het kwade overwinnen.
In liefde verbonden voor eeuwig,
Abba Vader
Wat heb je het zwaar gehad!
Je voelde je zo vaak alleen, zo bang ook, maar hierover durfde je lang niet te praten.
Je had het verstopt in je hart.
Telkens opnieuw zag Ik hoe jij daar dingen opsloeg.
Jij maakte er een kast van en sloeg er alles in op.
Veel mensen zagen hierdoor niet hoe jij je voelde, maar Ik, Ik zag het.
Ik huilde met je mee...
Zolang heb Ik gewacht op het moment dat ik samen met jou die kast zou mogen schoonmaken.
Het is helemaal mijn plan niet dat jij voor de rest van je leven met zo'n zwaar hart, die hele kast was overvol, moest verder leven.
Lief kind Ik wil je zo graag bevrijden!
Het kon niet eerder.
Daarom wachtte Ik.
Ik wachtte op jou!
We moesten dit samen doen.
Jij en Ik.
Als één team.
Als één Lichaam!
Alleen dan kan dit goed gaan, kan het jou bevrijden en verlichten mijn kind.
Ik wist allang dat dit jou niet alleen zal lukken, ook dat niemand anders je hierbij helpen kan dan Ik.
Weet dat Ik er ben, zodra je ook maar laat merken dat je dit met Mij wilt gaan doen.
Daarom zal ik altijd blijven wachten!
Al die tijd dat ik wachtte, verlangde ik naar jou, zoals een vader naar zijn kind verlangt.
Ik keek naar je, wat was ik trots op jou!
Zovaak die moedige keuzes, de keuze telkens weer om het goede te doen, ook al leek er geen weg, telkens als jij dat goede koos zorgde Ik dat die weg er voor jou kwam.
Ik wil dat je weet dat er een gevecht om jou leven is geweest.
Het ging om leven en dood!
Dat was zwaar voor jou, het heeft jou diep verwond mijn kind, Ik weet het, Ik heb voor je gestreden.
Maar degene die mocht kiezen over jou leven, jou toekomst was jij.
Ik had allang mijn keuze gemaakt, ik wilde het leven voor jou, een ander streed om het leven van je af te nemen en deed zo hard zijn best.
Jij had een sleutel in je hand, nee twee zelfs.
Je droeg de sleutel van de dood.
Daarnaast had jij ook de sleutel van overwinning!
Deze strijd was zwaar.
Ik zag het en Ik was er bij, altijd!
Al je tranen en al je pijn lieverd het was niet voor niets!
Ik was het die je kracht gaf als je dacht dat je niet meer verder kon.
Ik was het die sprak als je woorden op waren, als je keel dichtgeknepen zat.
Ik fluisterde je moed in als je het niet meer zag zitten, Ik richtte je hoofd op als jij teveel naar beneden keek, Ik riep je telkens weer als je te ver afdwaalde, Ik gaf je Mijn woorden die zo van toepassing waren in je leven, Ik wilde dat je het wist, goed is sterker dan kwaad, Ik klopte op de deur en Ik wachtte....
Tot dat moment dat jij de deur openen kon!
Ik had je de sleutels gegeven, ik hielp je elke dag, en deze dag was het groot feest, alles wat je ontvangen had gebruikte jij en je opende de deur, die voor vele ogen verborgen zal blijven.
Het was voor het eerst dat de liefde die ik voel, echt vrije toegang kreeg tot jou hart.
Dat mijn kracht echt door jou lichaam kon stromen.
Voor het eerst mocht je gaan zien en ervaren wat er aan zegeningen voor je liggen.
Ik wil het met je delen, eindelijk kunnen we samen werken.
Jij en Ik.
Als één team.
Als één Lichaam!
Jij was diep gewond, maar eindelijk bij de Herberg aangekomen!
De genezing, het herstel, kon beginnen, want Ik ben het begin, Ik zal ook het einde zijn.
Ik ben zo blij voor dat moment, het moment waarop je mij als Vader erkende.
Mijn hart is zo blij en verheugd, ik jubel het uit.
Jij, Mijn kind was bij de kudde aangekomen en veilig, voor altijd veilig onder mijn hoede!
Je hebt overwonnen, zoals Ik je liet weten, het goede kan het kwade overwinnen.
In liefde verbonden voor eeuwig,
Abba Vader
Prachtig dank U Heer voor de brief.
BeantwoordenVerwijderenKippenvel- zo mooi. Een eervolle ode aan onze liefdevolle Vader. Dank dank hiervoor.
BeantwoordenVerwijderenDankbaar dat ik dit mocht ervaren en doorgeven. Alle dank komt Hem toe!
BeantwoordenVerwijderen